ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΡΡΙΨΕΙΣ

Στις 19 Δεκεμβρίου 1943, ο στόχος που ανατέθηκε στην 98η Πτέρυγα ήταν το εργοστάσιο παραγωγής αεροσκαφών της εταιρείας Messerschmitt, στο Augsburg της Βαυαρίας. Για μία ακόμη φορά ο Ελληνοαμερικανός πολυβολητής και οι συνάδελφοί του θα ένιωθαν τις αντοχές τους να δοκιμάζονται, ερχόμενοι αντιμέτωποι με τον θάνατο και την αγριότητα του πολέμου. Πετώντας 30 μίλια νοτιοανατολικά του Augsburg ο σχηματισμός δέχτηκε τα πρώτα αντιαεροπορικά. Η πυκνή συννεφιά στην περιοχή των εργοστασίων έφθανε στα 10/10 και ανάγκασε τα αεροσκάφη να στραφούν στον δευτερεύοντα στόχο. Και πάλι όμως ο κλειστός καιρός τους υποχρέωσε σε τυφλό βομβαρδισμό. Λίγο αργότερα δέχτηκαν επίθεση από 20 Μe-109G, 15 Fw-190 και 20 Me-110, τα οποία επιτέθηκαν από ψηλά σε κάθε ώρα του ρολογιού. Ορισμένα Ju-88 πραγματοποίησαν επιθέσεις με ρουκέτες οι οποίες εξερράγησαν στο μέσον του σχηματισμού. Τρία B-24D χτυπήθηκαν από τις επιθέσεις των καταδιωκτικών και κατέπεσαν φλεγόμενα. Ο Kavafes επανδρώνοντας τη θέση του πολυβολητή στον κοιλιακό πυργίσκο διεκδίκησε ένα Μe-109G ως πιθανή κατάρριψη, το οποίο εισήλθε στα σύννεφα χτυπημένο. Oι υπόλοιποι του πληρώματος πέτυχαν τρεις επιβεβαιωμένες καταρρίψεις. Ο δεξιός πλάγιος πολυβολητής Leonard J. Majcher εντόπισε ένα ζεύγος από Me-109 να επιτίθενται σε ένα B-24D και σημάδεψε το δεύτερο αεροσκάφος εξαπολύοντας μια σύντομη ριπή. Το Me-109 έκανε ένα μισό roll και βυθίστηκε προς το έδαφος βγάζοντας καπνούς. Ο πολυβολητής του μεσαίου άνω πυργίσκου Επιλοχίας (Ι) John E. Hoh, ανέφερε την επίθεση ενός Me-109, το οποίο βυθίζονταν εναντίον τους από την «ώρα 5:30». Αμέσως ενέπλεξε τον στόχο εξαπολύοντας μια μακρόσυρτη ριπή από 80 βλήματα των 0,50 ιντσών. Το Me-109 έχοντας φθάσει σε απόσταση αναπνοής από το βομβαρδιστικό εξερράγη στις 150 γιάρδες (140 μέτρα) και τυλίχθηκε μέσα σε μια μπάλα φωτιάς. Ένα Ju-88 πλησίασε από τα πλάγια στην «ώρα 9» όμως χτυπήθηκε από τα συνδυασμένα πυρά των πολυβολητών του "ROWDY ANN". Το ογκώδες δικινητήριο αναποδογύρισε και βυθίστηκε προς το έδαφος, αφήνοντας πίσω του μια γραμμή μαύρου καπνού, με τον Kavafes και τους υπόλοιπους να συνεχίζουν να πυροβολούν εναντίον του, με συνεχόμενες ριπές. Ο πολυβολητής ουράς Επιλοχίας (Ι) Richard P. Wallace ήρθε αντιμέτωπος με ένα Me-109 το οποίο οριζοντιώθηκε στην «ώρα 6» και άρχισε να βάλλει από τις 300 γιάρδες. Ο Wallace εξαπέλυσε μια ριπή από 50 βλήματα πετυχαίνοντας τον κινητήρα του, ο οποίος τυλίχτηκε στις φλόγες. Το καταδιωκτικό εκτέλεσε απότομη άνοδο όμως μετά από λίγο χάνοντας ταχύτητα, έμεινε για μια στιγμή μετέωρο στον αέρα και κατόπιν άρχισε να πέφτει αργά προς το έδαφος. Ο Argery παρατηρούσε με δέος τον ουρανό τριγύρω του, ο οποίος  είχε γεμίσει φλεγόμενα αεροσκάφη και τροχιοδεικτικά. Ξαφνικά το βλέμμα του έπεσε σε δύο B-24D που πετούσαν χαμηλότερα στα δεξιά τού σχηματισμού. Τα ακροπτερύγια των δύο αεροσκαφών συγκρούστηκαν μεταξύ τους και η πτέρυγα τού ενός B-24D άρχισε να διαλύεται, καθώς το βομβαρδιστικό έπεφτε προς το έδαφος. Αυτό ήταν και το τελευταίο επεισόδιο της αερομαχίας. Τελικά το πλήρωμα του Υπολοχαγού (Ι) Repp, το οποίο είχε απογειωθεί στις 07:10, κατάφερε να επιστρέψει σώο στην βάση του στο Brindisi, στις 15:25, μετά από 8 ώρες πτήσης. Οι άνδρες του είχαν καταφέρει να επιβιώσουν για μία ακόμη φορά, πετώντας σε μια αποστολή με απαίσιες καιρικές συνθήκες, θανατηφόρα αντιαεροπορικά πυρά και άγριες επιθέσεις καταδιωκτικών.

Στις 17 Ιανουαρίου 1944, η 98η Πτέρυγα Βομβαρδισμού μεταστάθμευσε στο αεροδρόμιο της πόλης Lecce και οι αποστολές συνεχίστηκαν με αδιάκοπο ρυθμό. Τώρα πια υπάγονταν στην 15η Αεροπορική Δύναμη (Fifteenth Air Force) και τα πληρώματά της συνέχιζαν να χτυπούν στόχους στην Ιταλία, τα Βαλκάνια, την Αυστρία, την Γερμανία και την Γαλλία. Ο Argery και οι συνάδελφοί του αποτελούσαν πλέον ένα έμπειρο πλήρωμα, με 33 αποστολές στο ενεργητικό τους. Στις 22 Φεβρουαρίου πέταξαν για πρώτη φορά ως "Lead Crew" και μπαίνοντας επικεφαλής του σχηματισμού της 344ης Μοίρας, βομβάρδισαν επιτυχώς ένα εργοστάσιο αεροσκαφών στο Regensburg της Βαυαρίας. Το "ROWDY ANN" αν και χτυπήθηκε από τα αντιαεροπορικά, εντούτοις υπέστη μόνο ελαφρές ζημιές. Καθώς απομακρύνονταν από τον στόχο δέχτηκε επίθεση από είκοσι Me-110 τα οποία, αφού πρώτα εξαπέλυσαν κάποιες ρουκέτες εναντίον του σχηματισμού, στην συνέχεια επιτέθηκαν από την «ώρα 3» και την «ώρα 7». Ο Kavafes επανδρώνοντας το πυργίσκο της κοιλιάς (Ball Turret), είδε αρκετές φορές τα τροχιοδεικτικά του να σταματούν στην άτρακτο και τα φτερά ορισμένων Messerschmitt, αλλά δεν διεκδίκησε κάποια επιτυχία. Αντιθέτως ο ασυρματιστής, Επιλοχίας (Ι) Leonard J. Majcher, κατάφερε να καταρρίψει ένα Me-110 ενώ ο πολυβολητής ουράς, Επιλοχίας (Ι) Richard P. Wallace, διεκδίκησε ένα ακόμη Me-110 ως πιθανό.

Στις αρχές του επόμενου μήνα, στις 2 και στις 7 Μαρτίου, ο Kavafes πέταξε σε δύο ακόμη αποστολές βομβαρδισμού εναντίον μίας Γερμανικής πυροβολαρχίας στο Cisterno και ενός σιδηροδρομικού σταθμού στο Poggibonsi της κεντρικής Ιταλίας. Στην συνέχεια ο νεαρός αεροπόρος απείχε από τις πτήσεις, για τρεις εβδομάδες περίπου. Από τα αρχεία της 98ης Πτέρυγας Βομβαρδισμού προκύπτει ότι σε αυτό το διάστημα, το πλήρωμα του Υπολοχαγού (Ι) John M. Repp συνέχισε να πετά κανονικά στις αποστολές, όμως το όνομα του Ελληνοαμερικανού πολυβολητή απουσιάζει από την σύνθεση του πληρώματος. Πιθανότατα βρισκόταν σε άδεια ή ίσως να είχε τραυματιστεί σε κάποια αποστολή για την οποία δεν υπάρχουν στοιχεία. Τελικά στις 30 Μαρτίου ο Argery επέστρεψε ξανά στην δράση, συμμετέχοντας με τους συναδέλφους του και το Β-24D "ROWDY ANN", στον βομβαρδισμό του σιδηροδρομικού σταθμού της Σόφιας στην Βουλγαρία. Ο στόχος ήταν καλυμμένος από πυκνό καπνό και το πλήρωμα βομβάρδισε ένα κτιριακό συγκρότημα, στον οικιστικό ιστό της πόλης, στο οποίο παρατηρήθηκε μία τεράστια έκρηξη. Όπως διαπιστώθηκε κατά την απενημέρωση επρόκειτο για μία αποθήκη καυσίμων ή πυρομαχικών, η οποία εξερράγη. Λίγο αργότερα ένα Me-109 τους επιτέθηκε χαμηλά από την «ώρα 6», όμως τα εύστοχα πυρά τού  πολυβολητή της ουράς, Επιλοχία (Ι) Richard P Wallace, του προξένησαν σοβαρές ζημιές και το ανάγκασαν να απεμπλακεί. Τα καταδιωκτικό απομακρύνθηκε ακολουθούμενο από τα τροχιοδεικτικά του δεξιού πλάγιου πολυβολητή Επιλοχία (Ι) Kavafes και του Επιλοχία (Ι) Seferino A. Troncoso, ο οποίος επάνδρωνε τον κοιλιακό πυργίσκο.

Στην αεροπορική επιδρομή εναντίον του Ploesti, στις 5 Απριλίου 1944, ο Argery βρισκόταν πλέον στην 41η αποστολή του. Ο βετεράνος αεροπόρος πάντοτε αναφερόταν με υπερηφάνεια στο γεγονός, ότι είχε πετάξει εναντίον ενός από τους πιο «σκληρούς» στόχους στην Ευρώπη. Από τον Ιούνιο του 1942 έως τον Αύγουστο του 1944, η USAAF πραγματοποίησε 25 αεροπορικές επιθέσεις εναντίον του Ploesti, ενώ η RAF μόνο τρεις. Το "ROWDY ANN" εκείνη την ημέρα, είχε τοποθετηθεί στη θέση Νο.3, στο Σμήνος που θα ηγείτο του σχηματισμού. Ο στόχος που τους είχε ανατεθεί ήταν ο σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης ενώ άλλα σμήνη, σε συνεργασία με την 450η Πτέρυγα Βομβαρδισμού, θα χτυπούσαν τα διυλιστήρια πετρελαίου. Το προπέτασμα καπνού υπήρξε αναποτελεσματικό και τα αμερικανικά βομβαρδιστικά εξαπέλυσαν με επιτυχία τις βόμβες τους, παρά τα σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά. Σύντομα δύο τεράστιες φλόγες φάνηκαν να κατακαίουν τις εγκαταστάσεις της Phoenix Orion Oil Refineries. Δεξαμενές αποθήκευσης καυσίμων φάνηκαν να τινάζονται στον αέρα και μία ουρανομήκης στήλη πυκνού μαύρου καπνού, είχε φτάσει έως τα 15.000 πόδια ύψος. Το Β-24D κόντευε να βγει από την περιοχή τού αντιαεροπορικού μπαράζ όταν ξαφνικά ορισμένα βλήματα εξερράγησαν σε κοντινή απόσταση. Θραύσματα διέτρησαν το αεροσκάφος από άκρη σε άκρη και η αριστερή πτέρυγα χτυπήθηκε σοβαρά. Το αριστερό πηδάλιο κλίσεως αχρηστεύθηκε και ακριβώς εκείνη τη στιγμή, δεκάδες σκούρες κηλίδες εμφανίστηκαν στον ουρανό, ψηλά στην «ώρα 12», να πλησιάζουν με ταχύτητα τον σχηματισμό. Επρόκειτο για μία ομάδα από 60-70 καταδιωκτικά της Luftwaffe που αποτελούνταν κυρίως από Μe-110, Fw-190, Me-109 και λίγα Ju-88 και Me-210.  

Οι Γερμανοί χειριστές έδρασαν χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Στην αρχή 30 περίπου Fw-190 και Me-109 εκτέλεσαν 2 μαζικές επιθέσεις, επιτιθέμενα μετωπικά από ψηλά στην «ώρα 12», βάλλοντας καταιγιστικά με όλα τους τα όπλα.  Κατόπιν διασπάστηκαν σε ζεύγη και τετράδες βυθιζόμενα εναντίον του σχηματισμού από κάθε ώρα του ρολογιού. Τρία Β-24 καταρρίφθηκαν από αυτές τις επιθέσεις και 12-18 αλεξίπτωτα φάνηκαν να ανοίγουν στον ουρανό. Ο ναυτίλος Ανθυπολοχαγός (Ι) James M. Rosenblum ο οποίος σε προηγούμενες αποστολές είχε πιστωθεί με την επιβεβαιωμένη κατάρριψη ενός Me-109 και την πιθανή ενός δικινητήριου Me-210, αυτή την φορά δεν υπήρξε τυχερός. Τραυματισμένος σοβαρά από κάποιο θραύσμα, σωριάστηκε στο δάπεδο του αεροσκάφους αιμόφυρτος και ο βομβαρδιστής Ανθυπολοχαγός (Ι) Joseph T. Murphy έσπευσε κοντά του. Εν τω μεταξύ ο Επιλοχίας (Ι) Argery Kavafes, από το παράθυρο του δεξιού πλάγιου πολυβολητή, σημάδευε με ψυχραιμία ένα Fw-190 που εκτελούσε βύθιση εναντίον τους από την «ώρα 3». Κρατώντας σφιχτά με τα δυο του χέρια, τις λαβές τού Browning των 0,50-inch, το άφησε να πλησιάσει κοντά και κατόπιν πίεσε με τους αντίχειρες την πεταλοειδή σκανδάλη του όπλου, εξαπολύοντας μια μακρόσυρτη ριπή 5 δευτερολέπτων. Ορισμένα τροχιοδεικτικά φάνηκαν να πλήττουν τον κινητήρα του Fw-190 ο οποίος εξερράγη και το καταδιωκτικό τυλίχτηκε στις φλόγες. Στο πίσω μέρος του βομβαρδιστικού, οι πολυβολητές του πυργίσκου της κοιλιάς και της ουράς, παρακολουθούσαν συνεπαρμένοι το Fw-190 να βυθίζεται προς το έδαφος, σαν φλεγόμενος κομήτης. Ο αριστερός πλάγιος πολυβολητής Επιλοχίας (Ι) Troncoso, με τον οποίο πολεμούσαν πλάτη με πλάτη, τον χτύπησε φιλικά στον ώμο και του είπε χαμογελώντας: "Good job Arge". Ο Έλληνας του πληρώματος είχε πετύχει την πρώτη του επιβεβαιωμένη κατάρριψη και είχε κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του. Μετά την επιστροφή τους στην βάση ο Υπολοχαγός (Ι) John M. Repp σημείωσε στην αναφορά του:

«Εύστοχα αντιαεροπορικά πυρά, μέτριας έντασης. Ο Ανθυπολοχαγός (Ι) Rosenblum τραυματίστηκε. Ο Επιλοχίας (Ι) Kavafes κατέρριψε ένα εχθρικό αεροσκάφος. Η αριστερή πτέρυγα του αεροσκάφους υπέστη σοβαρές ζημιές. Το "ROWDY ANN" δεν μπορεί να πετάξει πια».

Στις 15 Απριλίου 1944 ο Argery έφτασε τον μαγικό αριθμό των 50 πολεμικών αποστολών, ολοκληρώνοντας έτσι μία μακρά και δύσκολη θητεία στο Μεσογειακό και το Ευρωπαϊκό Θέατρο Επιχειρήσεων. Ουσιαστικά πέταξε σε 44 πολεμικές αποστολές όμως κάποιες από αυτές λογίζονταν ως διπλές (double missions), λόγω της μεγάλης τους διάρκειας, που ορισμένες φορές ξεπερνούσε τις 9-10 ώρες. Στο ενεργητικό του είχε βάλει πάνω από 300 πολεμικές ώρες πτήσης, έχοντας πιστωθεί με την επιβεβαιωμένη κατάρριψη 1 Fw-190 και τις πιθανές καταρρίψεις από δύο Me-109. Για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην διάρκεια της θητείας του, τιμήθηκε με πληθώρα παρασήμων. Στις ηθικές αμοιβές που έλαβε μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν το Air Medal με 8 Oak Leaf Clusters, το Purple Heart, το European-African-Middle Eastern Campaign Medal, κ.α. Σε αυτούς τους 7 μήνες δράσης, η αρχική σύνθεση τού πληρώματος μεταβλήθηκε αρκετές φορές, καθώς τρεις άνδρες τραυματίστηκαν από τα αντιαεροπορικά πυρά και τις επιθέσεις των καταδιωκτικών και αντικαταστάθηκαν. Ο Λοχαγός (Ι) Repp πέταξε επιπλέον σε 2-3 αποστολές, αποσπασμένος σε άλλα πληρώματα, ως "Lead Crew". Μετά την προαγωγή του στις 16 Απριλίου, ανέλαβε για ένα διάστημα και διοικητικά καθήκοντα στην 344η Μοίρα Βομβαρδισμού. Ο Kavafes επέστρεψε στις ΗΠΑ στις 30 Μαΐου 1944. Θα περίμενε κανείς πως ο βετεράνος πολυβολητής, θα περνούσε πλέον το υπόλοιπο του πολέμου σε κάποια Μονάδα της USAAF, εκπαιδεύοντας νέους συναδέλφους του. Παρόλα αυτά ο Argery εκμεταλλευόμενος την κατάργηση του κανονισμού, που απαιτούσε πανεπιστημιακές σπουδές από όποιον ήθελε να γίνει πιλότος, αποφάσισε να κυνηγήσει το παλιό του όνειρο και αιτήθηκε να εκπαιδευτεί ως χειριστής καταδιωκτικού. Έτσι λοιπόν μετά από 9 μήνες εκπαίδευσης έλαβε τα φτερά του, όμως δεν πρόλαβε να σταλεί στο μέτωπο, για μια δεύτερη θητεία, γιατί ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έφτασε στο τέλος του. Εκείνη την περίοδο ο νεαρός χειριστής εκτελούσε την επιχειρησιακή του εκπαίδευση όμως δυστυχώς δεν είναι γνωστό με ποιο τύπο μαχητικού πέταξε. Η απώλεια τού προσωπικού του logbook δυσκόλεψε επιπλέον την έρευνα. Μετά την λήξη του πολέμου ο Argery έλαβε τιμητική αποστρατεία στις 25 Σεπτεμβρίου 1945. Κατά την διάρκεια τού πολιτικού του βίου εργάστηκε αρχικά ως τεχνικός ραδιοφώνου στην Columbia Broadcasting Company και από εκεί μεταπήδησε στο τηλεοπτικό κανάλι WCAU TV στη Φιλαδέλφεια όπου εργάστηκε μέχρι την συνταξιοδότησή του. Στις 18 Νοεμβρίου 1950 παντρεύτηκε την αγαπημένη του Gloria Mates Kavafes στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στην Νέα Υόρκη. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά την Denise και τον Gary και πέντε δισέγγονα. Ο βετεράνος αεροπόρος απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου 2004, στο Cherry Hill του New Jersey, σε ηλικία 83 ετών.