Ο Theodore Lambros γεννήθηκε στο Collingwood του Καναδά το 1921 ως γιος ελληνικής οικογένειας μεταναστών. Οι γονείς του ήταν ο Πέτρος Λαμπρινός (που συντόμευσε το όνομά του σε Λάμπρος) από το χωριό Γοράνοι, νότια της Σπάρτης, και η μητέρα του Παναγιώτα (Πότα) Βόρβη επίσης από την περιοχή της Λακωνίας. Ο Θεόδωρος είχε επίσης τρεις αδελφές και έναν αδελφό, τον Αndy (του οποίου η δράση θα παρουσιασθεί στον Δ' Τόμο των βιβλίων ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT), ο οποίος έγινε επίσης πιλότος της RCAF στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πρώτη του επαφή με την αεροπορία έγινε μέσω μιας αεροπορικής επίδειξης στο Bowmanville καθώς και μέσω της ταινίας "WINGS". Τον Ιούνιο του 1940 ο πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη και ο Ted κατάφερε να εισέλθει στην RCAF για να εκπαιδευτεί ως πιλότος, όπου απέκτησε το παρατσούκλι "Dan", το οποίο τον συντρόφευσε σε όλη του τη ζωή. Εκπαιδεύτηκε στο No. 3 E.F.T.S. και αργότερα στο No. 31 S.F.T.S. και απέκτησε τα φτερά του, περιμένοντας να τοποθετηθεί σε μια Μοίρα Επιχειρηαιακής Εκπαίδευσης (OTU) και να εκπαιδευτεί σε καταδιωκτικά. Παρ' όλα αυτά, διορίστηκε στο No. 9 S.F.T.S και αργότερα στο No. 1 S.F.T.S στο Camp Borden ως εκπαιδευτής, κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο πτήσης και εμπειρία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπέβαλε αίτηση για μετάθεση σε μονάδα καταδιωκτικών και τον Νοέμβριο του 1942 τοποθετήθηκε στην Νο. 1 OTU για επιχειρησιακή εκπαίδευση σε Hawker Hurricanes. Ολοκληρώνοντας την εκπαίδευσή του διέσχισε τον Ατλαντικό και μετέβη στην No. 41 OTU προκειμένου να εξοικειωθεί με το North American Mustang Mk.I και να εκπαιδευτεί στις αποστολές επιθετικής αναγνώρισης. Αν και αξιωματικός της RCAF στάλθηκε στο Fairlop του Essex για να ενταχθεί στην RAF και συγκεκριμένα στην Νο. 239 Μοίρα, όπου πέταξε 6 επιχειρησιακές αποστολές πριν από τη διάλυση της μονάδας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Νο 239 πέταξε το πρώτο του προσωπικό Mustang Mk.I, AG560, που ονομάστηκε "Patricia", από το όνομα της αρραβωνιαστικιάς του και μετέπειτα συζύγου του, Patricia Thurlow. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην Νο 430 (RCAF) Μοίρα, όπου πέταξε κυρίως αποστολές αναγνώρισης πάνω από τη Νορμανδία και τη Γαλλία, πριν και μετά την D-Day. Αυτού του είδους οι αποστολές ήταν πολύ απαιτητικές και απαιτούσαν εξαιρετικές ικανότητες πτήσης και πλοήγησης, καθώς και πολύ επικίνδυνες όχι μόνο λόγω της εχθρικής δράσης αλλά και λόγω των καιρικών συνθηκών. Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες αποστολές του πέταξε στις 2 Αυγούστου 1944, όταν εντόπισε και φωτογράφισε μια μεγάλη ομάδα εξήντα γερμανικών Panzer, τα οποία κατευθύνονταν προς τις συμμαχικές δυνάμεις. Οι φωτογραφίες του είχαν ως αποτέλεσμα την άμεση αποστολή μιας μοίρας αντιαρματικών αεροσκαφών Typhoon και την καταστροφή ενός ολόκληρου συντάγματος Panzer μέσα σε ένα απόγευμα. Παρόλο που πέταξε και πάλι μια άκρως επιτυχημένη αποστολή, αποκαλύπτοντας περισσότερες γερμανικές τεθωρακισμένες ενισχύσεις λίγες ημέρες αργότερα, δεν του απονεμήθηκε το DFC όπως όλοι περίμεναν, λόγω των διαφορών του με τον Μοίραρχο του, Επισμηναγό (Ι) Chesters. Πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ πετούσε με την 430 Μοίρα είχε και ένα προσωπικό Mustang Mk.I, συγκεκριμένα το 'W'/AM125, το οποίο και ονομάστηκε και πάλι 'Patricia' από τη σύζυγό του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Ευρώπη, υπηρέτησε επίσης ως FAC προσαρτημένος σε επίγειες μονάδες (όπως έκανε ο William S. Manos για τους Αμερικανούς) και ως μέλος της περίφημης 'RAFwaffe' πετώντας ανόμοιες εμπλοκές (dissimilar engagements) εναντίον άλλων συμμαχικών μονάδων στην Αγγλία. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1944 αποσύρθηκε από την RCAF και επέστρεψε στην πολιτική του ζωή στον Καναδά, όπου εργάστηκε στο εστιατόριο της οικογένειάς του στο Wiarton και αργότερα στο δικό του στο Huntsville. Ωστόσο, η αγάπη του για τις πτήσεις τον έσπρωξε και πάλι στην RCAF και στην εποχή των τζετ. Με τον Ψυχρό Πόλεμο στο αποκορύφωμά του, υπηρέτησε με την Νο.441 Μοίρα πετώντας CL-13 Sabres από το Marville της Γαλλίας. Αποχώρησε από την RCAF το 1967 και εργάστηκε στο υπουργείο Μετανάστευσης, ειδικά για θέματα Ελλήνων μεταναστών λόγω της καταγωγής του και της γνώσης της ελληνικής γλώσσας. Απεβίωσε στις 12 Ιουνίου 2004, σε ηλικία 83 ετών, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο.

Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στον τόμο Β' του βιβλίου ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT.

Σημείωση: Από τυπογραφικό λάθος το έτος γέννησης του Theodore Lambros στο βιβλίο είναι το 1915 αντί του σωστού 1921.