US NAVY FM-2 WILDCAT 

FIGHTER PILOT

 
Giftos VC 3b

 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΚΑΤΑΞΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ

Ο Ανθυποπλοίαρχος (Ι) Vassileios C. Giftos γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1922 στο Pittsfield της Μασσαχουσετης και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Σαράντου Γύφτου από τον Άγιο Πέτρο της Αρκαδίας και της Ελένης Zώη(;) από την Σπάρτη. Ο Κωνσταντίνος ήταν παντρεμένος αρχικά με την Ελένη Πανέση από τον Άγιο Πέτρο του Κιλκίς, ωστόσο απεβίωσε το 1919 εξαιτίας της γρίπης. O Vassileios ήταν ένας από τους πέντε γιούς που είχε το ζευγάρι. Σύμφωνα με τον αδελφό του Vasileios, τον Peter ο πατέρας τους ήταν πολύ υπερήφανος που κατάφερε να αποκτήσει την αμερικανική υπηκοότητα και συνήθιζε να τους λέει ότι δεν θα επέτρεπε να ακούσει από κανέναν κακό λόγο για τη νέα του πατρίδα. Ωστόσο όχι μονο δεν απεμπόλησε την καταγωγή του αλλά μεγάλωσε τα παιδιά του με τα ελληνικά ήθη και έθιμα, μαθαίνοντάς τους επίσης την ελληνική γλώσσα. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται και από τα έγγραφα τα οποία κατέθεσε ο νεαρός κατά την κατάταξή του στο Ναυτικό, όπως αυτά προκύπτουν από τον Στρατιωτικό του Φάκελο.

Ο Vassileios αποφοίτησε από το Λύκειο του Pittsfield το 1940 και πιθανότατα όπως πολλοί άλλοι Ελληνοαμερικανοί παρακινημένοι από την περιβόητη επιδρομή στο Pearl Harbor και τον αγώνα της Ελλάδας εναντίον του Άξονα κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Εντάχθηκε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Aviation Cadet V-5 στις 8 Δεκεμβρίου 1942 στο NACSB (Naval Aviation Cadet Selection Board) της Νέας Υόρκης, ενώ παρακολουθούσε το Amherst College στο Amherst της Μασσαχουσετης, ελπίζοντας να καταφέρει να γίνει πιλότος της Ναυτικής Αεροπορίας. Κλήθηκε να παρακολουθήσει την προ-πτήσεως εκπαίδευση στο NPFS (Navy Pre-Flight School) στο Chapel Hill, NC στις 3 Ιουνίου 1943, το οποίο περιελάμβανε φυσική κατάσταση, στίβο, στρατιωτική άσκηση, εκπαίδευση στα βασικά της ναυτικής υπηρεσίας και θέματα που αφορούσαν το Σχολείου Εδάφους. Στις 25 Αυγούστου 1943 παρουσιάστηκε στον αεροναύσταθμο NAS Bunker Hill, Ind. για την αρχική του πτητική εκπαίδευση και μετά από τρεις μήνες στις 23 Νοεμβρίου 1943 μετατέθηκε για την ενδιάμεση πτητική του εκπαίδευση στο Εκπαιδευτικό Κέντρο NATC (Naval Air Training Center) Pensacola, Fla.

Την 1η Μαΐου, 1944 δέχτηκε τον διορισμό του ως Σημαιοφόρος (Ι) USNR και έφερε με υπερηφάνεια τα πολυπόθητα χρυσά φτερά του Αεροπόρου του Ναυτικού. Από αυτό το σημείο και μετά δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία σχετικά με την περαιτέρω εκπαίδευση του. Είναι βέβαιο ότι πέρασε την αξιολόγηση προσνηώσεων σε αεροπλανοφόρα, πιθανότατα στο NAS Glenview, Illinois ή στο Nas Norfolk, Virginia και αργότερα στάλθηκε για επιχειρησιακή εκπαίδευση σε Μοίρα μαχητικών. Από φωτογραφικά στοιχεία αυτή η Μοίρα ήταν η VF-37 με την οποία ο έτερος Ελληνοαμερικανός πιλότος του Ναυτικού, Frank Sarris, διέπρεψε το 1944 επιχειρώντας από το USS Sangamon CVE-26 (για λεπτομέρειες σχετικά με τον Frank Sarris ελέγξτε τον Τόμο Γ της σειράς βιβλίων ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT). Σύμφωνα με την ιστορία της Μοίρας από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 1944, η Μονάδα βρισκόταν στο αεροναύσταθμο NAS Daytona Fl., εκπαιδευόμενη για τις επικείμενες επιχειρήσεις. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα και οι δύο Ελληνοαμερικανοί αεροπόροι να συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της φάσης εκπαίδευσης με βάση το γεγονός ότι ο Sarris παρουσιάστηκε στην VF-37 στις 17 Μαΐου 1944 ωστόσο, ο Giftos μετατέθηκε Composite Squadron 86 (VC-86) κάποια στιγμή μετά τον Μάιο.

 

EΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ

Από τον Φεβρουάριο του 1944 έως τον Ιούλιο του 1944, η VC-86 εκπαιδεύτηκε σκληρά για να είναι σε θέση να διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις από το κατάστρωμα ενός αεροπλανοφόρου συνοδείας. Αρχικά εξοπλισμένη με FM-1 Wildcats, η μοίρα επανεξοπλίστηκε στα πιο εξελιγμένα FM-2 στις 9 Ιουνίου 1944 και επιπλέον άρχισε εντατική εκπαίδευση στις νυχτερινές επιχειρήσεις. Η εκπαίδευση συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι πιλότοι ενημερώθηκαν ότι η μοίρα τους θα επιχειρούσε στο USS Bismarck Sea CVE-95, στο οποίο επιβιβάστηκαν στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 από την προβλήτα στο NAS San Diego. Ο Giftos και οι σύντροφοί του στη Μοίρα συνέχισαν την εκπαίδευσή τους από το κατάστρωμα και στις 16 Οκτωβρίου, το CVE-95 απέπλευσε με την συνοδεία του για το Pearl Harbor. Εννέα ημέρες αργότερα αναχώρησαν για την Ατόλη Eniwetok στις νήσους Marshall για να αναλάβουν υπηρεσία, φτάνοντας την 1η Νοεμβρίου 1944. Εκεί το USS Bismarck προσαρτήθηκε στην Δύναμη Κρούσης 12.2 και την επόμενη μέρα μαζί με τα υπόλοιπα πλοία κατευθύνθηκαν προς το Utilhi όπου έφτασαν 4 Νοεμβρίου. Οι πρώτες αποστολές του αεροπλανοφόρου και της αεροπορικής του Πτέρυγας ήταν η συνοδεία των νηοπομπών στο Mindanao. Τόσο τα FM-2 όσο και ται TBF Avengers πραγματοποίησαν εκατοντάδες περιπολίες αέρος (CAP) και ανθυποβρυχιακές περιπολίες προστατεύοντας τις συμμαχικές νηοπομπές. Κατά τη διάρκεια της 21ης ​​Νοεμβρίου, το CVE-95 δέχθηκε μίας ανεπιτυχή προσβολή από ένα βομβαρδιστικό αεροσκάφος Ki-45 Nick, το οποίο κατάφερε να αποφύγει τα αμερικανικά καταδιωκτικά που προστάτευαν την αμερικανική αρμάδα. Οκτώ ημέρες αργότερα, η VC-86 απονήωσε τα εννέα FM-2 και τα εννέα TBF στο αεροδρόμιο Pityilu στις νήσους  Admiral από το οποίο θα επιχειρούσε μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου. Κατα τη διάρκεια αυτή ενισχύθηκε με επιπλέον αεροπλάνα και επέστρεψε πίσω στο κατάστρωμα του USS Bismarck Sea με συνολικά 16 FM-2 και 12 TBF, ένα προοίμιο των επιχειρήσεων που σύντομα θα ακολουθούσαν. Το CVE-95 προσχώρησε στην Δύναμη Κρούσης (TG) 77.4 και κατά τη διάρκεια του επόμενου μήνα, πραγματοποίησε συχνές εκπαιδευτικές πτήσεις με τη χρήση όπλων, ανατολικά του κόλπου Huon της Νέας Γουινέας. Έχοντας ως αποστολή την αεροπορική υποστήριξη της 6ης Στρατιάς που θα εκτελούσε απόβαση στον Κόλπο Lingayen, η TG 77.4 απέπλευσε για τις νήσους Palau στις 27 Δεκεμβρίου κατά το πρώτο σκέλος της προσέγγισής της  στις ακτές της Luzon.

Giftos-VC-1 rev.1
Ο άρτι προαχθείς Ελληνοαμερικανός αεροπόρος του Αμερικανικού Ναυτικού, Σημαιοφόρος (Ι), Vasileios C. Giftos χαμογελά στο φωτογραφικό φακό.  Στην φωτογραφία στην κορυφή του άρθρου, ο Giftos πετάει το N4 Wildcat σε σχηματισμό με άλλα FM-2 από την VC-86. (Dean Giftos Archive)
Giftos VC 13
Giftos VC 4
Ο Bill ή William Giftos  όπως ήταν αργότερα γνωστός, όρθιος αριστερά, σε μια ομαδική φωτογραφία των πιλότων της Μοίρας Fighting 37 στον Αεροναύσταθμο NAS Daytona, κατά την διάρκεια της επιχειρησιακής του εκπαίδευσης, πιθανότατα τον Μάιο του 1944, λίγες εβδομάδες πριν μεταφερθεί για καθήκοντα στην Μικτή Μοίρα Composite Squadron 86. Η φωτογραφία αυτή ήταν μέρος μίας αναμνηστικής αφίσας με τους πιλότους της VF-37 την δεδομένη στιγμή. (Dean Giftos Archive).
Giftos VC 8
Ομαδική φωτογραφία των ιπταμένων της Composite Squadron 86 στο κατάστρωμα του USS Bismarck Sea.  Ο Giftos είναι γονατιστός, πρώτος από αριστερά.  Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον είναι ότι στην ίδια σειρά, γονατιστός, δεύτερος από τη δεξιά πλευρά είναι ο συνάδελφος του, Ελληνοαμερικανός πιλότος John Papadakis.  Ο Papadakis πέταξε με  τορπιλοπλάνα - βομβαρδιστικά τύπου Avenger και πραγματοποίησε πολλές εξορμήσεις με τον Giftos να του παρέχει προστασία πολλές φορές. Η ιστορία και η δράση του John Papadakis θα παρουσιαστεί μελλοντικά από την ιστοσελίδα μας. (Αρχείο Gregg Easterbrook)

Στις 4 Ιανουαρίου 1945, η Δύναμη Κρούσης υπέστη επιθέσεις από ιαπωνική αεροπορική δύναμη που επιχειρούσε στην περιοχή. Οι μόνες εχθρικές δυνάμεις επιφανείας που συνάντησαν ήταν τα αντιτορπιλικά Hinoki και Sugi που είδαν οι παρατηρητές της στις 5 Ιανουαρίου κοντά στη Luzon. Το Bismarck Sea έστειλε τέσσερα τορπιλοπλάνα και τέσσερα καταδιωκτικά για να συμμετάσχουν μαζί με άλλες ναυτικές αεροπορικές Μοίρες σε μια επίθεση εναντίον των δύο εχθρικών πολεμικών πλοίων, προκαλώντας σοβαρές ζημιές και στα δύο αντιτορπιλικά. Παρόλο που η αμερικανική αρμάδα υπέστη πολλές εχθρικές αεροπορικές επιθέσεις, η μία εκ των οποίων είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια του USS Ommaney Bay (CVE-79) και προκάλεσε άλλες λιγότερο θανατηφόρες ζημιές, η TG 77,4 έφτασε ανοικτά της Luzon και ξεκίνησε καθημερινές αποστολές υποστήριξης και αναζήτησης στόχων από το πρωί έως το σούρουπο έως τις 17 Ιανουαρίου, όταν η Δύναμη Κρούσης απέπλευσε για της νήσους Carolines . Ο Giftos πέταξε σε 15 πολεμικές αποστολές, πολυβολώντας και βομβαρδίζοντας στρατώνες, χαρακώματα, αποθήκες, θέσεις διοίκησης, φορτηγίδες, μικρά σκάφη και πλοία. Στο πολεμικό ημερολόγιο του USS Bismarck Sea αναφέρεται ότι ο Giftos και οι άλλοι πιλότοι καταδιωκτικών κουράστηκαν από τις συνεχείς αποστολές, πρακτικά χωρίς σταματημό, και ότι κάθε πιλότος κατέγραψε κατά μέσο όρο επτά ώρες πολεμικών εξόδων ανά ημέρα, πραγματοποιώντας τουλάχιστον μία πολεμική έξοδο  διάρκειας 3,3 ωρών.

Εν τω μεταξύ στο  Ulithi,, οι προετοιμασίες για την επίθεση και την κατάληψη της Iwo Jima ήταν σε εξέλιξη. Για άλλη μια φορά, το USS Bismarck Sea λειτούργησε ως μέρος της δύναμης των αεροπλανοφόρων συνοδείας. Τα λεγόμενα "baby flattops" της Δύναμης Κρούσης TG 52.2 αναχώρησαν από το Ulithi στις 10 Φεβρουαρίου, και κινήθηκαν προς το Iwo Jima φθάνοντας ανοιχτά της νήσου στις 16 Φεβρουαρίου. Το USS Bismarck Sea επιχειρούσε περίπου 50 μίλια νότια του νησιού παρέχοντας εναέρια κάλυψη και ανθυποβρυχιακές περιπολίας, προστατεύοντας τα θωρηκτά, τα καταδρομικά και τα αντιτορπιλικά που συμμετείχαν στον βομβαρδισμό των ιαπωνικών θέσεων. Στις 09:00 το πρωί της 19ης Φεβρουαρίου, το πρώτο κύμα των πεζοναυτών αποβιβάστηκε στις ακτές. Στη συνέχεια τα αεροπλανοφόρα συνοδείας με τα αεροπλάνα τους παρείχαν εγγύς υποστήριξη των μαχόμενων στρατευμάτων, εναέρια κάλυψη, αναγνωριστικές πτήσεις αλλά και ανθυποβρυχιακές περιπολίες περιμετρικά του Στόλου. Ο Ελληνοαμερικανός πιλότος πέταξε πολλές αποστολές εγγύς υποστήριξης, πολυβόλησε θέσεις των ιαπώνων όπως σκηνές, συγκεντρώσεις στρατευμάτων καθώς και αμυντικές θέσεις πυροβόλων και θέσεις αντιαεροπορικών όπλων στις παραλίες της  Iwo Jima. Μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου, ο Giftos είχε 15 ακόμη πολεμικές αποστολές στο ενεργητικό του, φθάνοντας συνολικά τις 30 κατά τη διάρκεια των δύο μέχρι τώρα πολεμικών επιχειρήσεων. Μαζί με τα Αεροπορικά Μετάλλια και τα χρυσά αστέρια για κάθε 5 αποστολές που πήρε, τιμήθηκε επίσης με τον Διακεκριμένο Σταυρό του Ιπταμένου, για την επιτυχή ολοκλήρωση 20 αποστολών μάχης πάνω από κατεχόμενες από τους Ιάπωνες περιοχές.

«Απονέμεται για ηρωισμό και εξαιρετικά επιτεύγματα σε πτήσεις ως πιλότος καταδιωκτικού αεροπλάνου της Μοίρας Composite Squadron EIGHTY SIX, προσαρτημένης στο USS BISMARCK SEA, ενάντια στις εχθρικές ιαπωνικές δυνάμεις στα νησιά των Φιλιππίνων από τις 12 έως τις 14 Ιανουαρίου 1945. Ολοκληρώνοντας την εικοστή του πολεμική αποστολή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ανθυποπλοίαρχος (Ι), (τότε Σημαιοφόρος (Ι)) Giftos, συνέβαλε ουσιαστικά στην επιτυχία της Μοίρας του. Το θάρρος και η αφοσίωσή του στο καθήκον απέναντι σε αντιαεροπορικά πυρά είναι σύμφωνα με τις υψηλότερες παραδόσεις της Ναυτικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών».

              

KAMIKAZE

Το βράδυ της 21ης ​​Φεβρουαρίου, το USS Bismarck Sea είχε μόλις ανακτήσει τα αεροπλάνα του από μια αποστολή εγγύς υποστήριξης όταν εμφανίστηκε ένα σμήνος ιαπωνικών αεροπλάνων. Τα αντιαεροπορικά του αεροπλανοφόρου κατέρριψαν ένα βομβαρδιστικό, ωστόσο ένα άλλο έπεσε κοντά στον ανελκυστήρα της πρύμνης. Η συντριβή έριξε τέσσερις τορπίλες στο κατάστρωμα του υπόστεγου, διέλυσε τα συρματόσχοινα του ανελκυστήρα και προκάλεσε ζημιά στο πυροδιαμέρισμα της πρύμνης. Η φωτιά φάνηκε να ελέγχεται μέχρι που η λάμψη της έκρηξης  προσέλκυσε ένα δεύτερο ιαπωνικό αεροπλάνο, το οποίο επίσης προσέκρουσε ακριβώς μπροστά από το φρεάτιο του ανελκυστήρα, σκοτώνοντας ή τραυματίζοντας θανάσιμα ολόκληρη την ομάδα πυρόσβεσης. Αυτή η έκρηξη λύγισε τα διαφράγματα με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τα καταστρώματα πάνω στους χώρους αποθήκευσης πυρομαχικών, προσθέτοντας καύσιμα στη φωτιά. Τα αεροπλάνα στο κατώτερο κατάστρωμα του υπόστεγου πρόσθεσαν επιπλέον καύσιμα στο ολοκαύτωμα. Σύντομα, οι φλόγες διέφυγαν από κάθε έλεγχο και τα πυρομαχικά άρχισαν να εκρήγνυται, με αποτέλεσμα ο Κυβερνήτης να διατάξει την εγκατάλειψη του USS Bismarck Sea. Σε λιγότερο από 30 λεπτά, όλο το πλήρωμά βρισκόταν στη θάλασσα. Μετά από πολλές εκρήξεις και δύο ώρες καύσης, το πλοίο αναποδογύρισε και βυθίστηκε. Οι δύσκολες θάλασσες, το κρύο νερό και τα ιαπωνικά αεροπλάνα κόστισαν τη ζωή πολλών μελών του πληρώματος του αεροπλανοφόρου. Τρία αντιτορπιλικά και τρία αντιτορπιλικά συνοδείας επί 12 ώρες περισυνέλεγαν επιζώντες, ωστόσο χάθηκαν 318 θαρραλέοι ναυτικοί.

Ο Giftos ήταν ένας από τους πιλότους των καταδιωκτικών που μόλις είχαν επιστρέψει  από μια αποστολή όταν οι δύο Kamikaze συνετρίβησαν πάνω στο αεροπλανοφόρο μέσα σε δύο λεπτά ο ένας από τον άλλο. Το σκάφος μετατράπηκε σε πυρανάλωμα. Ο Giftos χτυπήθηκε και παρέμεινε αναίσθητος. Όταν συνήλθε, άρχισε να ψάχνει μια διέξοδο από το καταδικασμένο σκάφος. Φορούσε σωσίβιο αλλά σύντομα βρέθηκε μπροστά σε μία λέμβο.

«Ένας άλλος άντρας ήρθε και ήθελε τη λέμβο. Είχα το Mae West μου και τον ρώτησα αν ήξερε πώς να λειτουργήσει τη λέμβο, η οποία έπρεπε να φουσκώσει. Μου είπε «όχι», οπότε είπα να του δείξω».

Giftos VC 15
Bill smiling for the camera inside the cockpit of a VC-86 FM-2 Wildcat onboard the USS Bismarck Sea. (Dean Giftos Archive)
Giftos VC 7a
Το αεροπλανοφόρο συνοδείας του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, USS Bismarck Sea (CVE-95) πλέει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα στις 24 Ιουνίου 1944. (NARA 80-G-240135)
Giftos VC 10
Giftos-VC-18
Μια μεγάλη έκρηξη στο αεροπλανοφόρο USS Bismarck Sea (CVE-95), μετά το χτύπημα που δέχθηκε από kamikaze τη νύχτα της 21ης ​​- 22ας Φεβρουαρίου 1945, ενώ συμμετείχε στην επιχείρηση κατάληψης της Iwo Jima.  Η έκρηξη είχε ως αποτέλεσμα τη βύθιση του πλοίου. Η φωτογραφία λήφθηκε από το αεροπλανοφόρο συνοδείας USS Saginaw (CVE-82). (NARA 80-G-335103). Aκριβώς από κάτω πίνακας αγνώστου καλλιτέχνη που αναπαριστά τη στιγμή κατά την οποία το αεροπλανοφόρο δέχεται το δεύτερο πλήγμα από πιλότο αυτοκτονίας. O πίνακας ανήκει στο βετεράνο επιζήσασα από την επίθεση, Andy Mouw από Sibley της Iowa, ο οποίος έγραψε βιβλίο για τη βύθιση του USS Bismarck Sea. (via Julie Buntjer  & https://www.dglobe.com)
Το N37 ήταν ένα από τα FM-2 Wildcat της VC-86  με το οποίο πέταξε ο Ελληνοαμερικανός πιλότος από το κατάστρωμα του USS Bismarck Sea. Το FM-2 ήταν ο πιο πολυάριθμη και ισχυρότερη έκδοση του Wildcat με ισχύ κινητήρα ίση με 1.350 ίππους, μεγαλύτερο κάθετο ουραίο σταθερό και  περισσότερη χωρητικότητα καυσίμου, κερδίζοντας το όνομα "Wilder Wildcat".  Το FM-2 είχε τέσσερα πολυβόλα έναντι έξι της έκδοσης F4F-4.  Η αφαίρεση αυτών των δύο όπλων επέτρεψε στο αεροπλάνο να μεταφέρει περισσότερα πυρομαχικά στη μάχη.  Το Wildcat της Grumman μετέφερε 1.440 βλήματα για τα έξι πολυβόλα, ενώ τα FM της Eastern 1.720 βλήματα για τα τέσσερα όπλα, επιτρέποντας περισσότερο χρόνο βολής και αντοχή.  Το FM-2 διακρίθηκε ιδιαίτερα  κατά τις επιχειρήσεις της ανακατάληψης των Φιλιππίνων.  Τα αεροπλανοφόρα συνοδείας παρείχαν εγγύς αεροπορική υποστήριξη και εναέρια κάλυψη σε όλες τις παραλίες κατά την εισβολή, ενώ επιτέθηκαν με επιτυχία και εναντίον μεγάλων μονάδων επιφάνειας του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Ναυτικού κατά τη Μάχη της Samar.  Το FM-2, που κατασκευάστηκε σε τεράστιους αριθμούς και αναμενόταν να αναλάβει σοβαρό ρόλο κατα την εισβολή στις Ιαπωνικές νησους.  Οι βομβαρδισμοί όμως της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με πυρηνικά άλλαξαν τα πάντα, και τα Wildcat δεν ήταν πλέον αναγκαία.  Μεγαλύτερα αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων όπως το Corsair, το Hellcat και το Skyraider έγιναν διαθέσιμα.  Πέρα από το αρχικό όραμα του πίσω από τη σχεδίαση του F4F το 1936, τα στιβαρά Hellcat και Corsair ήταν ικανά όχι μόνο ως καταδιωκτικά αλλά και με τους ισχυρούς  κινητήρες τους, ήταν πλέον ικανά αεροπλάνα Δίωξης - Βομβαρδισμού. Το μικρότερο Hellcat φαινόταν να είναι ελάχιστα χρήσιμο για το μεταπολεμικό έθνος και εκατοντάδες Wildcat απλώς πετάχτηκαν στη θάλασσα στο τέλος του πολέμου. (Copyright Bertrand Brown aka Gaetan Marie, further info by https://www.americanheritagemuseum.org/)

Ο Giftos παρότρυνε τον άλλο ναύτη να ανέβει σε ένα σχοινί με κόμπους, ώστε να φτάσουν σε ένα σημείο όπου η σχεδία θα μπορούσε να φουσκώσει με ασφάλεια, αλλά ο άνδρας πανικοβλήθηκε στα μισά του δρόμου, έχασε το κράτημα του και έπεσε και ο Giftos δεν τον ξαναείδε. Πέρασε τη νύχτα μόνος του στις δύσκολες αυτές θάλασσες. Στη συνέχεια, ένα αντιτορπιλικό συνοδείας των ΗΠΑ τον πλησίασε και κατέβασε ένα σχοινί προς το μέρος του.

«Μου έριξαν το σχοινί αλλά μου διέφυγε και συνέχισαν. Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσαν να σταματήσουν, γιατί αν το έκαναν, μπορεί να τους χτυπούσε κάποιο ιαπωνικό υποβρύχιο».

Ώρες αργότερα, αφού η απειλή από ιαπωνικά υποβρύχια είχε περιοριστεί κάπως, ο Giftos επιβιβάστηκε σε μια ήδη υπερφορτωμένη λέμβο. Σύντομα, πλησίασε ένα άλλο αντιτορπιλικό το οποίο πέταξε εκ νέου ένα σκοινί. Αυτή τη φορά, κάποιος άρπαξε το σχοινί και οι επιζώντες άρχισαν την ανάβαση προς το κατάστρωμα του αντιτορπιλικού. Ο Giftos βοήθησε άλλους να ανέβουν στο σχοινί, αλλά όταν ήρθε η σειρά του, διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να ανέβει επειδή η υποθερμία τον είχε αποδυναμώσει σοβαρά. Τελικά τα κατάφερε και επιβιβάστηκε στο αντιτορπιλικό όπου τον φρόντισαν, κρατώντας τον στεγνό και ζεστό. Εκεί έμαθε ότι περισσότεροι από 300 από τους 900 ναυτικούς που επέβαιναν USS Bismarck Sea είχαν σκοτωθεί από την επίθεση των Kamikaze.

Ο Giftos τιμήθηκε με τον Διακεκριμένο Σταυρό του Ιπταμένου και το Αεροπορικό Μετάλλιο με πέντε Χρυσά Αστέρια και πολλά διάσημα επιχειρήσεων. Αποστρατεύτηκε ως Ανθυποπλοίαρχος (Ι) και επέστρεψε στην πατρίδα του, στο Pittsfield μετά τον πόλεμο. Ο κ. Vasileios ήταν πρόεδρος και διευθυντής της πρώην Giftos Brothers Inc. από το 1945 έως το 1982. Παντρεύτηκε επίσης την αγαπημένη του, επίσης Ελληνοαμερικανίδα, Theodora Korontjis. Όταν η Giftos Brothers αγόρασε την Kaufman Bros. Wholesale Candy το 1948, ίδρυσε το τμήμα πωλήσεων της εταιρείας, στο οποίο ήταν επικεφαλής μέχρι την παραίτησή του στις 8 Ιουνίου 1982. Από το 1983 έως το 1987 υπηρέτησε ως διευθυντής περιοχής του τμήματος υπηρεσιών τροφίμων της Coca Cola. Ήταν μέλος του National Automatic Vending/Merchandising Association, του Veterans of Foreign Wars, όπου υπηρέτησε ως διοικητής από το 1997 έως το 1998, στους  Αμερικανούς Βετεράνους με ειδικές ανάγκες, στην Αμερικανική Λεγεώνα του Lanesborough,στη Mystic Lodge of Masons, στο Country Club του Pittsfield και στο Berkshire Hills Country Club. Ήταν επίσης μέλος του Rotary Club από το 1968, όπου υπηρέτησε ως πρόεδρος το 1975 και το 1976 και έλαβε το βραβείο υποτροφίας Paul Harris ως πρότυπο του πνεύματος και των ιδανικών του Rotary. Υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο του Pittsfield YMCA και συγκεκριμένα στις επιτροπές που αφορούσαν τα κτίρια και την περιουσίας του. Υπηρέτησε επίσης στο τμήμα ειδικών δωρεών της United Way και στην Αστυνομική Επιτροπή του Lanesborough. Ο Bill έχει έναν γιο, τον Dr. Dean A. Giftos από τη Nashua, N.H., μια κόρη, την Helen G. Hodgins επίσης στη Nashua και πέντε εγγόνια. Απεβίωσε στο σπίτι του το 2005.

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΒΥΘΙΣΗΣ ΤΟΥ

USS BISMARCK SEA CVE-95
 

 

«Το αεροπλάνο χτύπησε το πλοίο στο πίσω ανελκυστήρα. Μπαίνοντας στο πλοίο χτύπησε τέσσερις τορπίλες από το δεξί ράφι αποθήκευσης και τις σκόρπισε στο κατάστρωμα του υπόστεγου. Τα καλώδια του ασανσέρ κόπηκαν και ο ανελκυστήρας έπεσε στο κατάστρωμα του υπόστεγου. Ο αγωγός τροφοδοσίας του συστήματος κατάσβεσης με νερό σε εκείνο το τμήμα καταστράφηκε, ωστόσο λειτούργησε και ενεργοποίησε τις κουρτίνες νερού και τα σπρίνκλερ για την κατάσβεση. Ο κατεστραμμένος αγωγός όμως δεν επέτρεψε τη ροή του νερού προς το επόμενο πυροδιαμέρισμα και τις κουρτίνες και τα sprinkler που διέθετε. Παρόλα αυτά η φωτιά φαινόταν να ελέγχεται μέχρι που μια δεύτερη ισχυρή έκρηξη συνέβη περίπου δύο λεπτά αργότερα ακριβώς μπροστά από τον ανελκυστήρα σκοτώνοντας μεγάλο αριθμό πυροσβεστών. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι αυτή η έκρηξη προκλήθηκε από ένα δεύτερο αεροπλάνο που πέρασε από το κατάστρωμα και εξερράγη ανάμεσα στα καταδιωκτικά που ήταν σταθμευμένα σε αυτό το σημείο. Αυτά τα αεροπλάνα ήταν γεμάτα με καύσιμα και η φωτιά έγινε έντονη και ανεξέλεγκτη. Η  δεύτερη αυτή έκρηξη ανατίναξε ολόκληρο το πίσω μέρος του υπόστεγου και τα διαφράγματα στο κατάστρωμα που βρισκόντουσαν οι αίθουσες ενημέρωσης ανατινάχτηκαν. Παράλληλα μια ποσότητα πυρομαχικών 20 ή 40 mm, ή και των δύο διαμετρημάτων άρχισαν να εκρήγνυται καθιστώντας την περιοχή απροσπέλαστη».

Giftos VC 2
Τα πέντε αδέλφια Giftos, Peter, John, William, Arthur και Sarantos φωτογραφίζονται μαζί, πιθανώς μετά το τέλος του πολέμου.  Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του πολέμου, τα τέσσερα αδέλφια, εκτός από τον Peter, καταχωρήθηκαν ως αγνοούμενοι ή νεκροί, αλλά αλλά ω του θαύματος επέζησαν και επέστρεψαν στο σπίτι τους.  Ο Peter ήταν ο μικρότερος από τα πέντε αδέλφια και κατατάχθηκε στο στρατό κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.  Σε ηλικία μόλις 17 ετών, δεν είδε ποτέ μάχη, αλλά εκπαιδεύτηκε στο μηχανοκίνητο πεζικό, ωστόσο όντας ο μικρότερος από τα πέντε αδέλφια και με τα τέσσερα από αυτά να συμμετέχουν σε μάχες δεν κλήθηκε για δράση. Ο John ήταν νοσηλευτής του Πολεμικού Ναυτικού και υπηρετούσε στο αεροπλανοφόρο USS Ticonderoga.  Όταν χτυπήθηκε σοβαρά από τορπίλες και επιθέσεις αυτοκτονίας από Kamikaze, εκατοντάδες μέλη του πληρώματος χάθηκαν αμέσως.  Ανέπτυξε «μετατραυματικό στρες» και σχεδόν ποτέ δεν μίλησε για τον πόλεμο.  Το μόνο που θυμόταν ήταν ότι έβλεπε παντού κομμάτια των φίλων του.  Ο Τζον τιμήθηκε γιατί βοήθησε πολλούς άντρες να επιβιώσουν, αλλά αργότερα στη ζωή του, θα είχε εφιάλτες.  Ο William υπηρέτησε ως πιλότος της Composite Squadron 86 στο USS Bismarck Sea και είδε έντονη δράση στον Ειρηνικό και του απονεμήθηκαν τα μετάλλια DFC και Air Medal. Ο Arthur ήταν βετεράνος του Αμερικανικού Στρατού του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και υπηρέτησε από τις 11 Ιανουαρίου 1945 έως τις 24 Ιουνίου 1946, με την 40η Μεραρχία στο Νότιο Ειρηνικό και την Κορέα.  Απολύθηκε ως Λοχίας.  Ο Sarantos Charles υπηρέτησε στον Αμερικανικό Στρατό.  Σε ένα ιδιαίτερα τραγικό περιστατικό με γερμανικά στρατεύματα στη Γαλλία, ο Charles, Υπολοχαγός του Στρατού, αναφέρθηκε ως αγνοούμενος κατά τη μάχη.  Τελικά, ο Charles εμφανίστηκε και μπόρεσε να ξαναβρεθεί στους συναδέλφους του και να βοηθήσει άλλους στη διαδικασία, κάτι που του χάρισε ένα Χάλκινο Αστέρα (Bronze Star). (Dean Giftos Archive)

 

Giftos VC 14

THE DANGERS OF CARRIER OPERATIONS ON THE USS BISMARCK SEA
(National Archive)

Giftos VC 5
Giftos VC 17
Giftos VC 6 NH 69348
Giftos VC 6 NH 69349
Giftos VC 6 NH 69350
Giftos VC 6 NH 69352
Giftos VC 6 NH 69353
Giftos VC 6 NH 69354
Giftos VC 6 NH 69356
Giftos VC 6 NH 69357
Αν και δεν μπορέσαμε να βρούμε καμία αναφορά σχετικά με το ατύχημα της πρώτης φωτογραφίας, η ακολουθία των παρακάτω φωτογραφιών είναι αντιπροσωπευτική των κινδύνων που αντιμετώπιζαν οι πιλότοι και οι ναυτικοί στα καταστρώματα των αεροπλανοφόρων του Αμερικανικού Ναυτικού.  Οι φωτογραφίες από το κατάστρωμα του USS Bismarck Sea (CVE-95) τραβήχτηκαν στις 19 Δεκεμβρίου 1944. Ένα αεροσκάφος FM-2 Wildcat, συγκεκριμένα το N27, το οποίο κατα την προσνήωση , είτε έχασε είτε έσπασε το άγκιστρο ανάσχεσης και έπεσε στα σταθμευμένα αεροπλάνα στην πλώρη του CVE-95. Tο N27 συνετρίβη στο N33 σπρώχνοντάς το πάνω από την πλώρη με αποτέλεσμα και τα δυο να καταλήξουν στη θάλασσα. Ο Σημαιοφόρος (Ι) Woods, πιλότος του N33, φαίνεται να βρίσκεται ξαπλωμένος στο κατάστρωμα ανάμεσα στα συντρίμμια των αεροπλάνων. (National Archives) 

Sources

 

Special thankings to Dean Giftos, son of Vasileios C. Giftos, and to Gregg Easterbrook for his help. 

 

1.  George Chalkiadopoulos correspondence with Dean Giftos.

2.  Vasileios C. Giftos Enlisted Officer Military Personnel File

3.  Vasileios C. Giftos FOIA Enlisted Officer Military Personnel File

4.  USS Bismarck Sea War Diary 5/20/44 to 6/30/44

5.  USS Bismarck Sea War Diary 7/1-31/44

6.  USS Bismarck Sea War Diary, 8/1-31/44

7.  USS Bismarck Sea War Diary, 9/1-30/44

8.  USS Bismarck Sea War Diary, 10/1-31/44

9.  USS Bismarck Sea War Diary, 11/1-30/44

10. USS Bismarck Sea War Diary, 12/1-31/44

11. Action Report USS Bismarck Sea off Iwo Zima, 21 February 1945, including circumstances of the resultant sinking of the ship.

12. Report of Air Operations in support of the assault in the Lingayen Gulf, Luzon Philippines, 1/6/45 - 1/17/45.

13. The Berkshire County Eagle, Wed., Sep. 1, 1943 issue

14. The Berkshire County Eagle, Wed., May 24, 1944 issue

15. Naval History and Heritage Command Ship History, Bismarck Sea.

16. Escort Carrier of the Second World War: Combustible, Vulnerable and Expendable, David Wragg, Pen and Sword Maritime; Illustrated edition (September 19, 2005), ISBN-13: ‎ 978-1844152209.

17. https://www.berkshireeagle.com/

18. https://www.navsource.org/

19. https://www.military.com/history/uss-bismarck-sea-was-last-commissioned-us-aircraft-carrier-sunk-enemy.html

20. https://www.americanheritagemuseum.org/aircrafts/grumman-fm-2-wildcat/