USAAF P-40 WARHAWK & P-51 MUSTANG 

FIGHTER PILOT

 
Soulis S1

ΕΝΤΑΞΗ USAAF

O Samuel Soulis γεννήθηκε στο Lowell της Μασαχουσέτης το 1922, ήταν γιός του Steve Soulis και της Katherine Arseniou Soulis από την Καλαμπάκα των Τρικάλων. Αργότερα η οικογένεια μετακόμισε στο Albany της Νέας Υόρκης. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο του Albany το 1940 και εγγράφηκε στο Κολλέγιο St. Rose & Russell Sage. Στις 28 Ιουλίου 1942 κατατάχθηκε στον Αμερικανικό Στρατό και επιλέχθηκε για αεροπόρος, εκπαιδευόμενος στην Διοίκηση Αεροπορικής Εκπαίδευσης του Κόλπου (σ.σ. του Μεξικού) με την προ-Πτήσεως Εκπαίδευση να λαμβάνει χώρα στο San Antonio του Texas και τη Αρχική Εκπαιδευση στο Coleman του Τέξας, πετώντας με εκπαιδευτικά PT-19s της 304ης AAFFT. Συνέχισε με το στάδιο της Βασικής Εκπαίδευσης στο Waco του Τέξας και την Προκεχωρημένη στο Eagle Pass του Τέξας. Αποφοίτησε με την Κλάση 43-J με το βαθμό του Ανθυπασπιστή (Ι) και πριν την αποστολή του σε κάποιο από τα θέατρα επιχειρήσεων, έλαβε την Επιχειρησιακή του Εκπαίδευση στο Harris Neck της Georgia. Εκεί εντάχθηκε στη δύναμη της 500ης Μοίρας Δίωξης - Βομβαρδισμού πετώντας με AT-6 Harvard, P-40N Warhawk και A-36 Apache. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1944 μετατέθηκε στην 51η Πτέρυγα Μαχητικών που επιχειρούσε στο μέτωπο της Κίνας και συγκεκριμένα στην 25η Μοίρα Μαχητικών, γνωστή με το προσωνύμιο “Assam Dragons”, η οποία έφερε στο ρύγχος της ένα τρομερό διάκοσμο (nose art) που απεικόνιζε την κεφαλή ενός φιδιού. Κατα τη θητεία του στην Κίνα προήχθη σε Ανθυπολοχαγό (Ι) τον Ιανουάριο του 1945. Στους 15 μήνες πολεμικής υπηρεσίας του ως πιλότος καταδιωκτικού ολοκλήρωσε 65 αποστολές πετώντας τοσο με P-40K και P-40N Warhawk όσο και με P-51C και P-51K Mustang ενώ ήταν επίσης πιστοποιημένος Κυβερνήτης και Συγκυβερνήτης στα C-47 Dakota της Μοίρας που εκτελούσαν χρέη συνδέσμου.


'PARACHUTE SAM'

Την 1η Οκτωβρίου 1944 η 51η Πτέρυγα εκτέλεσε ένα σύνολο επτά αποστολών εκ των οποίων οι τέσσερις αφορούσαν προσβολή στόχων στο έδαφος στην περιοχή της Mangshih. Το Σμήνος με το οποίο πετούσε ο Ελληνοαμερικανός πιλότος είχε ως στόχο μια γέφυρα την οποία θα προσέβαλε με τις βομβες τους. Ο Samuel πετούσε με το P-40N-05 42-106405, (231), ωστόσο τόσο αυτός όσο και οι συνάδελφοι του αστόχησαν και η γέφυρα παρέμεινε άθικτη. Συνήθως οι στόχοι αυτού του είδους είναι καλά οχυρωμένοι με αντιαεροπορικά όπλα και η γέφυρα στο Mangshih δεν αποτελούσε εξαίρεση. Το πυκνό αντιαεροπορικό πυρ των Ιαπώνων χτύπησε το Warhawk του Soulis το οποίο σύντομα ανεφλέγη. Ο νεαρός πιλότος κατάφερε να μείνει στο αεροπλάνο του μέχρι που κατάφερε να φτάσει στις φιλίες γραμμές και μετά το εγκατέλειψε, επιτυχώς. Προσγειώθηκε ασφαλώς στο έδαφος και κατευθύνθηκε προς ένα κινέζικο χωριό. Ένα L-5 απογειώθηκε και πέταξε μέχρι το σημείο της εγκατάλειψης και του πέταξε εξοπλισμό διάσωσης και ένα χάρτη. Ο πιλότος του ειδε τον Soulis να μαζεύει και να κουβαλάει το αλεξίπτωτό του. Ελαφρά τραυματισμένος ο Samuel επέστρεψε πίσω στη βάση του μετά από τρεις ημέρες και τέθηκε και πάλι σε υπηρεσία στις 4 Οκτωβρίου 1944 σύμφωνα με την αναφορά τοσο της 25ης Μοίρας και της 51ης Πτέρυγας Μαχητικών. Κατά την έρευνα του διάσημου συγγραφέα και ειδικού επί του μετώπου της Κίνας Carl Molesworth, ο Soulis του έγραψε:

«Την 1η Οκτωβρίου 1944, εγκατέλειψα του P-40 που πετούσα το οποίο χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά πυρά κατα τη διάρκεια πολεμικής αποστολής στην περιοχή Mangshih της επαρχίας Yunanyi στην Κίνα. Χρειάστηκαν πέντε ημέρες για να επιστρέψω πίσω στη βάση μου (σ.σ. Στις επίσημες αναφορές γίνεται λόγος για τρεις ημέρες.) Στις 10 Νοεμβρίου 1944 εγκατέλειψα από ένα C-47 μεταξύ των Yunanyi and Kunming. Περπάτησα όλη την ημέρα και τη νύχτα και επέστρεψα στη βάση μου την επόμενη ημέρα».

Πράγματι σχετικά με τα όσα ανέφερε παραπάνω ο Samuel αναγκάστηκε να εγκαταλείψει αεροπλάνο για δεύτερη φορά στη θητεία του, αυτή τη φορά ως επιβάτης στο  C-47 41-18547 με κυβερνήτη των Ανθυπολοχαγό (Ι) 2nd Lt. William Fountain. Ο Ελληνοαμερικανός πιλότος θυμόταν:

«‘Ημουν πιλότος καταδιωκτικών με την 25η Μοίρα Μαχητικών στην επαρχία Yunnanyi και στις 10 Νοεμβρίου 1944 ήμουν ένας από τους 15 επιβάτες ενός C-47 που απογειώθηκε από το Kunming περί τις 15:00 το μεσημέρι. Μαζί με το πλήρωμα που αποτελούνταν από τον κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη καθώς και τον ασυρματιστή, το σύνολο των επιβαινόντων ανέρχονταν στα 18 άτομα. Ο δεξιός κινητήρας είχε μόλις αντικατασταθεί από ένα συνεργείο στο Kunming και οι μηχανικοί που ανέλαβαν την εργασία αυτή βρίσκονταν ανάμεσα στους επιβάτες. Μία όμως χαλαρή σύνδεση ενός σωλήνα τροφοδοσίας καυσίμου προκάλεσε πυρκαγιά η οποία σύντομα εξαπλώθηκε από την πτέρυγα στην άτρακτο. Ο πιλότος έκτέλεσε στροφή προκειμένου να επιστρέψει στην Yunnanyi και πτέρωσε την έλικα στον κινητήρα, χάνοντας ωστόσο συνεχώς ύψος. O συγκυβερνήτης Υπολοχαγός (Ι)  Fountain μας ζήτησε να φορέσουμε τα αλεξίπτωτα διότι χάναμε ύψος πολύ γρήγορα. Πήρα το τελευταίο αλεξίπτωτο και το έδεσα επάνω μου. Ένας Κινέζος Ταγματάρχης δεν είχε αλεξίπτωτο και ήταν πολύ φοβισμένος από τη φωτιά που εξαπλωνόταν γρήγορα στην άτρακτο. Ο κυβερνήτης και ο συγκυβερνήτης επίσης δεν είχαν αλεξιπτωτο, ενώ ο ασυρματιστής είχε ένα δικό του κάτω από τον ασύρματο».

Soulis S2
O Samuel S. Soulis εντός του cockpit ενός P-51K πιθανότατα τον Απρίλιο του 1945. Ο Ελληνοαμερικανός πιλότος δεν πέταξε με το Mustang σε πολεμικές αποστολές, σύμφωνα με το αρχείο πτήσεων του χειριστή (Individual Flying Record) που διατηρεί η Yπηρεσία Ιστορίας της Αμερικανικής Αεροπορίας και κατά την διάρκεια της πτητικής του καριέρας ιπτάθηκε όχι μόνο με τα μοντέλα C και K αλλά και με τα Mustang πρώτης γενιάς, επονομαζόμενα τότε ως A-36 Apache. (Carl Molesworth)
Soulis SCombo 1
Ο Samuel αποφοίτησε από την Τάξη 43-J και οι δύο αυτές φωτογραφίες προέρχονται από το αναμνηστικό λεύκωμα της Τάξης αυτής. (USAF) Tο P-40K που ακολουθεί αρχικά μπέρδεψε την ομάδα μας αφού ο διάκοσμος στο ρύγχος με το όνομα 'ANNE' μας έκανε να πιστέψουμε ότι ήταν αναφορά στην αγαπημένη του και αργότερα σύζυγό του, επίσης Ελληνοαμερικανίδα, Anne Haggis. Ωστόσο από το αρχείο πτήσεών του που διατηρείται στην Υπηρεσία Ιστορίας της Αμερικανικής Ιστορίας, ανακαλύψαμε ότι πέταξε σε μόνο 4 εξόδους με P-40K κατά την υπηρεσία του με την 25η Μοίρα Μαχητικών. Επιπλέον η ανάθεση συγκεκριμένου αεροπλάνου άμεσα σε νέους χειριστές που έφθαναν στο μέτωπο δεν ήταν συνήθης πρακτική. Ωστόσο, ο Sam είχε το προσωπικό του Warhawk, πιθανότατα ένα P-40N-20 με την ονομασία 'Sweet Pappy' σύμφωνα με αυτά που έγραψε σε ένα γράμμα που απέστειλε στον Carl Molesworth κατά τη διάρκεια έρευνας του τελευταίου την δράση των καταδιωκτικών στο συγκεκριμένο θέατρο επιχειρήσεων. Ακόμα δεν έχει βρεθεί φωτογραφία του συγκεκριμένου αεροπλάνου. (USAF via 51st Fighter Group Facebook Page)
USAAF, P-40N-15-CU, 42-106405, 25th Fighter Squadron, 51st Fighter Group, China
Το P-40N-05 42-106405, (231) ήταν το καταδιωκτικό με το οποίο ο Samuel S. Soulis καταρρίφθηκε μετά την προσβολή μίας γέφυρας στην περιοχή του Mangshih. Σχετικά με τις προσβολές αυτού του είδους, τα P-40 έφεραν ακόμα μεγαλύτερο οπλικό φορτίο, συγκεκριμένα μία βόμβα των 1000 λιβρών. Η μετατροπή που έγινε για τη μεταφορά αυτής της βόμβας από το μικρό καταδιωκτικό περιγράφεται συνοπτικά σε ένα άρθρο του Λοχαγού (Ι) Luther Davis στο περιοδικό Air Force Journal του Οκτωβρίου του 1943. «...το P-40, το κυρίως καταδιωκτικό που επιχειρεί σε αυτό το θέατρο. έχει μετατραπεί σε "Β"-40. Η είδηση ​​δεν είναι ότι τα καταδιωκτικά μπορούν να φέρουν βόμβες- σε όλο τον κόσμο το κάνουν αυτό-αλλά ότι τα μονοκινητήρια καταδιωκτικά επιχειρούν επιτυχώς για περισσότερους από τέσσερις μήνες ως μεσαία βομβαρδιστικά μεταφέροντας βόμβες των 1.100 λιβρών επιπλέον των όπλων και των πυρομαχικών που φέρει. Όταν πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες επιδρομές των "B"-40, το εχθρικό ραδιόφωνο στη Rangoon μετέδωσε ότι είχαμε "έναν νέο τύπο βομβαρδιστικού κάθετης εφόρμησης”, αλλά όταν οι Ιάπωνες έχασαν δέκα Zero σε αερομαχίες με αυτά τα “βομβαρδιστικά” ολόκληρο το θέμα ξεχάστηκε αμέσως Ο λόγος για αυτή τη γενική παραβίαση σχεδόν όλων των τεχνικών οδηγιών ήταν το γεγονός ότι οι Ιάπωνες εφοδιάζονταν στη βόρεια Βιρμανία μέσω ενός σιδηροδρομικού δικτύου και ενός στενού δρόμου, με πολλές γέφυρες. Τα P-40s, χρησιμοποιώντας βόμβες των 300 και 500 λιβρών, έπληξαν αυτούς τους στόχους όλο τον περασμένο Φεβρουάριο, αλλά οι Ιάπωνες ήταν έτοιμοι με συνεργεία επισκευών και επιπλέον ράγες. Μέσα σε 48 ώρες μια επίσημα «κατεστραμμένη» γέφυρα είχε συνήθως επισκευαστεί και ο βομβαρδισμός έπρεπε να γίνει ξανά. Ο συνταγματάρχης John E. Barr, αξιωματικός επιχειρήσεων μιας Πτέρυγας εξοπλισμένης με P-40, έριξε μια καλή ματιά σε αυτές τις βόμβες των 1.000 λιβρών και στη συνέχεια πέρασε ένα απόγευμα κάτω από το P-40 του με το βλέμμα του στα πριτσίνια και τη συνείδησή του με τον Θεό του. Την επόμενη μέρα μια σύντομη και νηφάλια αναφορά ήρθε στο Αρχηγείο της 10ης Αεροπορικής Δύναμης: Ένα P-40 με ένα άλλο P-40 που πετούσε ψηλότερα ως συνοδεία του, είχε χτυπήσει τη γέφυρα νότια του Mogaung. Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε ήταν μία βόμβα των 1.000 λιβρών». (Copyright Bertrand Brown aka Gaetan Marie, further info Cpt Luther Davis)

«Ο Υπολοχαγός (Ι) Fountain τους έβαλε όλους σε σειρά με φορά προς την ανθρωποθυρίδα και έσπρωχνε προς τα έξω αυτόν που ήταν μπροστά της. Ως ο μόνος αξιωματικός από τους επιβάτες παρέμεινα τελευταίος στη σειρά και όταν έφθασα στην ανοικτή θυρίδα και κοίταξα προς τα κάτω και ένοιωσα το σπρώξιμο του  Υπολοχαγού (Ι) Fountain. Τράβηξα την αρτάνη αμέσως από τα 500 πόδια και χτύπησα στην πλαγιά ενός βουνού με την τρίτη αιώρηση του αλεξιπτώτου μου. Αφού ο θόλος άνοιξε κοίταξα προς το C-47 το οποίο αφού πέρασε από μία πλαγιά του βουνού, χτύπησε στην επόμενη και αναφλέγει μέσα σε ένα σύννεφο μαύρου καπνού. Με το που προσγειώθηκα περπάτησα λίγο προς τα πίσω και συνάντησα άλλα εννέα άτομα τα οποία επίσης είχαν εγκαταλείψει επιτυχώς. Μαζί με δύο από αυτούς προχωρήσαμε παρέα με αρκετούς κινέζους με αναμμένους δαυλούς και περπατώντας όλη τη νύχτα, ανεβοκατεβαίνοντας τα βουνά, νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας φθάσαμε στο δρόμο της Βιρμανίας (Burma Road). Προχωρώντας κατά μήκος του δρόμου συναντήσαμε ένα αγροτικό φορτηγό το οποίο κινούνταν προς το μέρος μας χωρίς ωστόσο να φαίνεται να έχει πρόθεση να σταματήσει. Έκατσα στο μέσον του δρόμου και σήκωσα το 45αρι πιστόλι που είχα δανειστεί το προηγούμενο βράδυ, σημαδεύοντας το φορτηγό. Αυτό σταμάτησε και μαζί με τους υπόλοιπους ανεβήκαμε στην καρότσα και σύντομα αντιληφθήκαμε ότι μετέφερε φρούτα και λαχανικά προς την Αεροπορική Βάση στο Yunnanyi. Κατά την άφιξή μας σημειώσαμε στο χάρτη το σημείο στο οποίο χάθηκε το C-47 και ετοιμάστηκε μία ιατρική μονάδα η οποία θα έπεφτε στο σημείο με αλεξίπτωτα, προκειμένου να φροντίσει τους τραυματίες. Επιπλέον μία ομάδα διασωστών κατευθύνθηκε προς το ίδιο σημείο από το έδαφος, καθοδηγούμενη από τους Κινέζους οι οποίοι μας συνόδευαν. Συνολικά ήμασταν 15 επιζώντες, εγώ, οι δύο κληρωτοί που ήταν μαζί μου και άλλα 11 άτομα τα οποία βρήκε η ομάδα διάσωσης και τα οποία φωτογράφισε ο Harper Buzek. Ο κυβερνήτης, ο συγκυβερνήτης και ο Κινέζος Ταγματάρχης σκοτώθηκαν κατά την πρόσκρουση. Μετά από έρευνα και την δική μου εισήγηση στον κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη Υπολοχαγό (Ι) Fountain, ο οποίος μας έβγαλε ασφαλώς από το αεροπλάνο με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους, απονεμήθηκαν ηθικές αμοιβές».

Για τη συνολική του δράση τιμήθηκε με το Bronze Medal για ανδρεία, δύο φορές με το Purple Heart, τα μετάλλια εκστρατείας, American Campaign Medal και Asiatic-Pacific Campaign Medal, τρία Battle Stars, το WW2 Medal, το Armed Forces Reserve Medal, το China War Memorial Medal, και το New York Distinguished Service Medal. Ωστόσο ο Soulis ένοιωθε πάντα μία πίκρα λόγω του ότι οι ιπτάμενοι στο θέατρο επιχειρήσεων της Κίνας - Βιρμανίας - Ινδίας δεν έτυχαν της αναγνώρισης που τους άξιζε. Ο ίδιος δήλωσε σε μία συνέντευξή του:   

«Ποτέ μας δεν τύχαμε της αναγνώρισης που απολάμβαναν οι βετεράνοι του Pearl Harbor, της απόβασης στη Νορμανδία και της Μάχης των Αρδεννών. Πάρα πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τίποτα για το μέτωπο Κίνας - Βιρμανίας - Ινδίας».  

Στις 27 Ιανουαρίου 1951 παντρεύτηκε την Ελληνοαμερικανίδα Anne Haggis Soulis, από το Manchester του New Hampshire και απέκτησαν δύο παιδιά, την Katherine και τον Stephen. Ο Samuel συνταξιοδοτήθηκε από την Εφεδρεία της Αμερικανικής Αεροπορίας το 1965 με το βαθμό του Σμηναγού. Υπηρέτησε για 33 έτη στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Οικιστικής και Αστικής Ανάπτυξης και συνταξιοδοτήθηκε το 1978 ως διευθυντής του Τμήματος Οικιστικής Διαχείρισης και στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε ως μεσίτης. Απεβίωσε στις 31 Δεκεμβρίου 2011 σε ηλικία 88 ετών.

Soulis S-3
Soulis S-4
Two photos of 25th FS pilots posing above and in front of Squadron P-40N Warhawks. In the first Samuel is standing far right touching the canopy with his hand while on the second he is kneeling first from the right. (USAF via 51st Fighter Group Facebook Page)

THE ASSAM DRAGONS B-Forties

There’s a steamy river country,
Rimmed by mountains all around.
Where the world humps up its backbone
Full five miles above the ground.
Flying there with Assam’s Dragons
Into India’s mold’ring clime,
"Brereton’s Bhamo-Busting Bombers"
Were "B-Forties"—every time.

SDAM Catalog 00003347
A P-40N, similar to the one flown by Samuel S. Soulis during his service in CBI.  (SDAM Catalogue 00003347)
Soulis S-5
Σελίδα από το Αρχείο Πτήσεων του Samuel S. Soulis κατά την υπηρεσία του στο θέατρο της Κίνας - Βιρμανίας - Κίνας με την 25η Μοίρα Μαχητικών της 51ης Πτέρυγας τον Οκτώβριο του 1944. (AFHRA)
Soulis S-8
Το έμβλημα των Assam Dragons υπογεγραμμένο από τους χειριστές της 25ης Μοίρας Μαχητικών. Στο άκρο της μύτης του δράκου ("Draggin") υπογράφει ο Ελληνοαμερικανός πιλότος ως Samuel S. Soulis και ακριβώς από κάτω γράφει το υποκοριστικό του, 'Parachute Sam', το οποίο του κόλλησαν οι συνάδελφοί του, μετά τις δύο επιτυχημένες εγκαταλείψεις από το P-40 και το C-47.  (51st Fighter Group Facebook Page)
Soulis S-7
Πίνακας του Lloyd Howe που απεικονίζει την απογείωση ενός P-40 της 25ης Μοίρας Μαχητικών, εξοπλισμένο με μία βόμβα των 1000 λιβρών, σε μία αποστολή καταστροφής εχθρικής γέφυρας, υπό τις επευφημίες των τεχνικών της Μοίρας. (Copyright Lloyd Howe)
Samuel - S- 6
Από μαθητής...
Samuel - S- 7
σε πολεμιστή και τελικώς...
Samuel - S- 8
σε βετεράνο.

Sources

 

Special thankings to Nick Soulis, grandson of Samuel S. Soulis, Carl Molesworth for his invaluable help regarding the Soulis career, Jean Barbaud, moderator of the excellent 51st Fighter Group Facebook Page from which many photos used in this page, Donald Mounts of Global Military Research, LLC for retrieving Soulis Individual Flight Record and lastly to Mrs. Tammy Horton from Air Force Historical Agency.    

 

1.  Dimitris Vassilopoulos correspondence with Nick Soulis.

2.  Carl Molesworth correspondence with Samuel Soulis.

3.  Samuel Soulis Individual Flight Record

4.  AIRFORCE The Official Service Journal of the US Army Air Forces - October 1943 issue

5.  25th Fighter Squadron War Diary Reel A0727 & A0728

6.  Missing Air Crew Report (MACR) 10075

7.  Samuel Steve Soulis Obituary 

8.  51st Fighter Group in CBI Facebook Page