H ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Στην επέτειο της εθνικής μας εορτής (25/3/1942) 254 βομβαρδιστικά έλαβαν μέρος σε αποστολή στο Έσσεν, πού είχε ως στόχο το εργοστάσιο της Krupp, ένα στόχο που είχε βομβαρδίσει ξανά ο Paul, στις 8 Νοεμβρίου 1941. Αυτή η νυχτερινή αποστολή ήταν η πρώτη της RAF κατά την οποία μια τεράστια αρμάδα βομβαρδιστικών συνέκλινε εναντίον ενός στόχου στην Γερμανία. Το Manchester L7465 του Markides ήταν μέρος της αρμάδας των 254 βομβαρδιστικών που αποτελούνταν από 7 Lancaster, 26 Sterling, 192 Wellington, 20 Manchester και 9 Hampdens. Το L7465 με το πλήρωμα του απογειώθηκε στις 20:45 από το RAF Scampton, και εκτός από τον Markides  το πλήρωμα αποτελούνταν από τους, Υποσμηναγό (I) Hugh Danielson, Υποσμηναγό (Ι) Donald Mc Conachie (ναυτίλος), και τους Σμηνίες (Ι) Albert Woodcock, Thomas Henry Miller, Alan Gordon Jaye και Colin Clement Smith. Παρά την καλή ορατότητα ελάχιστα αεροπλάνα βρήκαν τον στόχο τους, ενώ κάποια έριξαν τις βόμβες τους σε ένα ψεύτικο εργοστάσιο στόχο (decoy) στο Rheinberg, 16 χλμ, έξω από την πόλη Essen, όπου οι Γερμανοί είχαν βάλει φωτιά στην προσπάθεια τους να αποσπάσουν τους βομβαρδιστές από τον αληθινό στόχο. Συνολικά 181 πληρώματα ισχυρίστηκαν ότι αφήσανε τις βόμβες τους στον στόχο, ενώ από την μεριά τους οι Γερμανοί αναφέρουν ότι έπεσαν μόνο 9 βόμβες HE και 700 εμπρηστικές, με τις ζημιές να καταγράφονται σε 2-3 σπίτια με απώλειες 5 νεκρούς, με 11 τραυματίες. Από τα βομβαρδιστικά χάθηκαν 9, με τα 5 να είναι Manchester! Από τα Manchester πού χάθηκαν 2 ανήκαν στην Νο.61 Μοίρα. Το L7497 έπεσε στις 22:09 στην Γερμανία, από τα πυρά του Επισμηναγού (I) Ludwig Becker της Σμηναρχίας 6./NGJ 2 ενώ το L7518 έπεσε στις 00:32 στην βόρεια Ολλανδία, από τα πυρά του περίφημου Σμηναγού (Ι) Helmut Lent της Σμηναρχίας 2/NGJ 2. Το L7390 της Νο.106 Μοίρας (207 Μοίρας) πού ήταν στην ίδια αποστολή κατερρίφθη στις 22:38 από τα πυρά του Επισμηναγού (I) Helmut Woldersdorf της Σμηναρχίας 7/NGJ 1 με ολοκληρωτική απώλεια του πληρώματός του. Επίσης απωλέσθησαν ένα Hampden Μκ.I, και τρία Wellington Mk.III, όλα θύματα της νυχτερινής Δίωξης της Luftwaffe. Εκτός αυτών απωλέσθηκε σε ατύχημα άλλο ένα Manchester από την Νο.83 Μοίρα, το R5831, με χειριστή τον Σμηνία (Ι) E.M Price, ο οποίος είχε μετεκπαιδευτεί στα βομβαρδιστικά μαζί με τον Markides.Kατέπεσε στο σκέλος της επιστροφής στο Κent, όταν πέρασε την Βρετανική ακτογραμμή. Sτην προσπάθεια του να προσγειωθεί πίσω στην βάση του σε συνθήκες σκότους προσέκρουσε σε αερόστατο αεράμυνας. Το βομβαρδιστικό βγήκε εκτός ελέγχου και κατέπεσε, φονεύοντας το 7-μελές πλήρωμα του στις 02:10 (ώρα Αγγλίας). Δυστηχώς το πέμπτο Manchester που χάθηκε σε εκείνη την αποστολή ήταν αυτό πού πετούσε ο Markides, το L7465 (OL-H). Το πλήρωμα είχε απογειωθή στις 20:45. Κατερρίφθη στις 01:30 (ώρα Γερμανίας) την 26 Μαρτίου 1942, άνωθεν του Lichtaerts, (πλησίον της Αμβέρσας) στο Βέλγιο, περί τα 12 χλμ ΝΔ από το Turnhout, και κατέπεσε μεταξύ των χωριών Lichtarrt και Herentals στο Βέλγιο. Κατερρίφθη από τα πυρά του Bf-110 του Σμηναγού (Ι) Kurt Loos της Σμηναρχίας 2/ NGJ1. Οι κάτοικοι έντρομοι ειδαν το Avro Manchester να αφήνει φλόγες πίσω του αφού το ακούσαν να περνάει με βουητό πάνω από το χωριό Lichtarrt και να καταπέφτει σε ένα δάσος πίσω από το χωριό τους, προς το Herentals (από ανατολικά προς Δυσμάς). Σύμφωνα με τις περιγραφές των αυτήκοων και αυτοπτών μαρτύρων το χτυπημένο Manchester έδειχνε να εκτελεί σχετικά έλεγχόμενη κάθοδο. Μπορεί ο Paul (με τον δεύτερο χειριστή) να προσπαθούσε να κρατήσει υπό έλεγχο το βομβαρδιστικό και να δοκιμάσει κάποια αναγκαστική προσγείωση σε κάποιο ξέφωτο, ωστόσο δεν τα κατάφερε και το αεροπλάνο προσέκρουσε στο δάσος, εξεράγη και το πλήρωμα εφονεύθη ακαριαία. Σύμφωνα με τα έως τώρα γνωστά στοιχεία το πλήρωμα κατάφερε να φτάσει στον στόχο του τα μεσάνυχτα και να αφήσει τις βόμβες. Προτού καταφέρει να εξέλθει από την Ευρώπη ανέπαφο, μάλλον στο σκέλος επιστροφής με δυτική πορεία δέχθηκε την επίθεση του Loos . Η απόσταση Essen είναι 18 χλμ ενώ μέχρι το Harentals πού ανήκει στο Βέλγιο είναι 157 χλμ.  Δεδομένου ότι τα άλλα Manchester κατέπεσαν νωρίτερα, περίπου στα μεσάνυχτα ενώ το αεροπλάνο του Ροδεσιανού ελληνικής καταγωγής χειριστή κατέπεσε στις 01:30, συνεπάγεται ότι μάλλον ήταν στο σκέλος επιστροφής, εφόσον είχαν συμπληρωθεί 4:45 ώρες πτήσης, με 185 μ.α.ω. ταχύτητα πλεύσης. 

Πριν αποκλείστει η περιοχή από τους Γερμανούς ένα μέλος της αντίστασης, ο Jef Melis κατάφερε να παρυσφρήσει στα συντρίμια αλλά ήταν μάταιο. Ένας ξυλοκόπος του χωριού Lichtaart ήταν αυτός πού βρήκε το δαχτυλίδι του Markides, (το αφαίρεσε από το χέρι του). Εκ τοτε ήταν διακαής η επιθυμία του να επιστραφεί στην οικογένεια του του άτυχου πιλότου, κάτι πού επιτεύχθη το 2009. Το πλήρωμα του L7465 θάφτηκε με στρατιωτικές τιμές από Γερμανικό άγημα. Σε κέθε φέρετρο υπήρχε βρετανική σημαία και στην τελετή η τοπική γοτθικού τύπου εκκλησία ηχούσε πένθιμα την καμπάνα. Ο ιερέας/πάστορας της τοπικής εκκλησίας Smets ράντισε με Άγιο ύδωρ την λητανεία και η τελετή τελείωσε με 3 πυροβολισμούς από το Γερμανικό άγημα. Οι τάφοι είχαν απλά ένα ξύλινο Χριστιανικό σταυρό με την επιγραφή Hier ruhen Unbekannte Englische Flieger. Gefallen am 26.03.1942 (Εδώ κείτονται 7 άγνωστοι Βρετανοί αεροπόροι πού έπεσαν στις 26/03/1942). Περίπου ένα χρόνο αργότερα ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός (International Red Cross) ενημέρωσε τις αρχές με τα ονόματα των αγνουμένων και έτσι τοποθετήθηκαν νέοι σταυροί με τα ονόματα τους. Μετά τον πόλεμο το 1945 μεταφέρθηκαν στο Συμμαχικό πολεμικό νεκροταφείο του Heverlee (Heverlee Common-Wealth War Cemetery). Ένας από τους αστυνομικούς της τοπικής κοινωνίας ο Jacques Boone, ανέλαβε την δύσκολη αποστολή/έργο να βρεί  την οικογένεια του άγνωστου αεροπόρου της RAF και να τους παραδώσει σε αυτούς το δαχτυλίδι πού είχε βρεί επιτόπου τότε ο ξυλουργός. Η έρευνα πήρε χρόνια και τα στοιχεία συνέτειναν στον Σμηνία (Ι) Paul Markides. Η Τελετή ελαβε μέρος στις 25 Μαρτίου 2009 και ήταν παρόντες εκτός του απόστρατου αστυνομικού, οι οικογένειες του πολυβολητή Colin Smith και του Albert Woodcock, όπου έγινε τελετή αποκάλυψης ενός μνημείου στον τόπο πρόσκρουσης του. Ο Markides όπως αναφέρθηκε συνδεόταν φιλικά με τον Colin Smith από το πλήρωμα. Ο απόγονος του πολυβολητή Colin Smith, ο Frank Oliver ανέλαβε να μεταφέρει το χρυσό οικογενειακό δαχτυλίδι πίσω στην Αγγλία, στους απογόνους του Markides. Mε βάση τα βιβλία επιχειρήσεων της Νο.83 Μοίρας ο Markides συμπλήρωσε 17 αποστολές βομβαρδισμού πάνω από την κατεχόμενη Ευρώπη έχοντας στο ενεργητικό του πάνω από 78 ώρες πολεμικών αποστολών, εκ των οποίων οι 12 με Manchester, και άνω των 66 ωρών στα Hampden. Δυστηχώς δεν ήταν ο μόνος Έλληνας ή ελληνικής καταγωγής πιλότος που εφονεύθη την σημαδιακή αυτή ημέρα της Εθνικής μας ανεξαρτησίας από την Οθωμανική κατοχή. Δύο έτη αργότερα, το 1944, ο Υποσμηναγός (Ι) Σωτήρης Σκάτζικας, της ελληνικής Νο.335 Μοίρας της RAF και το 1945 ο Έλληνας άσος της RAF, Βασίλειος Βασσιλειάδης εφονέυθησαν την ίδια ημέρα. Ο πρώτος εκτελέστηκε κατά την Μεγάλη Απόδραση των αιχμαλώτων από το στρατόπεδο Stallag Luft III και ο δεύτερος κατά τη διάρκεια αποστολής. Όλοι τους πιστοί στο πνεύμα της ελληνικής επαναστάσεως, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ.