USAF
F-100 / O-1F BIRDDOG PILOT
21ST TACTICAL AIR SUPPORT SQUADRON
NHA TRANG AB, SOUTH VIETNAM
Ο πατέρας μου Δημήτριος Περικλής Βέργαδος, το 1920, σε ηλικία 11 ετών, πήρε τον πατέρα του (τον παππού μου) και τον έφερε στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, όπου πουλούσαν φρούτα και λαχανικά από μια άμαξα με άλογο. Επέστρεψαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Λίγα χρόνια αργότερα, ο πατέρας μου επέστρεψε στη Βοστώνη και άνοιξε ένα εστιατόριο-οινοποιείο. Κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο πατέρας μου γύρισε στο σπίτι και ανακοίνωσε ότι θα επισκεπτόμασταν μια τοπική αεροπορική βάση και θα παρακολουθούσαμε την εμφάνιση ενός από τα πρώτα μαχητικά αεροσκάφη. Αφού έκανε μερικά περάσματα υψηλής ταχύτητας, ο πιλότος προσγειώθηκε, στάθμευσε το τζετ, κατέβηκε από τη σκάλα κρατώντας το ιπτάμενο κράνος του και πέρασε δίπλα μου. Τότε κοίταξα τη μητέρα μου και της είπα ότι μια μέρα θα πετούσα τζετ. Επιστρατεύτηκα στις 2 Ιουνίου 4, 1964, μετά την αποφοίτησή μου από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου σπούδασα Αεροναυπηγική Μηχανική. Αποφοίτησα από την τάξη 66-C της της USAF, στις 22 Οκτωβρίου 1965, στην αεροπορική βάση Reese AFB, στο Lubbock του Τέξας. Κατά τη διάρκεια της 22,5ετούς καριέρας μου στην Πολεμική Αεροπορία, έχω στο ενεργητικό μου 3.544 ώρες πτήσης σε 9 διαφορετικά αεροσκάφη, T-37, T-38, B-52, F-5, F-100, O-1 Bird Dog, C-97, F-84F και T-33. Η πρώτη μου θητεία μετά την εκπαίδευση ήταν σε Μοίρα με B-52 και να βρίσκομαι σε κατάσταση επιφυλακής πυρηνικού συναγερμού, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Μετά από έξι χρόνια ενεργής υπηρεσίας, συνέχισα την καριέρα μου στην Αεροπορική Εθνοφρουρά της Μασαχουσέτης με την 102η Πτέρυγα Τακτικών Μαχητικών, και την 101η Μοίρα, στην Αεροπορική Βάση Otis AFB, MA, και αποσύρθηκα τον Δεκέμβριο του 1986. Κατά την περίοδο 1968-1969, ήμουν Προκεχωρημένος Ελεγκτής Αέρος (Forward Air Controller - FAC), επί 13 μήνες στο Νότιο Βιετνάμ, με 766 ώρες μάχης και 429 αποστολές υποστηρίζοντας την 4η Μεραρχία Πεζικού και την 173η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, και μου απονεμήθηκαν 11 αεροπορικά μετάλλια, ο Διακεκριμένος Σταυρός του Ιπταμένου (DFC) και ο Σταυρός Ανδρείας του Βιετνάμ από την Κυβέρνηση του Νοτίου Βιετνάμ σε αναγνώριση πράξεων ανδρείας και ηρωικής συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια μάχης με τον εχθρό. Σύμφωνα με την εύφημο μνεία του DFC:
«Ο Σμηναγός Peter J. Vergados διακρίθηκε για εξαιρετικές επιδόσεις, ενώ συμμετείχε σε πτήση ως προωθημένος ελεγκτής αέρος κοντά στο Kontum, στη Δημοκρατία του Βιετνάμ, στις 25 Απριλίου 1968. Εκείνη την ημερομηνία, ο Σμηναγός Vergados πέταξε το άοπλο ελαφρύ αεροσκάφος του χαμηλά μέσα από εχθρικά πυρά για να κατευθύνει την τακτική αεροπορική δύναμη προς υποστήριξη μιας φίλιας μονάδας που βρισκόταν σε επαφή με μια αριθμητικά ανώτερη εχθρική δύναμη. Οι ενέργειες του Σμηναγού Vergados ήταν άμεσα υπεύθυνες για την υποχώρηση της εχθρικής δύναμης, επιτρέποντας στη φίλια μονάδα να επανενταχθεί στο κύριο στοιχείο της. Η επαγγελματική επάρκεια, η εναέρια ικανότητα. και η αφοσίωση στο καθήκον που επέδειξε ο Σμηναγός Vergados αποτελούν μεγάλη τιμή στον εαυτό του και στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών».
Αριστερά Πάνω και Μέση: Ο Peter J. Vergados κατά τη διάρκεια της μετεκπαίδευσής του στην USAF με το T-38 Talons. Το Northrop T-38 Talon είναι ένα διθέσιο, δικινητήριο υπερηχητικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος. Ήταν το πρώτο, και το πλέον παραγόμενο, υπερηχητικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος στον κόσμο. Το T-38 παραμένει ακόμα σε υπηρεσία έχοντας υποστεί πολλά προγράμματα δομικής αναβάθμισης και προσθήκης εξελιγμένων ηλεκτρονικών. Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (USAF) διαθέτει τα περισσότερα T-38. Εκτός από την εκπαίδευση πιλότων της USAF, το T-38 χρησιμοποιείται από τη NASA. Η Σχολή Πιλότων Δοκιμών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στο Patuxent River, Maryland, είναι ο κύριος χειριστής του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ ενώ πιλότοι άλλων χωρών του ΝΑΤΟ πετούν το T-38 σε κοινά προγράμματα εκπαίδευσης με πιλότους της USAF, μεταξύ των οποίων και της ΠΑ. Ένα αγαπημένο αεροπλάνο για χιλιάδες Αμερικανούς και ξένους πιλότους, με την αγάπη αυτή να αποτυπώνεται στο παρακάτω ποίημα:
THE FIRST TIME
She was a honey, she was one of the best
That night I put her to the test.
She looked so sweet, so pretty, so trim,
The night was dark, the moon was dim.
I was so excited, my heart missed a beat
For I knew I was in for a helluva treat.
I’d seen her stripped, I’d seen her bare,
I’d felt her over, everywhere.
I got inside her, and she screamed with joy,
That was the first time, Oh Boy, Oh Boy!
I got up quickly, as quick as I could,
I handled her gently, I knew she was good.
I rolled her over, then on her side,
Then on her back, I also tried.
She was just on high thrill, the best in the land,
That T-38 of the Training Command.
Κάτω: To αναμνηστκό δίπλωμα που συνοδεύει τον Διακεκριμένο Σταυρό του Ιπταμένου, γνωστό ως DFC - Distinguished Flying Cross. Η έυφημος μνεία στην οποία μνημονεύεται ο λόγος για τον οποίο αποδόθηκε στον χειριστή το συγκεκριμένο μετάλλιο αναγράφεται παραπάνω στο κυρίως κείμενο. (Peter J. Vergados)
Το Bird Dog O-1F ήταν ένα αεροσκάφος παρατήρησης και συνδέσμου, δύο θέσεων, που αναπτύχθηκε από το εμπορικό μοντέλο 170 της Cessna το 1949. Ήταν εξοπλισμένο με έναν εμβολοφόρο κινητήρα Continental 0-470-11 213 ίππων, είχε μέγιστη ταχύτητα 130 μίλια/ώρα και εμβέλεια 530 μίλια. Μέχρι και το 1968, οι πιλότοι των O-1F περιπολούσαν πάνω από τις ζούγκλες του Βιετνάμ προς αναζήτηση στόχων, τους σημάδευαν με ρουκέτες κατάδειξης και κατεύθυναν αεροπορικές επιδρομές από μαχητικά αεροσκάφη. Σε έναν Προκεχωρημένος Ελεγκτής Αέρος ή FAC (Forward Air Controller), ο οποίος συχνά ήταν ένας έμπειρος πιλότος μαχητικών, είχε ανατεθεί μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, έτσι ώστε να μπορεί να εντοπίζει εύκολα την εχθρική δραστηριότητα. Εάν ένας FAC παρατηρούσε εχθρικούς στόχους, τους καταδείκνυε με ρουκέτες καπνού, ώστε να μπορούν εύκολα να προσβληθούν από μαχητικά ή βομβαρδιστικά. Η αργή τους ταχύτητα των 115 μιλίων/ώρα αποδείχθηκε πολύτιμη σε αποστολές παρατήρησης κατά μήκος των διαδρομών των φίλιων αυτοκινητοπομπών, ενώ βρίσκονταν σε επαφή με μονάδες εδάφους για να αναφέρουν τη θέση εχθρικών ενέδρων και να κατευθύνουν αεροπορικές επιδρομές εναντίον τους Ο Peter J. Vergados πέταξε το παραπάνω αεροσκάφος κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο Phu Hiep. Φέρει το όνομα "Anastasia " στα δεξιά του και "Zorba the Greek” στο μπροστινό μέρος του καλύμματος του κινητήρα. Αξιοσημείωτες λεπτομέρειες αποτελούν οι ρουκέτες καπνού και η κεραία ασυρμάτου στην κορυφή. Σύμφωνα με τον Peter J. Vergados, βάφτισε το Bird Dog του, με το όνομα 'Anastasia' εξαιτίας της αγαπημένης του, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια ενός ελληνικού χορού το 1966 και την οποία επρόκειτο να παντρευτεί. Όπως δήλωσε ο ίδιος: "Η Αναστασία ήταν η πιο όμορφη γυναίκα που έχω γνωρίσει ποτέ: Το όνομα ήταν γρουσούζικη τελικά, με παράτησε και αμέσως μετά το αεροπλάνο έπεσε στα βουνά δυτικά του Kontum μαζί με τον πιλότο του". Ο Ελληνοαμερικανός πιλότος πέταξε το #57-2980 κατά τη διάρκεια πρωινής πτήσης στην ίδια περιοχή στην οποία καταρρίφθηκε το αεροπλάνο κατά τις απογευματινές ώρες, την ίδια ημέρα! Πρέπει να σημειωθεί ότι τα μειονεκτήματα των O-1 όπως η έλλειψη θωρακισμένης προστασίας, η μη ύπαρξη αυτοσφραγιζόμενων δεξαμενών καυσίμων και η μειωμένη ικανότητα μεταφοράς ρουκετών είχαν ως αποτέλεσμα την αντικατάστασή τους από τα Cessna Ο-2 και τα North American OV-10A τα οποία τελικά παραχωρήθηκαν στην Αεροπορία του Νοτίου Βιετνάμ. Στον Peter J. Vergados απονεμήθηκε ο Διακεκριμένος ιπτάμενος Σταυρός για τη δράση του πάνω από το Βιετνάμ. (Photos by Peter J. Vergados, Artwork by Phillippe Mehard)
Πάνω από αριστερά: Ο Peter J. Vergados γιορτάζει την επιστροφή του από την εμπόλεμη ζώνη του Βιετνάμ μαζί με τους γονείς του. Πριν πετάξει το Birddog ο Peter έπρεπε να αποκτήσει τα προσόντα πιλότου μαχητικού αεροσκάφους, έτσι είχε την ευκαιρία να πετάξει με το North American F-100 Super Sabre. Επιστρέφοντας από το μέτωπο πέταξε με F-84 στην Αεροπορία της Εθνοφρουράς της Μασαχουσέτης, στη συνέχεια με F-100 και T-33, πετώντας συγκεκριμένα με την 101η Μοίρα της 102ης Πτέρυγας Μαχητικών. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό υπηρεσία, ο κ. Vergados ήταν πολύ ενεργός στην ελληνοαμερικανική κοινότητα, υπηρετώντας δύο διαφορετικές θητείες ως μέλος του κοινοτικού συμβουλίου της εκκλησίας του και πολλές θητείες ως μέλος της ελεγκτικής επιτροπής. Είναι επίσης ενεργό μέλος του Τάγματος της AHEPA, μιας ελληνοαμερικανικής αδελφότητας, αποστολή της οποίας είναι η προώθηση των αρχαίων ελληνικών ιδεωδών της εκπαίδευσης, της φιλανθρωπίας, της κοινωνικής ευθύνης, της οικογένειας και της ατομικής αριστείας μέσω της κοινωνικής υπηρεσίας και του εθελοντισμού. Από το 2003, έχει εκλεγεί σε διάφορες ηγετικές θέσεις στην οργάνωση αυτή. Ωστόσο, ένα από τα πράγματα που απολαμβάνει περισσότερο είναι να πετάει τους φίλους του με ένα T-33, καθώς έχει αξιολογηθεί στο Shooting Star και τον Ιούνιο του 2017 απέκτησε επίσης την ικανότητα πτήσης με υδροπλάνο. Εξάλλου, οι πτήσεις είναι η ζωή του. (Peter J. Vergados)
Πάνω από αριστερά: O παππούς του Peter Περικλής Βέργαδος (αριστερά) μαζί με τον γιο του, τον πατέρα του Peter, Δημήτριο Βέργαδο. O Peter είναι ένας περήφανος Ελληνοαμερικανός που ξεγυμνώνει την ψυχή του στον μαγευτικό ρυθμό του ζεμπέκικου μπροστά στον Γιώργο Ζαμπέτα έναν από τους καλύτερους Έλληνες τραγουδιστές, συνθέτες και οργανοπαίκτες του μπουζουκιού. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στην Αθήνα το 1969 ή το 1970, κατά τη διάρκεια μιας από τις συχνές επισκέψεις του Peter στην Ελλάδα. Κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 2018, ταξίδεψε με τη διοίκηση μεταφορών της USAF έχοντας ως προορισμό την ΑΒ Σούδας. Πιλότος μαχητικών αεροσκαφών από πάθος άδραξε την ευκαιρία και συνάντησε την ομάδα επίδειξης F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας "Ζευς". Στα αριστερά του είναι ο Επισμηναγός Δημήτρης Βολακάκης και στα δεξιά του ο Επισμηναγός Γιώργος Παπαδάκης, αμφότεροι μέλη της 343 Μοίρας 'Αστέρι'. Εορτασμός της Ημέρας Μνήμης 2007 στον Καθεδρικό Ναό της Βοστώνης με τον ίδιο να φοράει τη στολή του και τον γιο του, Jason, να φοράει την παραδοσιακή πολεμική στολή των Ευζώνων. (All by Peter J. Vergados)
THE FIGHTER PILOT
Say what you will about him: arrogant, cocky, boisterous and a fun-loving fool to boot.-he has earned his place in the sun. Across the span of fifty years, he has given his country some of its proudest moments and most cherished military traditions. But fame is short-lived and little the world remembers. Almost forgotten are the 1400 fighter pilots who stood alone against the might of Hitler's Germany during the dark summer of 1940--- and in the words of Sir Winston Churchill gave England "Its Finest Hour." Gone from the hardstands of Duxford is the 51s with their checkerboard noses that terrorized the finest fighter squadrons the Luftwaffe had. Dimly remembered--the 4th Fighter Group that gave Americans some of their proud moments in the skies over Korea. How fresh in the recall are the Air Commandos who valiantly struck the VC in their aging "Skyraiders" in the rain-and-blood-soaked valley called A Shau? And how long will be remembered the "Thuds" and "Wolf Pack F-4s" over "Route Pack Six" and the flak-filled skies above Hanoi? So here's a "Nickel on the Grass" to you, my friend, for your spirit, enthusiasm, sacrifice, and courage-but most of all to your friendship. Yours is a dying breed and when you are gone the world will be a lesser place.
WHY I WANT TO BE A FIGHTER PILOT
I want to be a pilot when I grow up because it's a fun job and easy to do. That's why there are so many pilots flying today. Pilots don't need much school, they just have to learn numbers so they can read road maps so they won't get lost. Pilots should be brave so they won't be scared if it's foggy and they can't see, or if a wing or motor falls off they should stay calm so they will know what to do. Pilots have to have eyes to see through clouds, and can't be afraid of lightning or thunder because they are closer to them than we are. The salary the pilots make is another thing I like. They make more money than they can spend. This is because most people think flying is dangerous except pilots don't because they know how easy it is. There isn't much I don't like except girls want to marry pilots so they always have to chase them away so they won't bother them. I hope I don't get airsick because I get carsick and if I get airsick I couldn't be a pilot, and then I would have to work.
Πάνω: Ο Ρeter στην αριστερή φωτογραφία βρίσκεται στη σκάλα ενός T-33 και στη δεξιά φωτογραφία ανοίγει ένα μπουκάλι σαμπάνιας στις 29 Δεκεμβρίου 1985, κατά τη διάρκεια της τελευταίας του πτήσης με την Εθνοφρουρά, πριν από την αποστρατεία του. (Peter J. Vergados)
Κάτω: Ο κ. Vergados κρατώντας τους δύο τόμους των βιβλίων μας ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT. Είμαστε πολύ χαρούμενοι γιατί μας στηρίζει με κάθε τρόπο που μπορεί, αποκαλύπτοντάς μας τις ιστορίες περισσότερων Ελληνοαμερικανών βετεράνων στην USAAF & USAF. (Peter J. Vergados)
Αριστερά: Η πρώτη του θητεία αμέσως μετά την πτητική του εκπαίδευση ήταν σε Μοίρα εξοπλισμένη με B-52 με την οποία βρισκόταν σε πυρηνική επιφυλακή κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το 1961, στο πλαίσιο των νέων ευέλικτων επιλογών αντίδρασης μετά την σοβαρή απειλή που καθιστούσαν οι σοβιετικοί ICBM, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν μια στρατηγική επιλογή μοναδική για τα βαρέα βομβαρδιστικά, την εναέρια επιφυλακή. Το μέγεθος, η αξιοπιστία, το ωφέλιμο φορτίο και η εμβέλεια του B-52 καθιστούσαν εφικτές αποστολές διάρκειας 27 έως και 30 ωρών. (Peter J. Vergados)
Πάνω: Ο John Kalamos (δεξιά) απονέμει το Bραβείο Στρατιωτικής Υπηρεσίας Kalamos για το έτος 2021 στον Peter J. Vergados (αριστερά).
(Oxi Day Foundation via https://greekreporter.com/)
Sources
1. Dimitrios Vassilopoulos correspondence with Peter J. Vergados.
2. https://fas.org/nuke/guide/usa/bomber/b-52_hist.htm
3. http://www.hometownweekly.net/needham/needhams-maj-vergados-honored-fenway/
4. https://oxidayfoundation.org/
5. https://greekreporter.com/2021/11/12/greek-american-heroes-honored-oxi-day/
