SB2C HELLDIVER PILOT
Bombing 83 (VB-83)
US NAVY
O Thomas D. Samaras γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1921 και ήταν υιός του Δημητρίου Σαμαρά από την Κορυτσά της Βορείου Ηπείρου και της Άννας Παππαιωσήφ. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Garfield τον Ιανουάριο του 1939, καταλαμβάνοντας την 5η θέση στην βράβευση για τους 10 καλύτερους μαθητές τού σχολείου του. Συνέχισε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της πόλης του, το Akron University, στις θετικές επιστήμες αφού τα μαθηματικά, η φυσική και η χημεία ήταν μαθήματα τα οποία αγαπούσε ο νεαρός Ελληνοαμερικανός. Περί τα τέλη του 1941 και με τον Β’ΠΠ σε πλήρη εξέλιξη πήρε την μεγάλη απόφαση να γίνει πιλότος και επέλεξε να ενταχθεί στο Navy ROTC, το οποίο προετοίμαζε μελλοντικούς χειριστές για την Αεροπορία του Ναυτικού. Στις 17 Ιουλίου 1942 παρουσιάστηκε στο Κέντρο Στρατολόγησης & Εκπαιδεύσεως ΝΑCSB στο Detroit και στις 7 Αυγούστου 1942 μετά από πρότερη αίτηση του ονομάστηκε Δόκιμος Αεροπόρος (V-5). Στις 15 Δεκεμβρίου 1942 ο Samaras διατάχθηκε να στην Atlanta της Georgia για την έναρξη της Προ-Πτήσεως Εκπαίδευσης (Pre-Flight Training) και στην συνέχεια στον Αεροναύσταθμο NAS Norman στην Oklahoma για την Αρχική Εκπαίδευση στις πτήσεις (Primary Training) την οποία ολοκλήρωσε επιτυχώς με υψηλή βαθμολογία. Η επόμενη μετάθεσή του τον έστειλε στον Αεροναύσταθμο NAS Corpus Christi στο Texas, για Βασική Πτητική Εκπαίδευση (Basic Flight Training) την οποία ολοκλήρωσε τον Δεκέμβριο του 1943. Σε μία λαμπρή τελετή αποφοίτησης, η οποία έλαβε χώρα στις 30 του μηνός, ο Δόκιμος Αξιωματικός της Αεροπορίας του Ναυτικού των ΗΠΑ, Thomas Samaras με αριθμό μητρώου 701-21-24 ονομάστηκε Σημαιοφόρος (Ensign) και φόρεσε με υπερηφάνεια στο αριστερό μέρος της στολής του τις Χρυσές Πτέρυγες. Ο Samaras και οι συνάδελφοί του ξεκίνησαν το Α’ σκέλος της επιχειρησιακής εκπαίδευσής τους στο Cecil Field στις 6 Φεβρουαρίου, πετώντας επί ένα δεκαήμερο πτήσεις εθισμού και εξοικείωσης με βομβαρδιστικά SBD-Dauntless. Από τον πρόγραμμα δεν έλειπαν και οι ασκήσεις πολυβολισμού, όπως επίσης και η εκμάθηση των τεχνικών βομβαρδισμού με κάθετη εφόρμηση. Στις 16 Φεβρουαρίου διατάχθηκε να παρουσιαστεί NAS Norfolk της Virginia για την συνέχιση της εκπαίδευσης του στην κάθετη εφόρμηση. Στις 15 Μαρτίου 1944 ο Samaras έχοντας ολοκληρώσει επιτυχώς και το Β’ σκέλος της επιχειρησιακής εκπαίδευσης έλαβε προσωρινή μετάθεση στον NAS Glenview στο Illinois. Σειρά είχε πλέον το Γ’ σκέλος της επιχειρησιακής εκπαιδεύσεως κατά το οποίο οι χειριστές θα μάθαιναν να εκτελούν προσνηώσεις και απονηώσεις από αεροπλανοφόρα. Για άλλη μια φορά ο νεαρός πιλότος τα κατάφερε και πλέον περίμενε την μετάθεσή του σε κάποια από τις Μοίρες Βομβαρδιστικών του Στόλου. Στις 30 Απριλίου 1944 παρουσιάστηκε στον NAS Wildwood στο New Jersey, Ο Samaras τοποθετήθηκε στην BOMBING 83 ή VB-83 η οποία ήταν εξοπλισμένη SB2C Helldiver. Ο Thomas ανακάλυψε με μεγάλη του χαρά ότι ανάμεσα στους υπόλοιπους συναδέλφους του υπήρχε ένας ακόμη αεροπόρος με Ελληνική καταγωγή! Επρόκειτο για τον Σημαιοφόρο (Ι) James C. Sakellariades με τον οποίο άρχισαν να κάνουν συχνά παρέα. Τον Δεκέμβριο του 1944 με την απειλή των Kamikaze να διογκώνεται συνεχώς, αυξήθηκε και η ανάγκη για μεγαλύτερη προστασία των πλοίων. Η VB-83 χωρίστηκε στα δύο με τον Samaras να παραμένει σε αυτήν και τον Sakellariades να προσχωρεί στην VBF-83 η οποία ήταν εξοπλισμένη με F4U Corsair. Σύντομα και οι δύο Μοίρες θα επιχειρούσαν μαζί με τις αδελφές Μοίρες VF-83 και VT-83 από το αεροπλανοφόρο USS Essex (CV-9).
Πράγματι στις 14 Μαρτίου 1945 το USS Essex απέπλευσε από την νήσο Ulithi ως μέλος της Task Force 58 με κατεύθυνση την Okinawa και τις Ιαπωνικές ακτές. Σκοπός ήταν η έναρξη προπαρασκευαστικών χτυπημάτων εναντίον στρατηγικών στόχων των Ιαπώνων ενόψει της επικείμενης απόβασης των Αμερικανών στην νήσο (Operation Iceberg) και η υποστήριξη των φίλιων στρατευμάτων που θα αποβιβάζονταν στις ακτές. Ο Ελληνοαμερικανός αεροπόρος πήρες μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις της Μοίρας χτυπώντας Ιαπωνικές θέσεις και πλοία του ιαπωνικού στόλου σχεδόν ακατάπαυστα από τις 18 έως τις 4 Απριλίου κερδίζοντας το Air Medal και ένα Gold Star. Καθώς οι μάχες μαίνονταν στο έδαφος της αιματοβαμμένης Okinawa μία ισχυρή Ιαπωνική ναυτική δύναμη, με επικεφαλής το θωρηκτό IJN Yamato, πλησίαζε προς το νησί. Λίγες ώρες μετά τον απόπλου, καθώς νύχτωνε, η ναυτική δύναμη εντοπίστηκε από δύο αμερικανικά υποβρύχια τα οποία ενημέρωσαν τον Στόλο. Σύντομα τα αεροπλανοφόρα της TG 58.1 και της TG 58.3 (στην οποία ανήκε το USS Essex) άρχισαν να κινούνται προς βορρά «πάση δυνάμει». Στις 10:10 ́ το πρωί, το CV-9 άρχισε να εξαπολύει κάθε διαθέσιμο αεροσκάφος από την VT-83, την VB-83, την VBF-83 και την VF-83. Δεκάδες τορπιλοπλάνα Avengers, βομβαρδιστικά Helldivers και καταδιωκτικά Corsairs και Hellcats, διέγραφαν κύκλους πάνω από το αεροπλανοφόρο, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι απονηώσεις και να μπουν οι Μοίρες σε σχηματισμό. Ο Samaras μαζί με τον πολυβολητή του, Mike Levine (ARM2c), απονηώθηκαν ως μέλη ενός σχηματισμού από 12 Helldivers της VB-83. Στην συγκεκριμένη αποστολή πετούσαν με το SB2C-4, ΒuNo.19767. Mε τον εντοπισμό του Ιαπωνικού Στόλου και μετά την λήψη των κατάλληλων εντολών ο Samaras επιτέθηκε εναντίον του Ιαπωνικού υπερθωρηκτού. Οι δύο διατρητικές βόμβες των 1.000 λιβρών που εξαπέλυσε ο Samaras έπληξαν το κατάστρωμα στην πλώρη του IJN Yamato, λίγο εμπρός και δεξιά από τον Νο.1 πύργο των τρίδυμων πυροβόλων των 460mm (18.1 in), ανοίγοντας μία τεράστια τρύπα! Ακολούθησε μία τρομακτική έκρηξη που συγκλόνισε το πλοίο και την επόμενη στιγμή πυκνός μαύρος καπνός φάνηκε να υψώνεται σαν μανιτάρι στον ουρανό από τον κρατήρα που δημιουργήθηκε! Ο Thomas άκουσε στα ακουστικά του τον πολυβολητή του, Mike Levine, να φωνάζει ενθουσιασμένος ότι το πέτυχαν. Τα πλήγματα των αεροπλάνων του Ναυτικού ήταν καίρια μετατρέποντας το Yamato και τα συνοδά τους πλοία σε μία άμορφη μάζα μετάλλων. Για την επιτυχημένη δράση του ο Ελληνοαμερικανός πιλότος τιμήθηκε με την ανώτατη ηθική αμοιβή του αμερικανικού Ναυτικού, το Navy Cross. Σύμφωνα με την εύφημο μνεία:
«O Διοικητής της 1ης Ειδικής Δύναμης Αεροπλανοφόρων απονέμει το Navy Cross στον Ανθυποπλοίαρχο (Ι) Thomas Dimitri Samaras... για προσωπική διάκριση και εξαιρετικό ηρωισμό, στις επιχειρήσεις εναντίον του εχθρού, ενόσω υπηρετούσε στο αεροπλανοφόρο USS Essex ως χειριστής βομβαρδιστικού καθέτου εφορμήσεως της Μοίρας Βομβαρδισμού 83 κατά τη δράση του Στόλου στην Ανατολική Κινεζική Θάλασσα, στις 7 Απριλίου 1945. Χειριζόμενος με επιδεξιότητα και γενναιότητα το αεροσκάφος του, επιτέθηκε με κάθετη εφόρμηση, εναντίον των κύριων μονάδων, μιας ισχυρής δύναμης του εχθρικού στόλου, η οποία περιελάμβανε ένα μεγάλο θωρηκτό, ένα καταδρομικό και πολλά αντιτορπιλικά. Κατά τη διάρκεια της μάχης πραγματοποίησε την επίθεση του στο εχθρικό θωρηκτό, παρά την ύπαρξη σφοδρών αντιαεροπορικών πυρών, επιτυγχάνοντας με τις βόμβες του καίρια πλήγματα, τα οποία βοήθησαν με ουσιαστικό τρόπο στη βύθιση του σκάφους. Η ικανότητα και το θάρρος που επέδειξε όλες τις φορές μέχρι σήμερα, συνάδουν πλήρως με τις υψηλότερες των παραδόσεων της Υπηρεσίας του Ναυτικού των ΗΠΑ.»
Στο διάστημα από 19 έως 22 Απριλίου ο Samaras έβαλε άλλες τέσσερις αποστολές στο ενεργητικό του, χτυπώντας συγκεντρώσεις στρατευμάτων και Ιαπωνικές εγκαταστάσεις ενώ με την συμπλήρωση 15 αποστολών στις 20 του μηνός του απονεμήθηκε και δεύτερο Gold Star επί του Air Medal. Στις 18 Ιουλίου 1945 o Thomas ξεχώρισε για μία ακόμη φορά. Η VB-83 απέστειλε 13 Helldivers με αποστολή να βομβαρδίσουν τα βαρέα πλοία του Ιαπωνικού Ναυτικού που ναυλοχούσαν συγκεντρωμένα στον ναύσταθμο της Yokosuka στον κόλπο του Τόκυο. O Samaras, πετώντας ως αρχηγός τετράδας, επιτέθηκε με αυτοθυσία ανάμεσα στο μπαράζ των εκρήξεων και των τροχιοδεικτικών των εχθρικών αντιαεροπορικών απελευθερώνοντας τις βόμβες του πάνω από το θωρηκτό IJN Nagato, που ήταν ο κύριος στόχος! Τα πυκνά πυρά και το αριστοτεχνικό καμουφλάζ του σκάφους δυσκόλευαν τη σκόπευση. Αν και το πλοίο δεν βυθίστηκε, εντούτοις υπέστη υλικές ζημιές απροσδιόριστης έκτασης από ορισμένα κοντινά πλήγματα. Για τα πεπραγμένα του στην αποστολή αυτή, ο Ελληνοαμερικανός πιλότος παρασημοφορήθηκε με το τρίτο Gold Star επί του Air Medal. Δυστυχώς όμως η τύχη του θα τελείωνε σύντομα. Στις 07:30 ́ το πρωί της 25ης Ιουλίου 1945, ο Ανθυποπλοίαρχος (Ι) Thomas D. Samaras, βρισκόταν καθισμένος στο πιλοτήριο τού SB2C-4 Helldiver BuNo.20033 έτοιμος να εκτελέσει την 31η αποστολή του. Πριν λίγες εβδομάδες ο νεαρός χειριστής είχε γίνει πατέρας και το βρέφος σε δύο ημέρες θα έκλεινε ένα μήνα ζωής. Δυστυχώς όμως ο Thomas δεν ήταν ποτέ γραφτό να κρατήσει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο γιο του. Μόλις έλαβε σήμα για απονήωση απελευθέρωσε τα φρένα, ώθησε προς τα εμπρός την μανέτα ισχύος και διένυσε με ταχύτητα την απόσταση μέχρι την άκρη του καταστρώματος. Την επόμενη στιγμή το αεροπλάνο βρέθηκε στον αέρα παίρνοντας ύψος. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα οι άντρες που βρισκόταν στο κατάστρωμα του αεροπλανοφόρου πάγωσαν, βλέποντας ξαφνικά το Helldiver του Samaras να γέρνει απότομα αριστερά και να συντρίβεται με δύναμη στη θάλασσα σηκώνοντας μία μεγάλη στήλη νερού! Η σύγκρουση ήταν τόσο βίαια που το αεροσκάφος κόπηκε στα δύο στο ύψος της θέσης του πολυβολητή και βυθίστηκε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα! Επί τόπου έσπευσαν αμέσως ορισμένα παραπλέοντα σκάφη και κατάφεραν να ανασύρουν από την θάλασσα τον πολυβολητή Michael Levine εμφανώς σοκαρισμένο αλλά χωρίς κάποιο σοβαρό τραυματισμό. Παρά τις επίμονες έρευνες ο Samaras δεν βρέθηκε ποτέ. Πιθανότατα λιποθύμησε από χτύπημα στο κεφάλι λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης και το «Κτήνος» τον παρέσυρε στον υγρό τάφο του. Ο Thomas Samaras ήταν ο τρίτος Ελληνοαμερικανός που τιμήθηκε με την ανώτατη διάκρισης του Ναυτικού.
Περισσότερες λεπτομέρειες και μαρτυρίες για την δράση του μπορείτε να διαβάστε στον Γ ΤΌΜΟ της σειράς των βιβλίων ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT.
O Thomas φωτογραφίζεται εντός του cockpit ενός Piper J-3 'Cub' που ανήκε στην 'Rex MacDonald Flying School'. Η σχολή αυτή ήταν συμβεβλημένη με την Αμερικανική Κυβέρνηση και παρείχε εκπαίδευση σε υποψήφιους χειριστές του Ναυτικού, υπό την αιγίδα του προγράμματος V-5. Το Piper J-3 'Cub' είναι ένα ελαφρύ αεροπλάνο που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Piper Aircraft μεταξύ του 1937 και του 1947. Πρόκειται για μία ελαφριά και απλή σχεδίαση και κατασκευή η οποία προσφέρει καλές επιδόσεις σε πτήσεις με χαμηλή ταχύτητα και δυνατότητα να επιχειρεί από πρόχειρους και μικρού μήκους διαδρόμους. Το 'Cub' είναι το πολυπληθέστερο αεροπλάνο της Piper Aircraft με περίπου 20.000 από αυτά να έχουν κατασκευαστεί στις ΗΠΑ. Αρχικά σχεδιάστηκε με σκοπό την εκπαίδευση νέων χειριστών αλλά σύντομα έγινε δημοφιλές ως αεροπλάνο γενικής/ερασιτεχνικής αεροπορίας. Εξαιτίας των καλών χαρακτηριστικών του χρησιμοποιήθηκε σε μία σειρά στρατιωτικών ρόλων, πετώντας ως αναγνωριστικό, ως αεροπλάνο γενικών καθηκόντων και μεταφοράς προσωπικού, καθώς και ως αεροπλάνο ελεγκτών αέρος. Για την πλήρωση των παραπάνω ρόλων παράχθηκε σε μεγάλους αριθμούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου φέροντας την ονομασία L-4 Grasshopper. Σε μερικές δε περιπτώσεις έδρασε και ως ελαφρύ αεροπλάνο κρούσης, φέροντας κάτω από τις πτέρυγές του ρουκετοβόλα τύπου Bazookas, πετώντας πάνω από το Ευρωπαϊκό Θέατρο Επιχειρήσεων με χειριστές προωθημένους ελεγκτές αέρος γνωστούς ως FAC (Forward Air Controllers). H δράση τους αυτή αποτέλεσε τον προπομπό των σημερινών FAC/A (Forward Air Controllers/Airborne). (Τhomas W. Samaras)
O Thomas D. Samaras φωτογραφίζεται μπροστά από ένα Helldiver της VB-83, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στον τύπο, το 1944. H εκπαίδευση των χειριστών του USN ήταν πολύ απαιτητική. Σύμφωνα με το δοκίμιο των John Reeve και David Stevens με τίτλο 'The Face of Naval Battle' που δημοσιεύτηκε το 2003 στην Αυστραλία: «Τα κριτήρια αναφορικά με την φυσική κατάσταση των αεροπόρων του Ναυτικού κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν πολύ αυστηρά και ανταποκρίνονταν στην ανάγκη που υπήρχε οι πιλότοι, να μπορούν να επιχειρούν σε ένα ακραία απαιτητικό περιβάλλον. Το επάγγελμα του αεροπόρου ήταν ένα επικίνδυνο επάγγελμα, ωστόσο αυτό του αεροπόρου του Ναυτικού ήταν ακόμα πιο επικίνδυνο. Για το λόγω αυτό η Ναυτική Αεροπορία προσέλκυε τολμηρούς νέους, οι οποίοι επιζητούσαν να βιώσουν συναρπαστικές και ριψοκίνδυνες εμπειρίες, οι οποίες προέρχονταν τόσο από την εμπλοκή τους με τον εχθρό όσο και με το θαλάσσιο περιβάλλον από το οποίο θα επιχειρούσαν». (Τhomas W. Samaras further info by John B. Hattendorf)
Σχεδιάγραμμα του αξιωματικού πληροφοριών της VB-83 που δείχνει τις επιθέσεις των χειριστών της Μοίρας εναντίον του IJN Yamato, αποτυπώνοντας την κατεύθυνσή τους, την γωνία βύθισης, τις βόμβες που έπληξαν το πλοίο και φυσικά τα ονόματά τους. (NARA 80-G-325952 and VB-83 After Action Report)
