Ο Critton Pappas γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1925 και ήταν γιος του Έλληνα μετανάστη JohnPappas και της Kate Holmes, οι οποίοι ζούσαν στην Πρετόρια, Νότια Αφρική. Ο Critton είχε επίσης δύο αδερφούς, τον Nestor Denis Pappas και τον Arthur Leon Pappas. Δυστυχώς δεν υπάρχουν περαιτέρω λεπτομέρειες ούτε για την οικογένειά του ούτε για τα πρώτα του χρόνια και την κατάταξή του στη Νοτιοαφρικανική Πολεμική Αεροπορία (SAAF). Πριν αναχωρήσει για την Κορέα, ο Critton παντρεύτηκε τη Laol Jean στις 8 Σεπτεμβρίου 1951. Ο πόλεμος στην Κορέα ξέσπασε στις 25 Ιουνίου 1950 και στις 4 Αυγούστου 1950 η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής ανακοίνωσε την πρόθεσή της να διαθέσει μια εθελοντική μοίρα στη διάθεση του ΟΗΕ. Ο Υπολοχαγός Critton Pappas υπέβαλε αίτηση για υπηρεσία. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1950, η Νο. 2 Μοίρα "Flying Cheetahs" απέπλευσε για την Ιαπωνία. Με την άφιξή της στη Γιοκοχάμα, η Μοίρα μεταφέρθηκε στην Αεροπορική Βάση Johnson, κοντά στο Τόκιο, όπου ξεκίνησε την εκπαίδευση και την προσαρμογή της στα F-51D Mustang, τα οποία είχαν παραχωρηθεί από την USAF μέσω μονάδων της Εθνοφρουράς των ΗΠΑ. Η SAAF είχε ήδη εμπειρία με το P-51 Mustang, καθώς το είχε χρησιμοποιήσει σε μάχες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι περισσότεροι από τους εθελοντές πιλότους είχαν πετάξει με το Mustang στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, η Νο. 2Μοίρα εντάχθηκε στην 18η Πτέρυγα Μαχητικών Βομβαρδιστικών της USAF η οποία αποτελούταν συνολικα από 4 Μοίρες. Ο ρόλος τους ήταν η εγγύς αεροπορική υποστήριξη των φίλιων στρατευμάτων, η  διακοπή των εχθρικών γραμμών ανεφοδιασμού και επικοινωνίας, η προστατευτική κάλυψη επιχειρήσεων διάσωσης, αναγνωριστικές πτήσεις, και σε μικρότερο βαθμό, αναχαίτιση εχθρικών αεροσκαφών. Κατά τη διάρκεια της προέλασης των κινεζικών δυνάμεων προς τα νότια, οι πιλότοι αυτοί επιτίθονταν καθημερινά στα εχθρικά στρατεύματα, τα οχήματα και  τις προμήθειες τους, υπό θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν.

Ο Ανθυπολοχαγός Critton Pappas (P1/40174) ήταν όπως προαναφέρθηκε ένας από τούς πιλότους της Νο. 2 Μοίρας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας. Στις 4 Νοεμβρίου 1951, ο ΥπολοχαγόςPretorious ηγήθηκε μιας αποστολής με F-51D, με τον Pappas ως No.2 (wingman) και τους Υπολοχαγούς Retief (No.3) και Maskell (No.4) στο δεύτερο τμήμα. Η αποστολή αφορούσε διακοπή σιδηροδρομικών γραμμών. Τα μαχητικά ήταν εξοπλισμένα με δύο βόμβες των 250 κιλών, τέσσερις ρουκέτες και πλήρες φορτίο πυρομαχικών για τα έξι πολυβόλα των 0.50’’. Τα τέσσερα F-51D έριξαν τις βόμβες τους στον κύριο στόχο και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς τον δευτερεύοντα στόχο, στον τομέα CT0748, στην περιοχή Manan-ni, ετοιμάζοντας τις ρουκέτες τους. Ενώ βρίσκονταν στην περιοχή του στόχου, το Σμήνος δέχτηκε μέτριας έντασης αντιαεροπορικά πυρά των 20mm. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ο Υπολοχαγός Pappas εθεάθη για τελευταία φορά να κατευθύνεται προς τη θέση των αντιαεροπορικών όπλων και δεν ξαναεμφανίστηκε. Πιθανότατα χτυπήθηκε από ένα ή περισσότερα βλήματα 20mm κατά την επίθεσή του. Η υπόλοιπη πτήση έψαξε για οποιοδήποτε ίχνος του F-51D Mustang με τον αριθμό "363", 44-63853, που χειριζόταν ο πιλότος ελληνικής καταγωγής, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η τύχη του περιγράφεται στην ακόλουθη "απόρρητη" αναφορά πολεμικής απώλειας, η οποία ελήφθη από το Γενικό Επιτελείο U.D.F. στην Πρετόρια στις 7 Νοεμβρίου:

  «Ο Υπολοχαγός Pappas συμμετείχε σε αποστολή διακοπής σιδηροδρομικών γραμμών και πλήγματος εχθρικών προμηθειών. Μετά την επίθεση στη σιδηροδρομική γραμμή, η Πτήση κινήθηκε νότια και επιτέθηκε σε εγκατάσταση εφοδιασμού στο χωριό CT.0848, στις 16:05. Μετά την επίθεση, ο No.2 (Υπολοχαγός Pappas) δεν απάντησε στον ασύρματο και δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση στις κλήσεις. Ο αρχηγός του Σμήνους δεν παρατήρησε πτώση αεροσκάφους, ούτε οι μεταγενέστερες λεπτομερείς έρευνες αποκάλυψαν κάποιο στοιχείο σχετικά με την τύχη του αεροσκάφους ή του πιλότου. Η κατηγορία της απώλειας παραμένει άγνωστη προς το παρόν».

Για τις πράξεις του, του απονεμήθηκε το Μετάλλιο του Πολέμου της Κορέας, το οποίο δυστυχώς πουλήθηκε σε συλλέκτη κατά τη διάρκεια δημοπρασίας στις 31 Μαρτίου 2010, έναντι 1.800 λιρών. Είθε η μνήμη του να μείνει αιώνια και η θυσία του να μνημονεύεται τόσο από τη Νότιο Αφρική όσο και την Ελλάδα.