Although there is not enough information about the Greek-American aviator Nicholas George Strong, his letter to Eleftherios Venizelos is a very interesting case for the Greeks in Foreign Cockpits research group. The aviator's letter most aptly presents that ingredient that connects all the stories featured within our group's books and website. That ingredient is none other than the vibrant Greek consciousness among immigrants and residents of Greek descent abroad. In their new homelands, along with their new identity, they also succeed in maintaining their Greek identity, instilling in their descendants a love for the fatherland of their ancestors, a love that they manifest in various ways, sometimes with great sacrifice. On 30 September 1919, he sent a letter from London to Paris addressed to Eleftherios Venizelos. He knew where he was as he states in the letter that he had contacted Venizelos' son at the Greek Embassy in London. (The letter is kept in the Eleftherios Venizelos Archives under file number 023~180.) As it appears, however, the letter was sent because an earlier application to the Greek Embassy in London for membership in the Greek Air Force received no reply.
"Your Excellency:
About a month ago I addressed to the present Hellenic Embassy to offer my services to the Greek Air Corps of Greece. I am of Greek descent and have been raised in America since childhood. I served the government of the United States in Mexico, and during the last war I offered my services to the English army, and at the end of it I held the position of lieutenant in the English Air Corps, thus acquiring the necessary military and mechanical experience in aviation. I am now offering my services to the Royal Air Force of England, but I can give my resignation as soon as the Greek Government accepts my services. As I have not received a reply from the Greek Government so far, I take the liberty of answering you directly. Your son whom I had the honor to meet personally at the Hellenic Embassy three weeks ago can tell you all about it. In addition to English, I speak and write fluent Greek and French. I shall be much obliged to you if I have a positive answer as to how to arrange my affairs accordingly."
Αν και δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για τον Ελληνοαμερικανό αεροπόρο Nicholas George Strong, η επιστολή του προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο αποτελεί για την ερευνητική ομάδα Greeks in Foreign Cockpits μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση. Από τα γραπτά του ίδιου του αεροπόρου, παρουσιάζεται με τον πιο εύστοχο τρόπο εκείνο το συστατικό που συνδέει όλες τις ιστορίες που παρουσιάζονται μέσα στα βιβλία και τον ιστότοπο της ομάδας μας. Το συστατικό αυτό δεν είναι άλλο από τη ζωντανή ελληνική συνείδηση στους μετανάστες και ελληνικής καταγωγής κατοίκους εξωτερικού. Στις νέες τους πατρίδες, μαζί με τη νέα τους ταυτότητα καταφέρνουν να διατηρούν και την ελληνική, ενσταλάζοντας στους απογόνους τους αγάπη για την πατρίδα των προγόνων τους, μια αγάπη που εκδηλώνουν με διάφορους τρόπους, ενίοτε και με μεγάλες θυσίες. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1919 απέστειλε γράμμα από το Λονδίνο στο Παρίσι με αποδέκτη τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Γνώριζε το που βρισκόταν καθώς αναφέρει εντός του γράμματος ότι είχε έλθει σε επαφή με τον Υιό του Βενιζέλου στην ελληνική Πρεσβεία στο Λονδίνο. (Η επιστολή φυλάσσεται στο Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου με αριθμό φακέλου 023~180.) Όπως όμως φαίνεται το γράμμα εστάλη επειδή σε πρότερη αίτησή του προς την Ελληνική Πρεσβεία στο Λονδίνο για ένταξη στην Ελληνική Αεροπορία δεν έλαβε καμία απάντηση.
«Εξοχώτατε:
Προ μηνός περίπου απετάνθην εις την ενταύθα Ελλ. Πρεσβείαν όπως προσφέρω τας υπηρεσίας μου εις το ελληνικόν αεροπορικόν σώμα της Ελλάδος. Είμαι ελληνικής καταγωγής παιδιόθεν δε ανετράφην εις αμερικήν. [ακατάληπτο] δε υπηρέτησα την κυβέρνησιν των Η. Πολιτειών εις Μεξικόν, διαρκούντος του τελευταίου πολέμου προσέφερον τας υπηρεσίας μου εις τον αγγλικόν στρατόν τις μεχρί τέλους κατέχων θέσιν υπολοχαγού εις το αεροπορικόν σώμα της Αγγλίας αποκτήσας ούτω την απαιτούμενη αεροπορικήν στρατιωτικήν τε και μηχανικήν πείραν. Προσφέρω εισέτι τας υπηρεσίας μου εις το αεροπορικόν σώμα της Αγγλίας – Royal Air Force – αλλά δύναμαι να δώσω την παρέτησίν μου ευθύς άμα η ελληνική Κυβέρνησις δεχθή τας υπηρεσίας μου. Επειδή δεν έλαβον μέχρι τούδε απάντησιν παρά της ελλ. Πρεσβείας λαμβάνω το θάρρος ν'αποτανθώ κατ'ευθείαν προς υμάς. Ο υιός σας του οποίου είχα την τιμήν να γνωρίσω προσωπικώς εις την ελλ. Πρεσβείαν προ τριών εβδομάδων δύναται να σας ειπή τα καθέκαστα. Εκτός της αγγλικής γλώσσης ομιλώ και γράφω απταίστως την Έλληνικήν και Γαλλικήν. Θα σας είμαι λίαν υπόχρεως εάν έχω μια θετικήν απάντησιν όπως αναλόγως κανονίσω τας υποθέσεις μου».
Nicholas was born on 30 January 1893 in Dardanelles, Turkey. In the US he appears to have resided at 303 State St. Brooklyn New York and at one time at 125 W. Larned St. Detroit Michigan. A stated person of reference at death was Miss Helen Perry residing at 155 East 36 Street New York City, with whom he states he was on friendly terms. He knew English, Greek, and French as stated in the letter, and Turkish as stated in the service documents. As a civilian, from 1914 to 1916, he worked as a salesman for the Marquette Drug Company located in New York City's famously tiled Potter Building at 38 Park Row. On 2 May 1916, he enlisted in the U.S. National Guard (NG). He reports that he served with the U.S. Army in the U.S. intervention in Mexico (Punitive War) in one of the Cavalry Regiments under General John Pershing. He also mentions attending the United States School of Military Aeronautics at Cornell University in Ithaca, New York. The aviation arm of the school was established on 17 May 1917 at the request of a portion of the cadets and was equipped with Curtiss Jenny JN-4b trainer aircraft. After contacting Cornell University we confirmed that he attended the aviation department, reporting on September 1, 1917. However, he was deemed unsuitable to become a pilot and was discharged. He was also honorably discharged from the National Guard on 29 August 1917 and two days later he joined the New York Enlisted Reserve Corps (ERC) as a private. On 17 October 1917, he appears to have been honorably discharged again, perhaps to go to Great Britain and join the Royal Flying Corps (RFC), which at that time was to become an independent arm of the Royal Air Force (RAF). His enlistment was made possible through the RAF in Canada, where he again received air training, this time as an Observer-Gunner at the Beamsville School of Aerial Fighting and Gunnery on 17 October 1918. On completion of training, in 1919 he reported to England and specifically to No.6 Wing and, immediately transferred to Manston and specifically to No.50 Training Centre, part of No.2 Training Group of the RAF based at Uxbridge. On 7 November 1918, he was posted to No.1 Observer School - Machine Gunners and continued his training as a Cadet Lieutenant until 24 May. As the First World War was over, he was sent on 7 July to The Grove Military Hospital, South West London for examination and then to the US Repatriation Centre, which was also based at Uxbridge. However, he did not leave England and in August, namely on the 22nd, he was again examined at the Rochester Row Military Hospital in Uxbridge. He rejoins No.2 Training Group and after further examinations at The Grove, he is sent for further training at the Wireless Training School at Winchester (No.1 Wireless Training School) where he remains until the early days of November 1919. Once again examinations follow at two more Military Hospitals, Shorncliffe in Kent and Hemel Hempstead on 11 and 17 November respectively with a view to his return to the USA. Once again, this order is revoked and from 14 December until 7 January 1920, he is granted leave before going to the Electricians and Radio Operators' School for training where he remains until 13 March. On 9 February he received the rank of Flying Observer Lieutenant. He eventually returned to the American continent on the ocean liner S/S Haverford in March. During his stay in England, he also stayed in the buildings of the Royal Automobile Club, which during WWI hosted Air Force officers (English and from the American Continent). Because of his service with the RAF, he automatically became a member of the British Empire Service League - Canada, number: 5/36-531068/36.
Apparently, Venizelos either did not accept his proposal or perhaps did not pay attention to his letter. Unfortunately, there is no further information regarding his life thereafter, nor the date of his death. His story however confirms the fact that thousands of Greeks in America tried to return (and many of them succeeded) and fight with the Greek Armed Forces before returning to the Promised Land, the United States.
The Air Laboratory of Cornell University features two J4N Jenny biplane trainers. (History of the United States Army School of Military Aeronautics at Cornell University, Ithaca, N.Y., May 1917 to December 1918)
O Nicholas γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1893 στα Δαρδανέλια της Τουρκίας. Στις ΗΠΑ φαίνεται να διέμενε στην 303 State St. Brooklyn New York και κάποια στιγμή στην 125 W. Larned St. Detroit Michigan. Δηλωμένο πρόσωπο αναφοράς σε περίπτωση θανάτου ήταν η Miss Helen Perry διαμένουσα στην 155 East 36 Street της Νέας Υόρκης, με την οποία δηλώνει ότι είχε φιλική σχέση. Γνώριζε Αγγλικά, Ελληνικά, Γαλλικά όπως αναφέρει στην επιστολή, αλλά και Τουρκικά, όπως αναγράφεται στα υπηρεσιακά έγγραφα. Ως πολίτης, από το 1914 έως το 1916, εργάστηκε ως πωλητής στην Marquette Drug Company που έδρευε στο γνωστό κεραμιδί Potter Building 38 Park Row της Νέας Υόρκης. Στις 2 Μαΐου 1916 κατατάχθηκε στην Αμερικανική Εθνοφρουρά (National Guard – NG). Αναφέρει ότι υπηρέτησε με τον αμερικανικό στρατό στην επέμβαση των ΗΠΑ στο Μεξικό (Punitive War) σε ένα από τα Συντάγματα Ιππικού, υπό τον Στρατηγό John Pershing. Αυτό ίσως να συνέβη μετά την κατάταξή του. Αναφέρει επίσης ότι φοίτησε στο United States School of Military Aeronautics του πανεπιστημίου Cornell της Ithaca της Νέας Υόρκης. Το αεροπορικό σκέλος της σχολής ιδρύθηκε στις 17 Μαΐου 1917 κατόπιν απαίτησης μερίδας των δοκίμων και εξοπλίστηκε με εκπαιδευτικά Curtiss Jenny JN-4b. Παρουσιάστηκε στο Cornell την 1η Σεπτεμβρίου 1917 ωστόσο απέτυχε να γίνει χειριστής. Μετά την αποχώρησή του από την πτητική του εκπαίδευση, αποστρατεύτηκε επίσης από τις τάξεις της Εθνοφρουράς στις 27 Αυγούστου 1917 προκειμένου να καταταγεί δύο μέρες αργότερα στο Σώμα Εφέδρων της Νέας Υόρκης (Enlisted Reserve Corps - ERC), ως απλός στρατιώτης. Στις 17 Οκτωβρίου 1917 φαίνεται ν’ αποστρατεύεται (honorable discharge) εκ νέου, ίσως με στόχο να μεταβεί στην Μ. Βρετάνια και να καταταγεί στο Βρετανικό Αεροπορικό Σώμα (Royal Flying Corps – RFC) που εκείνη την περίοδο επρόκειτο να αυτονομηθεί ως όπλο και να ονομαστεί ως Royal Air Force – RAF). Η κατάταξή του κατέστη δυνατή μέσω της RAF στον Καναδά, όπου και έλαβε πάλι αεροπορική εκπαίδευση, αυτή την φορά ως Παρατηρητής – Πολυβολητής στο Beamsville School of Aerial Fighting and Gunnery στις 17 Οκτωβρίου 1918. Με το πέρας της εκπαίδευσης, εντός του 1919 παρουσιάστηκε στην Αγγλία και συγκεκριμένα στην Νο.6 Πτέρυγα (Νο.6 Wing) και αμέσως μετατέθηκε στο Manston και συγκεκριμένα στο No.50 Κέντρο Εκπαίδευσης, που ανήκε στο Νο.2 Training Group της RAF με έδρα το Uxbridge. Στις 7 Νοεμβρίου 1918 τοποθετήθηκε στο Νο.1 Σχολείο Παρατηρητών – Πολυβολητών συνέχισε την εκπαίδευσή του ως Δόκιμος Ανθυποσμηναγός στο μέχρι και τις 24 Μαΐου. Δεδομένου ότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ήδη τελειώσει, εστάλει στις 7 Ιουλίου στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο The Grove, στο νότιο δυτικό Λονδίνο για εξετάσεις και μετά στο Κέντρο Επαναπροώθησης στις ΗΠΑ που και αυτό είχε έδρα στο Uxbridge. Ωστόσο δεν εγκαταλείπει την Αγγλία και εντός του Αυγούστου, συγκεκριμένα στις 22 του μηνός περνά και πάλι από εξετάσεις στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Rochester Row στο Uxbridge. Επανεντάσσεται στο Νο.2 Training Group και μετά από συμπληρωματικές εξετάσεις στο The Grove αποστέλλεται για περεταίρω εκπαίδευση στη Σχολή Ασυρματιστών στο Winchester (Νο.1 Wireless Training School) όπου παραμένει μέχρι και τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου του 1919. Για άλλη μία φορά ακολουθούν εξετάσεις σε δύο ακόμα Στρατιωτικά Νοσοκομεία, στο Shorncliffe στο Kent και το Hemel Hempstead στις 11 και 17 Νοεμβρίου αντίστοιχα με σκοπό την επιστροφή του στις ΗΠΑ. Για άλλη μια φορά η διαταγή αυτή ανακαλείται και από τις 14 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 7 Ιανουαρίου 1920 του χορηγείται άδεια, πριν μεταβεί για εκπαίδευση στο Σχολείο Ηλεκτρικών και Ασυρματιστών όπου και παραμένει μέχρι και τις 13 Μαρτίου. Στις 9 Φεβρουαρίου έλαβε το βαθμό Ανθυποσμηναγού Παρατηρητή-Πολυβολητή (Flying- Observer). Τελικά επέστρεψε στην Αμερικανική Ήπειρο με το υπερωκεάνιο S/S Haverford, εντός του Μαρτίου. Κατά την παραμονή του στην Αγγλία, διέμεινε και στα κτήρια του Royal Automobile Club, που κατά τη διάρκεια του Α'ΠΠ φιλοξενούσε αξιωματικούς της αεροπορίας (Άγγλους και εξ' Αμερικανικής Ηπείρου). Λόγω της υπηρεσίας του με τη RAF, έγινε αυτόματα μέλος της British Empire Service League – Canada, με αριθμό : 5/36-531068/36.
Κατά τα φαινόμενα ο Βενιζέλος είτε δεν αποδέχθηκε την πρότασή του, είτε ίσως να μην έδωσε σημασία στην επιστολή του. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια περεταίρω πληροφορία αναφορικά με την ζωή του στη συνέχεια αλλά ούτε και η χρονολογία που απεβίωσε. Η ιστορία του ωστόσο επιβεβαιώνει το γεγονός ότι χιλιάδες Έλληνες της Αμερικής προσπάθησαν να επιστρέψουν (και πάρα πολλοί από αυτούς το κατάφεραν) και να πολεμήσουν με τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, πριν επιστρέψουν και πάλι στην Γη της Επαγγελίας, τις Ηνωμένες Πολιτείες.
The RAF Gunnery School between Rang-du-Fliers and Verton. A Pilot Officer firing at fixed targets representing German aircraft from a 'cockpit' moving along curving rails. July 17, 1918. Copyright: © IWM (via https://www.thedrive.com/)
THANKINGS
This article wouldn't be complete without expressing our sincere gratitude to a handful of people and their respective institutions. From Cornell University and Cornell's Carl A. Kroch Library, we would like to thank: Laura Miriam Linke, Julia Gardner, and Evan Fay Earle. From the Venizelos Foundation, we send our gratitude to: Chara Apostolaki. We would also like to thank Andrew Phedonos and Jim Szpajcher for helping us decode Nicholas G. Strong military file, as well as Mindy Swift for helping us with Ancestry.com files.
SOURCES
1. The National Archives reference AIR 76/488/132
2. The National Archives reference AIR 76/488/135
3. New York Guard Service Cards 1906-1918, 1940-1948 (via Ancestry.com)
4. US Residents Serving in the British Expeditionary Forces 1917-1919 (via Ancestry.com)
5. Mexican Punitive Campaign Muster Rolls for National Guard 1916-1917 (via Ancestry.com)
6. http://www.venizelosarchives.gr/rec.asp?id=7718
7. https://www.nycompanyregistry.com/companies/marquette-drug-company-inc/
8. https://en.wikipedia.org/wiki/Potter_Building
9. https://www.royalautomobileclub.co.uk/about-the-club/history/club-history/
10. https://news.cornell.edu/stories/2015/01/cornell-rewind-great-school-faces-great-war
11. https://library.si.edu/digital-library/book/historyofuniteds00itha
Note: The featured image at the beginning of the article was created from the model of "The Aviator" by sculptor Augustus Lukeman, created around 1925 and featuring Louis Bennett Jr. in uniform with wings on his back. "Ready to Serve" is inscribed on the granite pedestal of the sculpture. For more read the following https://americanhistory.si.edu/blog/WWI-letter.
Recent Comments