P-51D MUSTANG PILOT
USAAF
486th Fighter Squadron / 352nd Fighter Group
Ο George G. Contos γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1923 στην πόλη Canton στο Stark του Οχάιο. Ήταν γιος του Κωνσταντίνου (Gust) Κοντού και της Καλλιόπης Φανουριάκη από το χωριό Αρχάνες της Κρήτης. Και οι δύο ήρθαν στο Fairhope του Οχάιο το 1920 και ο Gust εργάστηκε για την Republic Steel Corporation από την οποία και συνταξιοδοτήθηκε μετά από 35 χρόνια. Το ζευγάρι απέκτησε δύο γιους και δύο κόρες. Μετά το σχολείο ο George εργάστηκε επίσης ως μεταλλουργός, στην ίδια εταιρεία που δούλευε ο πατέρας του, την Republic Steel Corporation. Η είσοδος των Ηνωμένων Πολιτειών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτέλεσε το κίνητρο που τον έκανε να καταταγεί για να συμμετάσχει στον αγώνα, όπως έκαναν και πολλοί άλλοι Ελληνοαμερικανοί. Ο Contos εντάχθηκε στην Αεροπορία Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Δεκεμβρίου 1943. Έλαβε την Αρχική Εκπαίδευση στο Hicks Field του Τέξας και επιλέχθηκε για πιλότος καταδιωκτικών. Συνέχισε με τη Βασική Πτητική Εκπαίδευση στη Σχολή Βασικής Εκπαίδευσης της Αεροπορίας Στρατού, στο Enid της Oklahoma, και στη συνέχεια ολοκλήρωσε την Προκεχωρημένη Πτητική Εκπαίδευση στο Foster Field του Τέξας. Αφού έλαβε τα «φτερά» του προήχθη σε Ανθυπασπιστή (Ι) με αριθμό υπηρεσίας T-123691. Στάλθηκε στο Ευρωπαϊκό Θέατρο Επιχειρήσεων και προσκολλήθηκε στην περίφημη 352η Πτέρυγα Μαχητικών, της οποίας οι χειριστές ήταν ευρέως γνωστοί με το προσωνύμιο "The Bluenosers". Εκεί εντάχθηκε στην 486η Μοίρα Μαχητικών στις 13 Ιουνίου '44. Κατά την διάρκεια της θητείας του ο George είχε σημαντική δράση πετώντας σε 50 πολεμικές αποστολές, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν αποστολές συνοδείας βομβαρδιστικών. Διεκδίκησε συνολικά 1,5 επιβεβαιωμένες καταρρίψεις, ενώ συμμετείχε και σε δεκάδες αποστολές πολυβολισμού, πλήττοντας επίγειους στόχους, οι οποίοι υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν. Μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες αποστολές του περιγράφονται παρακάτω. Κατά την περίοδο 7-15 Αυγούστου 1944, οι "Bluenosers" έπληξαν στόχους εδάφους στη Γαλλία, διεκδικώντας την καταστροφή ενός αρκετά μεγάλου αριθμού γερμανικών οχημάτων, αλλά με κόστος την απώλεια τεσσάρων πιλότων. Στην αποστολή της 10ης Αυγούστου 1944 ο Contos πετούσε με το P-51D 42-106439, PZ-L και χρησιμοποίησε 182 φυσίγγια για να προξενήσει ζημιές σε ένα φορτηγό και δύο βαγόνια. Σύμφωνα με την αναφορά του:
«Αφού πολυβόλησα ένα τρένο με βαγόνια εμπορευμάτων που βρισκόταν στον σιδηροδρομικό σταθμό Sommesous, ανέβηκα περίπου 1.000 πόδια ψηλότερα και εντόπισα ένα μεγάλο φορτηγό να κινείται σε έναν αυτοκινητόδρομο. Επιτέθηκα εναντίον του και είδα τον οδηγό να πετιέται έξω από το όχημά του. Πολυβόλησα το φορτηγό παρατηρώντας πολλαπλά πλήγματα. Διεκδικώ επίσης την πρόκληση ζημιών σε ένα ακόμη φορτηγό (σε συνεργασία με κάποιον άλλο χειριστή) και ένα βαγόνι με εμπορεύματα. Διεκδικώ για τον Νο.2 μου την πρόκληση ζημιών σε δύο φορτηγά αυτοκίνητα και ένα βαγόνι σε συνεργασία με τον Υπολοχαγό (Ι) Richard l. Henderson.»
Δύο ημέρες αργότερα είδε δράση και πάλι εναντίον επίγειων στόχων, πετώντας ξανά με το 42-106439. Ο Λοχαγός (Ι) Donald H. Higgins οδήγησε την Μοίρα σε μια αποστολή βομβαρδισμού και πολυβολισμού στόχων στο έδαφος. Αρχικά βομβάρδισαν τους σιδηροδρομικούς σταθμούς στο St.Quentin με φτωχά αποτελέσματα. Κατέστρεψαν αρκετά τρένα και ένα κτίριο το οποίο σχεδόν κατέρρευσε δεχόμενο πλήγματα από τις βόμβες των 500 λιβρών. Ο Λοχαγός (Ι) Higgins αργότερα ανέφερε ότι εάν εκτελούσαν κάθετη εφόρμηση τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα. H Μοίρα εισήλθε και πάλι σε σχηματισμό, ψάχνοντας για ευκαιριακούς στόχους στη νοτιοδυτική περιοχή της πόλης. Σύντομα βρήκαν δύο τρένα, εκ των οποίων το ένα είχε υποστεί προηγουμένως ζημιές. Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα σχεδόν 30 βαγόνια να υποστούν ζημιές, αν και τα περισσότερα ήταν άδεια, ενώ άλλα μετέφεραν κάρβουνο. Στη συνέχεια η Μοίρα προσέβαλε μερικά φορτηγά στη γύρω περιοχή. Ξοδεύοντας 210 φυσίγγια, ο Ελληνοαμερικανός πιλότος μοιράστηκε την καταστροφή μιας δεξαμενής αποθήκευσης πετρελαίου και δύο ατμομηχανές. Στις 14 Νοεμβρίου 1944 προήχθη σε Ανθυπολοχαγό (Ι) και επτά ημέρες αργότερα είχε ένα ατύχημα όταν αναποδογύρισε το P-51C, 42-103283. Στις 27 Νοεμβρίου 1944, ο Λοχαγός (Ι) Edwin Heller ήταν επικεφαλής του Κίτρινου Σμήνους. Ευρισκόμενοι πάνω από την περιοχή του Ανόβερου, κατέβηκαν κάτω από τη συννεφιά αναζητώντας ευκαιριακούς στόχους. Βρήκαν τρία τρένα και τα πολυβόλησαν, δεχόμενοι ισχυρά αντιαεροπορικά πυρά. Ο Heller διεκδίκησε την καταστροφή τριών ατμομηχανών για τον ίδιο και τέσσερα βαγόνια για την υπόλοιπο Σμήνος συμπεριλαμβανομένου του George Contos, που πέταξε με το P-51D 44-14696, PZ-X.
Ο George G. Contos ποζάρει μαζί με τους γονείς του Gust (Constantinos) και Clara (Calliope) Contos. H οικογένεια είχε καταγωγή από το χωριό Αρχάνες του Νομού Ηρακλείου. (Unknown via Ancestry.com)
Ο George G. Contos σε επίσημη φωτογραφία μέσα στο πιλοτήριο ενός P-51D Mustang. Πετώντας το θρυλικό καταδιωκτικό ο Ελληνοαμερικάνος πιλότος κατάφερε την κατάρριψη 1.5 καταρρίψεων, σε συνεργασία με άλλους χειριστές της Αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού. Για την δράση του ο νεαρός πιλότος τιμήθηκε με τον ο Διακεκριμένος Σταυρός του Ιπταμένου (DFC) και το Αεροπορικό Μετάλλιο με 5 Φύλλα Δρυός. (Bob Powel)
Το εικονιζόμενο P-51D Mustang, 44-15701, PZ-C, 'LILLIAN', ήταν το προσωπικό αεροσκάφος του Υπολοχαγού (Ι) George G. Contos, όταν υπηρετούσε στην 486η Μοίρα, της 352ης Πτέρυγας Μαχητικών, της 8ης Αεροπορικής Δύναμης της USAAF. Αργότερα ανατέθηκε εκ νέου στον Υπολοχαγό (Ι) John D. Stearns και μετονομάστηκε σε «DELIVERY BOY», καθώς ο διάκοσμος του αεροσκάφους είχε πλέον αλλάξει και αποτελούνταν από ένα μπουκάλι γάλα, το οποίο ξεπρόβαλε πίσω από το όνομα. Όταν ο Stearns ολοκλήρωσε την θητεία του το αεροσκάφος μεταφέρθηκε στην 343η Μοίρα, της 55ης Πτέρυγας Μαχητικών, της 8ης Αεροπορικής Δύναμης της USAAF και έγινε το προσωπικό αεροσκάφος του Ταγματάρχη (Ι) Edward B Giller ο οποίος το μετονόμασε σε «MILLIE G». Το συγκεκριμένο P-51D χάθηκε όταν υπέστη κράτημα κινητήρα και εγκαταλείφθηκε από τον χειριστή του κοντά στη Μπριζ, του Βελγίου. Ο πιλότος του Frank E Birtciel κατάφερε να το εγκαταλείψει με ασφάλεια πηδώντας με το αλεξίπτωτο και επέστρεψε στα καθήκοντά του στις 3 Απριλίου 1945. (Copyright Gaetan Marie)
Στις 14 Ιανουαρίου 1945 πάνω από 900 βομβαρδιστικά από την Διοίκηση Βομβαρδιστικών της 8ης Αεροπορικής Δύναμης κατευθύνθηκαν προς τα διυλιστήρια πετρελαίου στην κεντρική Γερμανία. Την δύναμη κρούσης περίμεναν τεράστιοι σχηματισμοί αεροσκαφών της Luftwaffe και αυτή την ημερομηνία, οι πιλότοι καταδιωκτικών της 8ης Αεροπορικής Δύναμης θα έκαναν νέο ρεκόρ καταρρίπτοντας 161 μαχητικά με απώλεια μόνο 16 δικών τους. Η μάχη μαινόταν ήδη, για δύο ώρες περίπου, όταν η 352η Πτέρυγα ενεπλάκη πάνω από την Ολλανδία. Η 486η Μοίρα αντιμετώπισε έναν ασυνήθιστα επιθετικό σχηματισμό αποτελούμενο από 12 FW-190. Οκτώ Mustang έστρεψαν εναντίον των καταδιωκτικών της Luftwaffe. Αντί η εμπλοκή να μετατραπεί σε μεμονωμένες αερομαχίες, οι Γερμανοί πιλότοι παρέμειναν σε σχηματισμό σε έναν συνεχώς κατερχόμενο κύκλο Lufbery. Αυτός ο ελιγμός διήρκεσε από τα 9.000 πόδια μέχρι περίπου τα 5.000 πόδια, όταν μερικά από τα FW-190 προσπάθησαν να διαφύγουν. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες ήταν μάταιες και μέσα σε λίγα λεπτά, έξι από αυτά καταρρίφθηκαν. Δύο καταρρίφθηκαν από τον Υπολοχαγό (Ι) William Reese (φθάνοντας στο σύνολο στις 4 νίκες), ενώ οι Υπολοχαγοί (Ι) Ernest Borstrom και Earl Mindel έπληξαν από έναν ακόμα. Τα υπόλοιπα δύο μοιράστηκαν μεταξύ του Ανθυπολοχαγού (Ι) Contos, και του Υπολοχαγού (Ι) Stearns και έναν άγνωστο πιλότο της 4ης Πτέρυγας Μαχητικών. Αφού επέστρεψε στο Bodney, ο George υπέβαλε την αναφορά του, στην οποία έγραψε τα εξής:
«Πετούσα με το Yellow Four στην περιοχή του Almello στις 14:15, περίπου στα 17.000 πόδια, όταν ο επικεφαλής μας κινήθηκε εναντίον εννέα FW-190, τα οποία μας πλησίαζαν από τις 5 η ώρα, λίγο ψηλότερα. Στραφήκαμε προς τα FW-190 τα οποία μπήκανε σε ένα κυκλικό αμυντικό ελιγμό Lufbery από τον οποίο όμως αναγκάστηκα να απεμπλακώ, καθώς ένα FW-190 άρχισε να πυροβολεί εναντίον μου. Ενεπλάκην με αυτό το FW-190, αλλά δεν μπορούσα να πετύχω μια καλή βολή γιατί έστρεφε συνεχώς και κατέβαινε. Τον έπληξα αρκετές φορές και κάποια στιγμή ανάστρεψε προς το έδαφος. Δεν πρόλαβα να τον ακολουθήσω γιατί ένα P-51 με κόκκινο ρύγχος (4η Πτέρυγα Μαχητικών) παρεμβλήθη στο οπτικό μου πεδίο, με απέκοψε και τον ανατίναξε. Είδα ένα άλλο FW-190 να κατευθύνεται προς το έδαφος με ένα P-51 πίσω του. Πέταξα δίπλα σε αυτό το P-51 το οποίο είχε ως πιλότο τον Υπολοχαγό (Ι) Stearns. Ο συνάδελφός μου ακολούθησε χαμηλά το εχθρικό μαχητικό, πετώντας λίγο πάνω από το έδαφος, και βάλλοντας με συνεχόμενες ριπές του επέφερε πολλαπλά πλήγματα. Το FW-190 έσπασε τότε προς τα αριστερά και καθώς βρέθηκε μπροστά μου, εισήλθα στο εσωτερικό τού κύκλου της στροφής του, βάλλοντας υπό απόκλιση με γωνία περίπου 70 ή 80 μοιρών. Δέχθηκε πολλά χτυπήματα στην άτρακτο και στην πτέρυγα του. Ο πιλότος εγκατέλειψε αμέσως και το αεροπλάνο έπεσε πάνω σε ένα σπίτι. Διεκδικώ την κατάρριψη δύο FW-190. Ένα σε συνεργασία με το P-51, της 4ης Πτέρυγας και ένα μαζί με τον Υπολοχαγό (Ι) Stearns».
Ο Υπολοχαγός (Ι) Stearns στην αναφορά που υπέβαλε υποστήριξε τον ισχυρισμό του Contos:
«Πετούσα μαζί με το Yellow Two, στο δρόμο για το σπίτι, όταν συναντήσαμε μια ομάδα εννέα FW-190. Ακολούθησα έναν μέχρι τα 5.000 πόδια περίπου και του έδωσα μια μακρόσυρτη ριπή χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έβαλλα άλλη μια ριπή και τον χτύπησα στην αριστερή πτέρυγα. Στη συνέχεια τον προσπέρασα και έσπασα στο πλάι και ο Υπολοχαγός (Ι) Contos τον χτύπησε. Ο πιλότος εγκατέλειψε και το αλεξίπτωτο του άνοιξε. Το αεροπλάνο συνετρίβη και εξερράγη σε μια αγροικία».
Μετά την καταστροφική ήττα της Luftwaffe στις 14 Ιανουαρίου, τα γερμανικά μαχητικά εξαφανίστηκαν για αρκετές μέρες από τον ουρανό και οι «Bluenosers» δεν αντιμετώπισαν εναέρια απειλή μέχρι τις 23 του μηνός. Η 486η Μοίρα ήταν για άλλη μια φορά στο κέντρο της δράσης, όταν πετώντας στην περιοχή της γερμανικής πόλης Neuß, το Κόκκινο Σμήνος εντόπισε δύο Μe-109 που προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν κάποια P-47 που εκτελούσαν αποστολή βομβαρδισμού. Ο Υπολοχαγός (Ι) Lumir Vitek επιτέθηκε εναντίον των Messerschmitt με το Σμήνος του και ένα από αυτά προσπάθησε να τους αποφύγει, πετώντας μέσα από μερικά αραιά σύννεφα, αλλά χωρίς επιτυχία. Τελικά, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγει, βύθισε προς το έδαφος, αλλά ο Υπολοχαγός (Ι) Vitek έμεινε πίσω του. Το εχθρικό καταδιωκτικό χτυπήθηκε επανειλημμένα από τα πυρά του Vitek και υπέστη σοβαρές ζημιές. Καθώς ο Γερμανός πιλότος εγκατέλειπε με το αλεξίπτωτο ο Ανθυπολοχαγός (Ι) Contos, πετώντας με το P-51D 44-15701, PZ-C, επιτέθηκε και αποτελείωσε το καταδικασμένο καταδιωκτικό.
«Πετούσα ως Κόκκινος 3 στην περιοχή νοτιοδυτικά του Ντίσελντορφ. Ενώ πετούσα νότια στα 10.000 πόδια περίπου στις 10:00 η ώρα, ο αρχηγός του Σμήνους μου εντόπισε δύο στόχους που μπαινόβγαιναν στα σύννεφα. Κινηθήκαμε εναντίον τους όμως καθώς πλησιάζαμε ξαναμπήκαν στα σύννεφα και τους χάσαμε. Λίγο αργότερα είδα έναν από αυτούς να βγαίνει από τα σύννεφα και να κατευθύνεται προς το έδαφος. Ο αρχηγός του Σμήνους μου και ο Νο.2 του επιτέθηκαν. Περίμενα το δεύτερο εχθρικό αεροσκάφος αλλά δεν εμφανίστηκε. Στη συνέχεια ακολούθησα τον αρχηγό τού Σμήνους μου που συνέχιζε την καταδίωξη του αεροπλάνου που βύθιζε προς το έδαφος. Αφού οριζοντίωσαν είδα τον αρχηγό μου να κρατιέται πίσω από το εχθρικό αεροπλάνο. Τράβηξα πίσω τη μανέτα ισχύος για να μη τους προσπεράσω και μπήκα πίσω του, βάλλοντας μία σύντομη ριπή ωστόσο δεν είδα κάποιο πλήγμα. Το εχθρικό αεροπλάνο ανέβηκε λίγο ψηλότερα. Ακολούθησα την ουρά του και έβαλλα μία ριπή, παρατηρώντας πλήγματα σε όλη την άτρακτο. Απεμπλάκην με μια δεξιά στροφή και ακολούθησα τον αρχηγό του Σμήνους μου. Κοίταξα πίσω και είδα ότι το αεροπλάνο είχε συντριβεί και ο πιλότος είχε εγκαταλείψει καθώς τον είδα να κρέμεται στο αλεξίπτωτό του. Στη συνέχεια εισήλθαμε ξανά σε σχηματισμό με την υπόλοιπη Μοίρα. Διεκδικώ ένα (1) Me-109 κατεστραμμένο σε συνεργασία με τον Λοχαγό (Ι) Vitek».
Στις 26 Ιανουαρίου 1945 ο Contos προήχθη σε Υπολοχαγό (Ι). Μεταφέρθηκε στο Αρχηγείο της 67ης Πτέρυγας Μάχης στις 6 Φεβρουαρίου 1945. Για την υπηρεσία του στον Β’ ΠΠ του απονεμήθηκε ο Διακεκριμένος Σταυρός του Ιπταμένου (DFC) και το Αεροπορικό Μετάλλιο με 5 Φύλλα Δρυός. Μετά τον πόλεμο παντρεύτηκε την αγαπημένη του Lillian Bingle, το όνομά της οποίας έφερε ως nose-art στο προσωπικό του P-51 Mustang. Το ζευγάρι απέκτησε δύο γιους. Ο George Contos απεβίωσε στις 21 Οκτωβρίου 2002.
Το P-51D Mustang 44-13671, PZ-X, «The Little Skunk» σταθμευμένο στο αεροδρόμιο Bodney στην Αγγλία. (Peter Randall)
Το P-51D Mustang, 44-15701, PZ-C, κατά την διάρκεια συντήρησης και δοκιμών του συστήματος προσγείωσης, καθισμένο σε υδραυλικούς γρύλους. Ο καλλιτεχνικός διάκοσμος του ρύγχους με το όνομα «LILIAN» της αγαπημένης του George G. Contos, δεν έχει ζωγραφιστεί ακόμα.
Η επιτύμβια πλάκα, στον χώρο της τελευταίας κατοικίας του George G. Contos, στο Νεκροταφείο North Lawn, στο Canton, στην κομητεία Stark του Οχάιο, όπου αναφέρεται το γεγονός ότι ήταν βετεράνος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και υπήρξε πιλότος P-51. (https://www.findagrave.com/)
Ο Υπολοχαγός (Ι) John Stearns, όρθιος στην φωτογραφία, συζητά με τον Υπολοχαγό (Ι) Kenneth Wittekiend με φόντο το αεροπλάνο του πρώτου με την ονομασία 'DELIVERY BOY'. Το συγκεκριμένο αεροπλάνο δεν ήταν άλλο από το P-51D 44-15701, PZ-C το οποίο πετούσε ο Contos ως 'LILIAN'. (352nd Fighter Group via Marc Hamel)
Sources:
George G. Contos Pilot Card
AFHRA Reel A814 - 486th Fighter Squadron War Diaries
AFHRA Reel B306/8 - 352nd Fighter Group War Diaries
352nd Fighter Group: No.8 (Aviation Elite Units) by Tom Ivie, isbn:9781841763828, Osprey Publishing, 2002
https://www.352ndfightergroup.com
https://www.americanairmuseum.com/
http://www.littlefriends.co.uk
Special Thanks to AFHRA officer, Tammy Horton Civ. USAF AFHRA/RS R, Donald Mounts (Global Military Research, LLC), Peter Randall, Mindy Swift, and the late Robert Powell and Sam Fox.