USAAF

P-51 MUSTANG PILOT

364th FIGHTER SQUADRON / 357th FIGHTER GROUP

IMG_0142.a76ef047d8d24c03823acdf41c4ee7c8
Φωτογραφία του George Kouris μέσα στο πιλοτήριο του Mustang λίγο πριν ή μετά από κάποια αποστολή, φέροντας πλήρη εξοπλισμό πτήσης. Πριν πετάξει με τα Mustang της 364ης Μοίρας Μαχητικών, ο George Kouris είχε στο ενεργητικό του περί τις 500 ώρες πτήσης σε αεροπλάνα PT-17, BT-13, AT-6 και P-40N. Το ολοκληρωμένο σύστημα εκπαίδευσης των πιλότων της USAAF ήταν ένας πολλαπλασιαστής ισχύος για τους Αμερικανούς, διότι προετοίμαζε τους χειριστές καλύτερα από τα αντίστοιχα εκπαιδευτικά προγράμμματα των δυνάμεων του Άξονα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία των καταρρίψεων σημειώθηκε από πιλότους που δεν έλαβαν ποτέ τον τίτλο του άσου, οι οποίοι ωστόσο ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικοί, είτε πετούσαν ως επικεφαλής είτε ως παραστάτες.

O George Kouris γεννήθηκε στο Norwalk, Connecticut, την 1η Μαΐου 1923. Ήταν γιος του Charles και της Anna Kouris, με καταγωγή από την Κύπρο και τη Σπάρτη. Το ζευγάρι είχε επίσης τρία ακόμη παιδιά που είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα. Οι οικονομικές δυσκολίες των αρχών του 20ού αιώνα οδήγησαν την οικογένεια να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γεννήθηκε ο George. Ενθουσιάστηκε με την αεροπορία κατά τη διάρκεια μίας αεροπορικής επίδειξης στο Norwalk το 1933. Το 1937, η οικογένεια μετακόμισε στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης. Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατατάχθηκε ως στρατιώτης στον Αμερικανικό Στρατό στις 17 Οκτωβρίου 1942. Ωστόσο, λόγω των προηγούμενων πανεπιστημιακών του σπουδών, επιλέχθηκε ως δόκιμος αεροπόρος τον Ιανουάριο του 1943. Ολοκλήρωσε με επιτυχία την εκπαίδευσή του και τοποθετήθηκε για υπηρεσία στο Ευρωπαϊκό Θέατρο Επιχειρήσεων, υπηρετώντας στην 8η Αεροπορική Δύναμη. Μετά από μια σύντομη θητεία στην 496η Πτέρυγα Εκπαίδευσης και την εξοικείωσή του με το P-51 Mustang, μετατέθηκε στη διάσημη 357η Πτέρυγα Μαχητικών, συγκεκριμένα στην 364η Μοίρα. Πριν μεταβεί στα P-51 Mustang της 357ης Πτέρυγας, ο Ελληνοαμερικανός πιλότος είχε στο ενεργητικό του σχεδόν 500 ώρες πτήσης σε PT-17s, BT-13s, AT-6s και P-40Ns. Ο Kouris ολοκλήρωσε τριάντα πολεμικές αποστολές και περίπου 120 ώρες πτήσης πριν αναγκαστεί να εγκαταλείψει το αεροσκάφος του στις 3 Φεβρουαρίου 1945, λόγω μηχανικής βλάβης. Ωστόσο, στη γερμανική αναφορά—γνωστή ως 'J' report στην USAAF—αναφέρθηκε ότι είχε καταρριφθεί, υποστηρίζοντας ότι αυτή ήταν η άποψη του ίδιου του πιλότου! Ο Kouris έγινε αιχμάλωτος πολέμου (POW) και κρατήθηκε στο Stalag Luft III, προτού απελευθερωθεί τον Μάιο του 1945. Ο George δεν διεκδίκησε καμία κατάρριψη εχθρικού αεροσκάφους, αλλά ήταν περήφανος που δεν έχασε ποτέ αρχηγό ενώ πετούσε ως ζευγάρι του, προστατεύοντας την ουρά του. Είχε το δικό του προσωπικό Mustang, με το οποίο εκτέλεσε τις περισσότερες αποστολές του—το P-51D, 44-13586, C5-ZZ, το οποίο ονόμασε 'GREECE LIGHTNING' προς τιμήν της ελληνικής του καταγωγής. Παρέμεινε σε ενεργό υπηρεσία στην USAAF μέχρι τον Ιούνιο του 1947. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, επανεκπαιδεύτηκε και πέταξε με πολυκινητήρια αεροσκάφη. Για την υπηρεσία του, τιμήθηκε με το Air Medal με 2 Φύλλα Δρυός, το Purple Heart και το POW Medal. Ο αδελφός του, Konnie, ήταν επίσης πιλότος της USAAF και πετούσε με δικινητήρια B-25 Mitchells, αλλά δεν συμμετείχε σε μάχες καθώς ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά την αποστράτευσή του, ο George σπούδασε Μηχανολογία και εργάστηκε στην Hughes Aerospace Company για 33 χρόνια. Παντρεύτηκε τη Nancy Paulides, ελληνικής καταγωγής, και απέκτησε δύο γιους. Aπεβίωσε τον Δεκέμβριο του 2018 σε ηλικία 94 ετών.

Περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με την δράση του μπορείτε να διαβάσετε στον Β' Τόμο της σειράς των βιβλίων ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT.

 
 
Το P-51D-5NA Mustang, 44-13586, ήταν το προσωπικό αεροσκάφος του Υπολοχαγού George Kouris. Το ονόμασε 'GREECE LIGHTNING' προς τιμήν της ελληνικής του καταγωγής και το διακόσμησε με έναν κίτρινο κεραυνό στο μπροστινό τμήμα της ατράκτου. Αν και υπάρχει τουλάχιστον μία φωτογραφία αυτού του μαχητικού, οι συγγραφείς δεν μπόρεσαν να την εντοπίσουν. Το προφίλ του αεροσκάφους δημιουργήθηκε βάσει πληροφοριών που έλαβαν από τον ίδιο τον βετεράνο. Στην αλληλογραφία του με τους συγγραφείς, ο Kouris έγραψε ότι ο κωδικός στο πλάι του αεροσκάφους ήταν το γράμμα 'T'. Παρόλο που αυτή ήταν η ανάμνησή του, οι συγγραφείς συμβουλεύτηκαν επίσης ειδικούς επί της 8ης Αεροπορικής Δύναμης, ειδικότερα τον κ. Peter Randall, ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας http://www.littlefriends.co.uk. Σύμφωνα με τον Randall, με βάση διάφορα στοιχεία:

«Από την αναφορά 'J', φαίνεται ότι η ζημιά στο αεροσκάφος ήταν τόσο σοβαρή που οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να περιγράψουν σωστά τα διακριτικά που ήταν ορατά στα απομεινάρια του. Αυτό εξηγεί γιατί είχαν λάθος το τελευταίο ψηφίο του σειριακού αριθμού. Επίσης, από άλλες γερμανικές αναφορές, συνήθως περιέγραφαν τα διακριτικά της ατράκτου ως, για παράδειγμα, C5-Z. Επομένως, μπορούμε μόνο να συμπεράνουμε ότι η αναφορά 'J' δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό των διακριτικών μονάδας και ακόμη και το ερωτηματικό μετά το 'Z' δείχνει ότι ούτε οι ίδιοι ήταν βέβαιοι γι’ αυτό. Ανατρέχοντας ξανά στη βάση δεδομένων του φίλου μου Ted Damick για το P-51, σίγουρα το έχει καταχωρίσει ως C5-ZZ, ενώ προηγουμένως ήταν C5-T, με το όνομα ‘Hurry Home Honey’, και στη συνέχεια C5-T, 'Flak Happy', προτού ανατεθεί στον Kouris. Εάν υπήρχε αμφιβολία για την εγκυρότητα αυτών των πληροφοριών, ο Ted τις σημείωνε με έναν αστερίσκο, αλλά στην περίπτωση του C5-ZZ δεν υπάρχει κανένας αστερίσκος. Δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί κάποια ένδειξη, αλλά όταν το C5-T ‘Hurry Home Honey’, 44-14868, του Peterson ανατέθηκε στον Roland Wright μετά τον πόλεμο, επίσης ανακωδικοποιήθηκε ως C5-ZZ. Ίσως είναι σύμπτωση, αλλά ίσως δείχνει και μια τάση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η 357th Πτέρυγα δεν ήταν απόλυτα προβλέψιμη στη σήμανση των διπλών γραμμάτων κωδικών τους, και όπως η 339η Πτέρυγα, η γραμμή που χρησιμοποιούσαν μπορούσε να τοποθετηθεί πάνω, κάτω ή πίσω από το γράμμα. Επομένως, η πλειοψηφία των στοιχείων δείχνει ότι το αεροσκάφος είχε κωδικό 'ZZ'. Το 44-13586 C5-T ήταν το 'Hurry Home Honey' του Ταγματάρχη Peterson μέχρι να ολοκληρώσει την πρώτη του θητεία τον Ιούλιο του 1944. Στη συνέχεια, ανατέθηκε στον Horace Howell, ο οποίος το ονόμασε ‘Flak Happy’, και το πέταξε ως C5-T στην αποστολή 'Frantic 5' στις 6 Αυγούστου. Ο Howell του προκάλεσε ζημιές επίσης σε μία σύγκρουση στον αέρα την 1η Σεπτεμβρίου. Ο Peterson επέστρεψε για δεύτερη θητεία. Δεν έχω την ακριβή ημερομηνία, αλλά συνήθως αυτό συνέβαινε περίπου 10 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της πρώτης θητείας, που σημαίνει ότι ήταν γύρω στον Οκτώβριο του 1944. Πήρε το 44-14868 ως το νέο C5-T 'Hurry Home Honey' και αυτό παραλήφθηκε από την 357η Πτέρυγα στις 22 Σεπτεμβρίου, κάτι που συνδέεται χρονικά με την έναρξη της δεύτερης θητείας του. Αυτό, φυσικά, σημαίνει ότι ο Howell δεν μπορούσε πλέον να έχει το C5-T, καθώς ήταν το προσωπικό γράμμα κωδικού του Peterson, ο οποίος κράτησε αυτό το P-51 μέχρι την ολοκλήρωση της δεύτερης θητείας του κάποια στιγμή τον Φεβρουάριο του 1945. Ο Howell ολοκλήρωσε τη θητεία του και επέστρεψε στις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 1944, οπότε το 13586 πιθανότατα ανατέθηκε στον Kouris. Ωστόσο, λόγω της επιστροφής του Peterson, δεν θα μπορούσε να παραμείνει C5-T, καθώς ο Howell θα είχε αλλάξει τον κωδικό του τον Σεπτέμβριο/Οκτώβριο. Επομένως, το συμπέρασμα είναι ότι ο Kouris δεν θα μπορούσε να το έχει ως C5-T, αλλά ίσως το θυμόταν έτσι επειδή το είχαν πετάξει προηγουμένως ο Peterson και ο Howell. Προσωπικά, ποντάρω ακόμα στο ZZ»!