Ο Αθανάσιος Σούγας, γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1919 στα Τρίκαλα και μετανάστευσε στις Η.Π.Α. σε σχετικά μεγάλη ηλικία, όπως ο Σπύρος Πισσάνος. Στις 13 Αυγούστου 1928, έφυγε για τις Η.Π.Α. από το λιμάνι του Πειραιά, μαζί με τον πατέρα του Κωνσταντίνο, τη μητέρα του Μαρία και τη δεκάχρονη αδελφή του Στέλλα και διέσχισαν τον Ατλαντικό ωκεανό με το SS Edison. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι, περίπου δύο εβδομάδων, έφτασαν στη Νέα Υόρκη στις 9 Σεπτεμβρίου 1928. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Kalamazoo του Michigan, όπου ο Κωνσταντίνος είχε ζήσει και στο παρελθόν. Ο ίδιος είχε μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. και πριν από οκτώ χρόνια και δούλεψε εκεί με σκοπό να μπορέσει να φέρει και την οικογένειά του εκεί. Ο Αθανάσιος άλλαξε το όνομά του σε Arthur και ήταν ένας πολύ ταλαντούχος νέος με ιδιαίτερο πάθος για την αεροπορία. Μετά το λύκειο φοίτησε στο Western Michigan College όπου εντάχθηκε στο πρόγραμμα εκπαίδευσης πολιτών πιλότων (Civilian Pilot Training Program - CPTP). Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, κατατάχθηκε στην Αεροπορία Στρατού των Η.Π.Α (USAAF) και εκπαιδεύτηκε ως πιλότος καταδιωκτικών. Έλαβε τα «φτερά» του και ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός με αριθμό μητρώου Ο-660213. Όπως και ο Harry Coronios τοποθετήθηκε στην 56η Πτέρυγα Μαχητικών στο αεροδρόμιο Bradly ενώ ήταν προσκολλημένος στην 63η Μοίρα. Όταν η Πτέρυγα μεταφέρθηκε πέρα από τον Ατλαντικό συμμετείχε σε αποστολές πάνω από την Ευρώπη, παρέχοντας κάλυψη στα βομβαρδιστικά της 8ης Αεροπορικής Δύναμης (8th AF). Ο Arthur, όντας μουσικός και θασώτης της big band μουσικής, ονόμασε το αεροπλάνο του, το Thunderbolt P-47C-5RE 41-6372, UN-S, ΕLMER'S TUNE όπως και το τραγούδι του Glenn Miller. Πιθανότατα έτσι προέκυψε και το παρατσούκλι του 'Elmer'. Έγραφε στην αδελφή του ότι «αγαπά το αεροπλάνο του σαν να είναι μέρος του εαυτού του». Ο Arthur χάθηκε στην τελευταία αποστολή της θητείας του στην Ευρώπη. Αν και μπορούσε να πετάξει μία εύκολη τελευταία αποστολή, επέλεξε να πετάξει στις 17 Αυγούστου του 1943 σε αποστολή συνοδείας της 8ης Αεροπορικής Δύναμης που είχε ως στόχο τα εργοστάσια ρουλεμάν στο Schweinfurt και της Messerschmitt στο Regensburg. Η εξέλιξη της αποστολής ήταν άσχημη για τους Αμερικανούς που είχαν πολλές απώλειες από τα καταδιωκτικά της Luftwaffe. Εξήντα από τα 376 βομβαρδιστικά καταρρίφθηκαν και μαζί τους τρία P-47 και δύο Spitfire, κυρίως από τη Γερμανική αεροπορία η οποία έριξε στη μάχη κάθε διαθέσιμο καταδιωκτικό, με απώλειες 30 αεροπλάνα. Το P-47 του Arthur Sugas χτυπήθηκε πάνω από το Rullen του Voeren από τον Γερμανό Άσσο Σμήναρχο Joannes Naumann (ο ίδιος επέζησε του πολέμου με 34 νίκες στο Δυτικό μέτωπο) της 6/JG 26. Το αεροπλάνο του Arthur έπεσε περιστρεφόμενο, πέρασε δίπλα από το καμπαναριό μιας εκκλησίας και έπεσε σε ένα χωράφι. Κάποιοι υποστηρίξαν ότι ο Arthur προσπάθησε να αποφύγει να πέσει στην εκκλησία ή το χωρίο, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι ήταν ήδη νεκρός κατά την πτώση. Πέθανε στην ηλικία των 23 ετών και κηδεύθηκε την επόμενη ημέρα στο Γενικό Κοιμητήριο του Tongerseweg. Μετά την απελευθέρωση τα οστά του μεταφέρθηκαν στο Αμερικανικό Κοιμητήριο του Margraten. Το 1949 οι γονείς του μετέφεραν τα οστά του στο Κοιμητήριο Riverside, στην πόλη που μεγάλωσε το Kalamazoo του Michigan.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείται να αντλήσετε στον Α΄Τόμο των βιβλίων «ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT».