US NAVY
SBD-3 DAUNTLESS PILOT
BOMBING SQUADRON 8 (VB-8)
«Είναι πράγματι μεγάλη τιμή για την οικογένεια Bebas να συνεισφέρει με αίμα στον ευγενή σκοπό της ελευθερίας. Και παρόλο που όλοι εκφράζουμε βαθιά θλίψη για την απώλεια ενός γενναίου νεαρού Ελληνοαμερικανού, ωστόσο η τιμή που απονεμήθηκε στην οικογένεια Bebas θα παραμείνει στα χρονικά της ιστορίας προς τιμήν του νεαρού Bebas που αγωνίστηκε για τα υψηλότερα ιδανικά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού».
The Greek Star 21 Μαΐου 1943
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
Ο Constantine G. ‘Gus’ Bebas ήταν ένα από τα έξι παιδιά (τέσσερις αδερφές και ένας αδερφός) που μεγάλωσαν σε ένα λιτό σπίτι στην ανατολική πλευρά του Wilmette, ένα σχετικά εύπορο παραλίμνιο προάστιο του Σικάγο. Οι γονείς του, ο Γιώργος και η Αγγελική - που διατηρούσαν μια επιχείρηση φρούτων και λαχανικών - ήταν Έλληνες μετανάστες που ήταν πολύ περήφανοι για τη χώρα γέννησής τους και εξίσου περήφανοι για την νέα τους πατρίδα. Το αρχικό επώνυμο ήταν Bimbas, παρεμπιπτόντως. Η Αγγελική καταγόταν από την Βρέσθενα, ένα ορεινό χωριό της Λακωνίας στο όρος Πάρνωνας, βόρεια της Σπάρτης. Ο πατέρας του Γεώργιος γεννήθηκε στη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας, αλλά ζούσε στην Καλαμάτα πριν μεταναστεύσει. Αυτός και η Αγγελική παντρεύτηκαν το 1902 στη Σπάρτη. Ο Gus σπούδασε στα δημόσια σχολεία Wilmette και αποφοίτησε από το γυμνάσιο New Trier στην κοντινή Winnetka, όπου ήταν πρωταγωνιστής στην ομάδα μπέιζμπολ για τρία χρόνια. Γράφτηκε στη Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου Northwestern στο Έβανστον του Ιλινόις, τον Σεπτέμβριο του 1934, και έπαιξε για την ομάδα του πανεπιστημίου μεταξύ 1936 και 1938. Ο George Lymper, αρχηγός της ομάδας του 1938 θυμάται:
«Ο Gus ανησυχούσε πάντα για την κατάσταση του δεξιού του χεριού. Πάντα του έκανε μασάζ το βράδυ πριν να αγωνιστεί και κοιμόταν με δύο μαξιλάρια κάτω από το μπράτσο του».
Ενώ βρισκόταν στο Northwestern, ο Bebas υπηρέτησε στο Ναυτικό Σώμα Εκπαίδευσης Εφέδρων Αξιωματικών ως αρχηγός διμοιρίας. Σύμφωνα με τον Στρατιωτικό του φάκελο:
«Ο Bebas αναμένει να συνεχίσει τη ναυτική του εκπαίδευση μετά την αποφοίτησή του και έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για όλες τις φάσεις της ναυτικής δραστηριότητας. Είναι ο καταλληλότερος για τα καθήκοντα επιμελητείας, δεδομένου ότι αναμένει το πτυχίο του στις εμπορικές επιχειρήσεις τον Ιούνιο. Είναι καλός στην ελληνική γλώσσα κα την συνομιλία. Έχει παίξει στην ομάδα μπέιζμπολ του Πανεπιστημίου. Με τις δικές του προσπάθειες έχει καλύψει όλα του τα έξοδα στο Πανεπιστήμιο. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα καλός μαθητής, είναι εργατικός, με πολύ υψηλά πρότυπα. Προτείνεται για Σημαιοφόρος εξ εφέδρων του Αμερικανικού Ναυτικού (USNR)».
Πράγματι τον Μάιο του 1938 ονομάστηκε Σημαιοφόρος ROTC. Ο Bebas αποφοίτησε από το Northwestern τον Ιούνιο του 1939, με πτυχίο στις εμπορικές επιχειρήσεις. Στη συνέχεια για δύο εβδομάδες, ξεκινώντας από τις 16 Ιουνίου, ο Σημαιοφόρος Bebas εκπαιδεύτηκε στο αντιτορπιλικό USS Herbert και στο νεότευκτο βαρύ καταδρομικό USS Wichita. Μετά την επιστροφή του στο Ιλινόις αποδέχτηκε μια πρόταση από τους Chicago White Sox να παίξει μπέιζμπολ στην Minor League. Έγινε μέλος των Hickory Rebels της νεοσυσταθείσας Class D Tar Heel League, αλλά αγωνίστηκε μόνο σε λίγα παιχνίδια πριν εγκαταλείψει τις ελπίδες του για μια αθλητική καριέρα και εργαστεί στην Hoover Company στο Evansville.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο Gus είχε σκεφτεί σοβαρά να γίνει αεροπόρος του Ναυτικού και στις 22 Ιανουαρίου 1940 παραιτήθηκε από τις τάξεις της Εφεδρείας, και αιτήθηκε για Ναύτης δεύτερης τάξεως την επόμενη μέρα. Παρακολούθησε την αρχική πτητική εκπαίδευση πτήσης στον Αεροναύσταθμο του Glenview, ένα προάστιο του Σικάγο, αλλά μετά την επιτυχή έκβαση της εκπαίδευσης αυτής παραιτήθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα, προκειμένου να διευθετήσει κάποια προσωπικά ζητήματα, ζητώντας να επανενταχθεί εκ νέου αργότερα. Σύμφωνα με την επιστολή του:
«Στις 15 Μαρτίου 1940, ολοκλήρωσα επιτυχώς αρχική πτητική εκπαίδευσης πτήσης στο Αεροναύσταθμο Glenview και διατάχθηκα να συνεχίσω για περαιτέρω εκπαίδευση, στις 15 Αυγούστου 1940. Δυστυχώς, εκείνη την περίοδο είχα τη δική μου επιχείρηση και ήταν αδύνατο να την αφήσω και να φύγω για την Pensacola. Λόγω του νεότερης νομοθεσίας που θεσπίστηκε από το Κογκρέσο και εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο, θεώρησα απαραίτητο να τερματίσω την θητεία μου. Στις 24 Φεβρουαρίου 1941, θα είμαι 27 ετών, που είναι εντός των ορίων της απαιτούμενης ηλικίας στρατολόγησης. Αυτή τη στιγμή ζητώ να επανέλθω ως Δόκιμος Αεροπορίας για προηγμένη πτητική εκπαίδευση στον Αεροπορικό Σταθμό του Ναυτικού των Η.Π.Α.»
Επίσημη φωτογραφία πορτραίτου του Constantine 'Gus' Bebas μετά την προαγωγή του σε Σημαιοφόρο (Ι) του Αμερικανικού Ναυτικού εξ΄εφεδρείας (USN)
Ένα Douglas SBD-3 Dauntless του Αμερικανικού Ναυτικού και συγκεκριμένα της Μοίρας Βομβαρδισμού VB-8 στο κατάστρωμα του αεροπλανοφόρου USS Hornet (CV-8) κατά την αεροναυμαχία στη Midway, στις 4 Ιουνίου 1942. (U.S. Navy National Museum of Naval Aviation #1996.253.648)
Tο USS Hornet στην περιοχή του Hampton Roads, VA, τον Οκτώβριο του 1941
Ένα Douglas SBD-3 Dauntless του Αμερικανικού Ναυτικού που ανήκει ή στην Μοίρα Βομβαρδισμού VB-8 ή στην Μοίρα Ανίχνευσης VS-8 προσνηώνεται στο αεροπλανοφόρο USS Hornet (CV-8) κατά την Αεροναυμαχία στην Midway, στις 4 Ιουνίου 1942. Το προσωπικό στο κατάστρωμα φοράει εξοπλισμό μάχης και ο πιλότος είναι ενδεδυμένος με πλήρη εξοπλισμό πτήσης, συμπεριλαμβανομένου του δερμάτινου κράνους, της Mae West και της στολής πτήσης. Η VB-8 και η VS-8 δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν τον ιαπωνικό στόλο και ειδικότερα τα αεροπλανοφόρα του κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεών τους στις 4 Ιουνίου 1942, χάνοντας έξι αεροσκάφη παρά ταύτα. Ωστόσο, στις 6 Ιουνίου και οι δύο Μοίρες συμμετείχαν σε επιθέσεις εναντίον των ιαπωνικών βαρέων καταδρομέων IJN Mogami και IJN Mikuma. Παρατηρείστε το USS Enterprise (CV-6) στον ορίζοντα στην μεσαία φωτογραφία. (U.S. Navy National Museum of Naval Aviation photo #1996.253.646, #1996.253.648, and #1996.253.649)
Ένα από τα SBD-3 της VB-8 κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων από το USS Hornet κατά τη διάρκεια της Αεροναυμαχίας στην Midway. Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε τον ακριβή σειριακό αριθμό (BuNo) και τον αριθμό αναγνώρισης - κλήσης του βομβαρδιστικού με το οποίο πέταξε ο Gus Bebas κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά θα μπορούσε να ήταν και το B-11. Το SBD Dauntless ήταν το πιο αποτελεσματικό βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως του Ναυτικού κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν υπεύθυνο για τα περισσότερα εχθρικά πλοία που βυθίστηκαν στο πρώτο μισό του πολέμου από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος ή πλοίο στο Στόλο. Αν και ονομάστηκε "Slow But Deadly" από του πιλότους του, το SBD ήταν ένα ακριβές βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως που χρησιμοποιούσε ειδικά διάτρητα αερόφρενα βύθισης για να εκτελεί πιο αργές, και ελεγχόμενες επιθέσεις. Το Dauntless είναι πιο διάσημο ως το αεροσκάφος που κατέστρεψε τέσσερα ιαπωνικά αεροπλανοφόρα στην Αεροναυμαχία στην Midway στις 4 Ιουνίου 1942. Παρά το γεγονός ότι ήταν βομβαρδιστικό, ήταν εξαιρετικά ευέλικτο μετά την ρίψη του οπλικού του φορτίου και απέδειξε σε αρκετές περιπτώσεις ότι θα μπορούσε ακόμη και να προκαλέσει το A6M Zero στα χέρια ενός ικανού πιλότου. Το καλύτερο παράδειγμα αυτού είναι σίγουρα ο "Σουηδός" Vejtasa, ο οποίος διεκδίκησε τέσσερις καταρρίψεις στο SBD. (Copyright Bertrand Brown aka Gaetan Marie, further info by https://www.midway.org/ and http://www.gaetanmarie.com/)
ΑΕΡΟΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ & MIDWAY
Πράγματι ο Gus επέστρεψε στο Πολεμικό Ναυτικό, ωστόσο επανέλαβε την Αρχική Πτητική Εκπαίδευση καθώς το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σκέφτηκε σωστά ότι κατά την απουσία του πιθανότατα θα έχανε τις πτητικές του ικανότητες, δεδομένου ότι δεν είχε εμπειρία. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του και ορίστηκε δόκιμος αεροπόρος στις 19 Φεβρουαρίου 1941. Την επόμενη μέρα, αναφέρθηκε για εκπαίδευση στο Αεροναύσταθμο της Pensacola της Φλόριντα, το κέντρο των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της Αεροπορίας Ναυτικού εκείνη την εποχή. Το καλοκαίρι του 1941 δόθηκε στον Bebas η ευκαιρία να αγωνιστεί για την ομάδα μπέιζμπολ του Ναυτικού στην Pensacola. Στις 4 Αυγούστου 1941, ο Bebas μετατέθηκε στον Αεροναύσταθμο του Μαϊάμι για Προκεχωρημένη Εκπαίδευση επιχειρήσεων από αεροπλανοφόρα και ονομάστηκε αεροπόρος του Ναυτικού στις 5 Σεπτεμβρίου. Προήχθη σε Σημαιοφόρο (Ι) και έλαβε μια ολιγοήμερη άδεια πραγματοποιώντας μια σύντομη επίσκεψη στο πατρικό του στο Wilmette για να δει την οικογένειά του και τους φίλους του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Ελληνοαμερικανός πιλότος είχε συμπληρώσει 246,3 ώρες πτήσης εκ των οποίων οι 177,6 ήταν solo. Όταν οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941, ο Σημαιοφόρος Bebas υπηρετούσε στην στο Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων Αεροπλανοφόρων στο Στόλο του Ατλαντικού. Στις 23 Δεκεμβρίου, αναφέρθηκε στην Μοίρα Βομβαρδισμού 8 (VB-8) στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια, μέρος της Αεροπορικής Πτέρυγας του αεροπλανοφόρου USS Hornet (CV-8). Εκείνη την εποχή, η VB-8 ήταν εξοπλισμένη με το διθέσιο Curtiss SBC-3 Helldiver, ένα διπλάνο βομβαρδιστικό που ήταν σε υπηρεσία με το Πολεμικό Ναυτικό από το 1938. Στις 4 Μαρτίου 1942, το Hornet απέπλευσε από το Νόρφολκ για τη Δυτική Ακτή μέσω της Διώρυγας του Παναμά με τα νέα αεροπλάνα της VB-8, τα βομβαρδιστικά κάθετου εφορμήσεως, Douglas SBD-3 Dauntless.
Το Hornet έφτασε στην Alameda της Καλιφόρνια στις 20 Μαρτίου και με τα δικά της αεροπλάνα στο υπόστεγο, φόρτωσε στο κατάστρωμα πτήσης 16 βομβαρδιστικά B-25 Mitchell της Αεροπορίας Στρατού, υπό τη διοίκηση του αντισυνταγματάρχη James "Jimmy" Doolittle. Στις 2 Απριλίου, το Hornet αναχώρησε από την Alameda και, για πρώτη φορά, το πλήρωμα ενημερώθηκε για την αποστολή των ιπτάμενων του Στρατού: μια τολμηρή επιδρομή στην Ιαπωνία. Το Doolittle Raid της 18ης Απριλίου 1942, ήταν η πρώτη αεροπορική επιδρομή των Ηνωμένων Πολιτειών που έπληξε την ηπειρωτική Ιαπωνία. Και τα 16 βομβαρδιστικά χάθηκαν ενώ 11 μέλη των πληρωμάτων είτε σκοτώθηκαν είτε αιχμαλωτίστηκαν. Όμως, παρόλο που η στρατιωτική σημασία της επιδρομής ήταν ελάχιστη, αποδείχθηκε ότι ήταν μια σημαντική ενίσχυση του ηθικού για τον αμερικανικό λαό. Με τα βομβαρδιστικά B-25 να απονηώνονται και να κατευθύνονται προς την Ιαπωνία, το Hornet αποχώρησε με πλήρη ταχύτητα για το Περλ Χάρμπορ και παρέμεινε εκεί μέχρι τις 30 Απριλίου, όταν αναχώρησε για να βοηθήσει το USS Yorktown και το USS Lexington στη Μάχη της Θάλασσας των Κοραλλιών. Η μάχη τελείωσε πριν το Hornet φτάσει στη σκηνή και επέστρεψε στη Χαβάη στις 26 Μαΐου ενώ δύο ημέρες αργότερα απέπλευσε για να σταματήσει την αναμενόμενη ιαπωνική επίθεση στην Ατόλη Midway. Το πρωί της 4ης Ιουνίου 1942, ο Bebas συμμετείχε στην πρώτη του πολεμική αποστολή καθώς το Hornet απονήωσε όλα τα διαθέσιμα αεροπλάνα για να αναζητήσει τα ιαπωνικά αεροπλανοφόρα. Φορτωμένος με μια βόμβα 1.000 λιβρών, ο Gusκαι οι άλλοι πιλότοι βομβαρδιστικών της VB-8 έψαχναν μάταια για τα εχθρικά πλοία. Με τα καύσιμα να λιγοστεύουν απελπιστικά, δεν έφτασαν όλοι πίσω στο Hornet. Ένα αεροπλάνο έπεσε στη θάλασσα και ο Bebas ήταν μεταξύ των πολλών που έπρεπε να προσγειωθούν στην Ατόλη Midway. Αφού ανεφοδιάστηκε, επέστρεψε στο Hornet.
Στις 5 Ιουνίου 1942, o Bebas ήταν μεταξύ των 20 βομβαρδιστικών που απονηώθηκαν από το Hornet για να επιτεθούν σε μια μικρή ιαπωνική δύναμη καταδρομικών και αντιτορπιλικών. Επειδή θα λειτουργούσαν στο όριο της εμβέλειας μάχης τους, τα βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως μετέφεραν τις μικρότερες βόμβες των 500 λιβρών. Όταν εντοπίστηκε το ταχέως κινούμενο ιαπωνικό αντιτορπιλικό Tanikaze, ο Bebas βύθισε το αεροπλάνο του σε γωνία σχεδόν 90 μοιρών, και επέλεξε το σημείο του στόχου του εν μέσω εκρήξεων από τα αντιαεροπορικά πυροβόλα του αντιτορπιλικού. Τρομακτικά κοντά στο τεράστιο αντιτορπιλικό, ο Gus πάτησε το κομβίο άφεσης της βόμβας, βγήκε από την βύθιση του και έκλεισε τα αερόφρενα. Η βόμβα του Ελληνοαμερικανού πιλότου έπεσε μόλις 100 πόδια από την αριστερή πλευρά του Tanikaze. Το επόμενο απόγευμα, συμμετείχε σε μια αποστολή εναντίον των βαρέων καταδρομικών IJN Mikuma και IJN Mogami, σημειώνοντας ένα παραλίγο πλήγμα στο τελευταίο. Μετά την Αεροναυμαχία στο Midway, το Hornet επέστρεψε στο Περλ Χάρμπορ, όπου η VB-8 αποβιβάστηκε στον Αεροναύσταθμο και επέστρεψε στην επιχειρησιακή της εκπαίδευση.
ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
Κατά τη διάρκεια μιας τυπικής εκπαιδευτικής πτήσης βομβαρδισμού κάθετου εφορμήσεως ανοιχτά της νήσου Οάχου στη Χαβάη το πρωί της 19ης Ιουλίου 1942, ο Gus ήταν επικεφαλής ενός σχηματισμού τριών βομβαρδιστικών. Ο Bebasβύθισε το Dauntless του σε μια κάθετη εφόρμηση για να επιτεθεί σε ένα σκάφος-στόχος που έκανε ελιγμούς στα ανοιχτά του Barber's Point. Σύμφωνα με την αναφορά της VB-8:
«Ο Bebas ηγείτο ενός σχηματισμού τριών (3) αεροπλάνων, στα πλαίσια μιας προγραμματισμένης εκπαιδευτικής εξόδου βομβαρδισμού καθέτου εφορμήσεως, εναντίον ενός θωρακισμένου σκάφους-στόχου στα ανοικτά του Barber's Point στην νήσο Οάχου. Βυθίζοντας από τα 8000 πόδια υψόμετρο, ο Σημαιοφόρος (Ι) Bebas εκτέλεσε απαγκίστρωση στα 1500 πόδια και εισήλθε ταυτόχρονα σε μία δεξιά στροφή. Το αεροπλάνο χτύπησε το νερό μετά από μία περιστροφή, περίπου 500 γιάρδες μακριά από το σκάφος-στόχος και αμέσως εξαφανίστηκε. Μικρά συντρίμμια, συμπεριλαμβανομένης της σωσίβιας σχεδίας και της μάσκας οξυγόνου, ήλθαν στην επιφάνεια. Λόγω του ακραίου βάθους της θάλασσας δεν κρίθηκε σκόπιμο να γίνει περαιτέρω έρευνα για το αεροπλάνο και τις σoρούς».
Το εάν ο άτυχος χειριστής υπέστει μπλακάουτ ή δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος χειριστηρίου από τις δυνάμεις που αναπτύσσονταν στη βύθιση είναι άγνωστο, ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν το αεροπλάνο του να συντριβεί στον ωκεανό, σκοτώνοντας τον ίδιο και τον παρατηρητή/πίσω πυροβολητή, Σημαιοφόρο (Ι) William M. Stevens. Τον Απρίλιο του 1943, ο Bebas τιμήθηκε μετά θάνατον με τον Διακεκριμένο Σταυρό του Ιπταμένου για τη συμμετοχή του στην Αεροναυμαχία του Midway. Η εύφημος μνεία που συνόδευε το μετάλλιο, το οποίο παρέλαβε η μητέρα του, έγραφε:
«Για τον ηρωισμό και το εξαιρετικό επίτευγμα σε μια εναέρια πτήση ως πιλότος αεροπλάνου στη Μοίρα BOMBING EIGHTσε δράση κατά των εχθρικών δυνάμεων κατά την Αεροναυμαχία του Midway στις 6 Ιουνίου 1942. Με απόλυτη περιφρόνηση για την προσωπική του ασφάλεια, ο Σημαιοφόρος (Ι) Bebas συμμετείχε στους επίμονους βομβαρδισμούς και τους πολυβολισμούς κατά των εχθρικών δυνάμεων που τράπηκαν σε φυγή, προξενώντας ζημιές από ένα παραλίγο πλήγμα σε εχθρικό σκάφος παρά τα τρομερά αντιαεροπορικά πυρά. Η θαρραλέα συμπεριφορά του και αυστηρή αφοσίωση στην εκπλήρωση μιας εξαιρετικά σημαντικής αποστολής που συνέβαλε ουσιαστικά στη νίκη που επιτεύχθηκε από τις δυνάμεις μας είναι σύμφωνη με τις υψηλότερες παραδόσεις της Ναυτικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών».
Τον επόμενο μήνα, η μητέρα και η αδερφή του, Άννα, ταξίδεψαν στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, μετά από πρόσκληση του Πολεμικού Ναυτικού, για να βαφτίσουν ένα αντιτορπιλικό συνοδείας που ονομάστηκε προς τιμήν του Gus Bebas. Το USS Bebas (DE-10) 1.400 τόνων είχε βάση τον Ειρηνικό μέχρι την παύση των εχθροπραξιών, εκτελώντας καθήκοντα περιπολίας και συνοδείας και λαμβάνοντας τρεις Αστέρες Μάχης .
«Ήταν ένας μαθητής για τον οποίο όλοι νιώθαμε περήφανοι», επαίνεσε ο Δρ. Franklin B. Snyder, πρόεδρος του Northwestern University, σε μια τελετή μνήμης προς τιμή του Bebas στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στο Σικάγο στις 27 Ιουνίου 1943. Αγαπήθηκε και θαυμάζοντας από φίλους και συμμαθητές του, και ξέραμε ότι θα διακρινόταν. Λυπούμαστε για τον θάνατό του, αλλά υπερηφανευόμαστε για τον ηρωισμό και τα επιτεύγματά του. Εκ μέρους του πανεπιστημίου τον χαιρετίζω».
Οι Σημαιοφόροι (Ι) Gus Bebas και William M. Stevens μνημονεύονται στο Εθνικό Νεκροταφείο Golden Gate στο Σαν Μπρούνο της Καλιφόρνια.
Φωτογραφία του Gus Bebas's η οποία επισυναπτόταν στην αίτησή του για την ένταξή του στις τάξεις της Εφεδρείας του Αμερικανικού Ναυτικού - USNR. (Bebas Officer Military Personnel File)
Ένα Douglas SBD Dauntless της VB-8 προσνηώνεται εκτός του κεντρικού άξονα του καταστρώματος προσνήωσης του USS HORNET (CV-12), με αποτέλεσμα να πετάει ακριβώς επάνω από το κεφάλι του Αξιωματικού Προσνηώσεων κατά την Αεροναυμαχία του Midway, στις 4 Ιουνίου 1942. (USN)
Ο Bebas πέτυχε δύο παρολίγον πλήγματα, σχεδόν εξ' επαφής, εναντίον του αντιτορπιλικού IJN Tanikaze (επάνω) και του βαρέως καταδρομικού IJN Mogami (κάτω), προξενώντας τους σοβαρές ζημιές. Παρά το γεγονός ότι κανένα από τα δύο πλοία δεν βυθίστηκε, παρόλα αυτά και τα δύο βγήκαν εκτός μάχης κατά την Αεροναυμαχία στην Midway και αποσύρθηκαν από το μέτωπο για επισκευές. (USN)
Το USS Bebas (BDE-10/DE-10) ήταν ένα αντιτορπιλικό συνοδεία κλάσης Evarts του Αμερικανικού Ναυτικού. Ονομάστηκε προς τιμήν του Ελληνοαμερικανού Gus George Bebas, τιμώντας τη θυσία του κατά τον Β' ΠΠ. (NH 78640)
Η θυσία των Σημαιοφόρων (Ι) Gus Bebas και William Stevens μνημονεύεται στο Εθνικό Κοιμητήριο του Golden Gate στο San Bruno της California. (Gus Bebas IDPF)
CONSTANTINE 'GUS' BEBAS ADDITIONAL PHOTOS & PAPERS
Αριστερά: To USS Bebas (DE 10) ανοικτά του Hunters Point στο Σαν Φρανσίσκο φέροντας παραλλαγή τύπου MS31/22D. Είναι εξοπλισμένο με μια κεραία HF/DF πάνω στο κατάρτι πάνω από τον θόλο του ραντάρ SR. Η κεραία αυτή που χρησιμοποιούνταν για την ανίχνευση ραδιοφωνικών μεταδόσεων από εχθρικά υποβρύχια δεν θεωρήθηκε αποτελεσματική κατά των ιαπωνικών υποβρυχίων έναντι των γερμανικών U-Boat. Το USS Bebas επιχειρούσε στον Ατλαντικό μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου 1943, αλλά μεταφέρθηκε στον Ειρηνικό αφού όμως πρώτα ενεπλάκη σε παράκτιες επιχειρήσεις συνοδείας και περιπολίας έξω από τον κόλπο Κάσκο στο Μέιν, τη Βοστόνη, τη Νέα Υόρκη και το Νόρφολκ. Το αντιτορπιλικό αναχώρησε από το Χάμπτον Ρόουντς στις 24 Αυγούστου 1943 για τον Ειρηνικό. (U.S. Navy, Bureau of Shipping, Catalog #BS 69838 via http://www.navsource.org/, further info via http://www.navsource.org/)
Δεξιά: Κακής ποιότητας φωτογραφία της μητέρας του Ελληνοαμερικανού πιλότου. Angeline M. Bebas, την στιγμή της ονοματοδοσίας του USS Bebas στα ναυπηγεία της Βοστόνης. Δίπλα της παρευρίσκονται ο πλοίαρχος του νεότευκτου αντιτορπιλικού Ronan O'Grady, ο Ελληνορθόδοξος Επίσκοπος της Βοστόνης που ευλόγησε το πλοίο και η αδελφή του, Anne Bebas. (AHEPA)
Letter written by the Secretary of the Navy, Frank Knox, informing Gus father, George P. Bebas about his son's loss. (USN)
Photo of George included inside his Military File. (USN)
Gus Bebas's appointment as an Ensign of the US Navy, signed by the acting Secretary of the Navy, James Forrestal. (USN)
Gus Bebas application for aviation training in the USNR. (USN)
A letter signed by the Chief of Naval Personnel addressed to Gus's mother, Angeline Bebas regarding her son's loss. (USN)
The Greek American hero during his school years. (USN)
Photo of Gus Bebas which was pinned to his USN identity card. (USN)
Final report of aviation training from NAS Pensacola, Florida. (USN)
The Distinguished Flying Cross, posthumously awarded to Gus Bebas. (USN)
SOURCES
Special thanks to Gary Bedingfield for letting me reproduce and expand his great biography on Gus Bebas, to Mindy Swift for her support every time I need it, and to Donald Mounts and Global Military Research for searching and copying Gus Bebas military records. We would also like to express our thanks to Robert and Pamela Thomas, volunteer researchers in the Archives of the National Naval Aviation Museum in Pensacola, FL.
1. Baseball's Dead of World War II: A Roster of Professional Players Who Died in Service, Gary Bedingfield, McFarland, 2015, ISBN: 9780786458202
2. Constantine Gus Bebas Officer Military Record
3. Constantine Gus Bebas Enlisted Military Record
4. Constantine Gus Bebas IDPF
5. Memorial Day Memories: A Heroic Gus Bebas and the Battle of Midway, George L. Chiagouris, The National Herald, May 28 - June 3, 2011.
6. https://www.baseballsgreatestsacrifice.com/biographies/bebas_gus.html