While researching we usually find many interesting stories regarding the Greek parentage pilots and crews service from WW1 till our days. In Volume B of our book, we honored two Greek American pilots who flew with the famous 23rd Fighter Group, James Vurgaropulos (75th FS) and Harry Zavakos (76th FS). The two pilots flew in the same Group but in separate Squadrons and naturally they flew some common missions. However, there is one mission in which the two Greek Americans flew a reconnaissance mission as a pair, deep behind the enemy lines with one covering the other. Both Harry and Vurgie, as James was known to his squadron mates, were very popular in their Group and usually known as "The Greeks". On June 1, 1944, the 23rd FG war diary wrote:
"The last mission of the day was a recon of Ichang and Kingmen, far northern airfields. This was made by the "Terrible Greeks", Vurgaropulos of the 75th FS and Zavakos of the 76th FS."
Below is an excerpt from James Vurgaropoulos chapter in which we refer to that mission with further details:
"Approximately 40 minutes later, Lieutenant (I) Vurgaropulos took to the air again, this time as a pair leader, accompanying another pilot on a reconnaissance mission over two enemy airfields, Tangyang and Kingmen. What makes this particular case remarkable is that Vurgaropulos' wingman for this mission was also Greek—Lieutenant (I) Harry Zavakos, serving with the 76th Fighter Squadron. The 75th and 76th Squadrons often conducted joint operations, and now they operated from the same airfield. Given their Greek ancestry and shared service in the same group, it is safe to assume that Vurgaropulos and Zavakos were well-acquainted, possibly even friends. Their joint participation in the mission eliminates any doubt about their familiarity with each other. This occurrence is likely the only instance in World War II's history where two Greek American fighter pilots flew together as a pair on a combat mission, excluding cases where Greek members served as crews in the USAAF's Bomb Groups. These Bomb Groups occasionally had at least two, and sometimes even three, Greek members in the same aircrew. The endeavors of Greek American aviators who served on USAAF bombers are extensive and noteworthy, deserving a separate publication in the future. The 75th Squadron pilots, including Vurgaropulos, primarily flew missions with the P-40N aircraft. In contrast, Zavakos and his fellow pilots in the 76th Squadron utilized the P-51B, having received this aircraft type (P-51A) in November 1943. However, the reconnaissance mission required deep penetration of enemy airspace and an extended stay over the target area. Consequently, the probability of encountering a formidable enemy fighter opposition was high, rendering two lone aircraft of different types and capabilities vulnerable. Considering the hazardous nature of the mission, it was decided, likely with the agreement of both pilots, that Vurgaropulos would not employ the P-40N Warhawk. Instead, the P-51B was chosen for both pilots, ensuring uniformity, shared technical characteristics, and, most importantly, superior performance compared to the P-40N. The P-51B offered greater autonomy, higher speed, and superior maneuverability, enhancing their chances of survival. Moreover, James was among the first pilots in the 75th Squadron certified to operate the Mustang. At 16:50, the two Greek Americans took off from Hengyang airfield in their respective P-51B Mustangs, heading towards the Tangyang and Kingmen airfields. Upon reaching the target area, the pilots encountered specific weather conditions. A thin layer of clouds at 12,000 feet limited visibility to 2 miles, while dense ground fog prevailed. These adverse weather conditions made reconnaissance difficult. However, flying at low altitudes, the two Greek pilots discovered no enemy aircraft at Tangyang. They also detected no enemy formations in the airspace surrounding the airfield. Poor visibility proved to be both a hindrance and an advantage for the pilots. At Kingmen Airport, the fog was so thick that observation became nearly impossible. However, this also prevented the anti-aircraft guns from detecting the two Mustangs in a timely manner. Despite the challenges faced by Vurgaropulos and Zavakos, they found small openings in the weather and conducted low-altitude passes, confirming the absence of enemy aircraft at Kingmen as well. It was likely that the enemy aircraft had relocated to other areas of the front to support Japanese operations. At precisely 19:00 hours, the two pilots safely returned to Hengyang airfield, having successfully completed their mission."
For short biographies for both pilots please follow the links below. Because the book "GREEKS IN FOREIGN COCKPITS" volume B is out of stock, there is a plan in the future to add both chapters in the Greek language in PDF as displayed in the volume.
James Vurgropulos
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/james-vurgaropulos/
Greek Version:
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/james-vurgaropulos-gr/
Harry Zavakos
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/harry-zavakos/
Greek Version
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/harry-zavakos-gr/
Κατά τη διάρκεια της έρευνας μας συνήθως βρίσκουμε πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες σχετικά με τους ελληνικής καταγωγής αεροπόρους που υπηρέτησαν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις ημέρες μας. Στον Β' τόμο του βιβλίου μας τιμήσαμε δύο Ελληνοαμερικανούς πιλότους που πέταξαν με την περίφημη 23η Πτέρυγα Μαχητικών, τον James Vurgaropulos (75η Μοίρα) και τον Harry Zavakos (76η Μοίρα). Οι δύο πιλότοι πέταξαν στην ίδια Πτέρυγα αλλά σε ξεχωριστές Μοίρες και όπως ήταν φυσικό πέταξαν κάποιες κοινές αποστολές. Ωστόσο, υπάρχει μια αποστολή, στην οποία οι δύο Ελληνοαμερικανοί πέταξαν μια αποστολή αναγνώρισης ως ζευγάρι, βαθιά πίσω από τις εχθρικές γραμμές, με τον έναν να καλύπτει τον άλλον. Τόσο ο Harry όσο και ο Vurgie, όπως ήταν γνωστός ο James στους συναδέλφους του, ήταν πολύ δημοφιλείς στην Πτέρυγά τους και συνήθως ήταν γνωστοί ως "Οι Έλληνες". Την 1η Ιουνίου 1944 το πολεμικό ημερολόγιο της 23ης FG έγραφε:
«Η τελευταία αποστολή της ημέρας αφορούσε την αναγνώριση στα βορειότερα αεροδρόμια του Ichang και του Kingmen. Αυτή εκτελέστηκε από τους «Τρομερούς Έλληνες», τον Vurgaropulos της 75ης Μοίρας και τον Zavakos της 76ης»
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το κεφάλαιο του James Vurgaropoulos στο οποίο αναφερόμαστε σε αυτή την αποστολή με περισσότερες λεπτομέρειες:
«Περίπου 40 ́ λεπτά αργότερα ο Υπολοχαγός (Ι) Vurgaropulos πετώντας ως αρχηγός ζεύγους, βρέθηκε και πάλι στον αέρα, καθώς μαζί με έναν ακόμη χειριστή, διατάχτηκαν να εκτελέσουν αποστολή αναγνωρίσεως άνωθεν δύο εχθρικών αεροδρομίων, στο Tangyang και στο Kingmen. Το εκπληκτικό στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι ο χειριστής που πετούσε ως Νο.2 του James, σε αυτή την αποστολή, ήταν επίσης Έλληνας! Επρόκειτο για τον Υπολοχαγό (I) Harry Zavakos, ο οποίος υπηρετούσε στην 76η Μοίρα Μαχητικών, της οποίας οι χειριστές, πετούσαν συχνά σε κοινές επιχειρήσεις με τους Ιπταμένους της 75ης Μοίρας, ενώ πλέον επιχειρούσαν μαζί και από το ίδιο αεροδρόμιο. Αναμφίβολα οι δύο άνδρες, συνυπηρετώντας στην ίδια Πτέρυγα και με αφορμή την Ελληνική τους καταγωγή, σίγουρα γνώριζαν πολύ καλά ο ένας τον άλλο και πιθανότατα να ήταν και φίλοι. Άλλωστε η κοινή τους συμμετοχή στην εν λόγω αποστολή, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για την γνωριμία μεταξύ τους. Επίσης πιθανόν να πρόκειται για την μοναδική φορά, στα χρονικά του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου, που δύο Ελληνοαμερικανοί χειριστές διώξεως, πέταξαν μαζί ως ζεύγος, στην ίδια πολεμική αποστολή. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις των Ιπταμένων που υπηρέτησαν ως πληρώματα στις πολυπληθέστερες Πτέρυγες Βομβαρδισμού (Bomb Groups) της USAAF, καθώς ορισμένες φορές υπήρξαν τουλάχιστον δύο ή και τρεις (σπανιότερα) Έλληνες, που ήταν μέλη του ίδιου αεροπορικού πληρώματος. Η δράσις των Ελληνοαμερικανών αεροπόρων που υπηρέτησαν στα βομβαρδιστικά της USAAF, είναι ένα άλλο τεράστιο, όσο και αξιόλογο κεφάλαιο, που ερευνήθηκε επισταμένως κατά το παρελθόν και θα αποτελέσει στο απώτερο μέλλον, αντικείμενο ξεχωριστής έκδοσης. Τα αεροσκάφη με τα οποία συνήθως πετούσαν σε αποστολές ο Vurgaropulos και οι συνάδελφοί του στην 75η Μοίρα ήταν τα Ρ-40Ν, ενώ αντίθετα ο Zavakos και οι υπόλοιποι χειριστές της 76ης Μοίρας χρησιμοποιούσαν τα Ρ-51Β, έχοντας ήδη παραλάβει τον συγκεκριμένο τύπο (Ρ-51Α) από τον Νοέμβριο του 1943. Η αποστολή αναγνωρίσεως όμως, των εχθρικών αεροδρομίων, απαιτούσε διείσδυση σε μεγάλο βάθος στον εχθρικό εναέριο χώρο και πολύωρη παραμονή πάνω από την περιοχή του στόχου. Πρακτικά αυτό σήμαινε ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης ισχυρής εχθρικής διώξεως, γεγονός το οποίο θα καθιστούσε ευάλωτα δύο μοναχικά αεροσκάφη, διαφορετικού τύπου και επιδόσεων, που δεν θα είχαν τις ίδιες δυνατότητες αλληλοκάλυψης. Έτσι λοιπόν εξαιτίας των επικίνδυνων παραμέτρων της αποστολής που θα εκτελούσαν, αποφασίστηκε, πιθανόν με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο χειριστών, να μη χρησιμοποιήσει ο Vurgaropulos το P-40N Warhawk. Προτιμήθηκαν και για τους δύο τα Ρ-51Β, για λόγους ομοιοτυπίας, κοινών τεχνικών χαρακτηριστικών, αλλά κυρίως, λόγω των καλύτερων επιδόσεων που διέθεταν, σε σύγκριση με τα Ρ-40Ν, όπως πχ. μεγαλύτερη αυτονομία, υψηλότερη ταχύτητα και ανώτερη ευελιξία. Ιδιότητες δηλαδή που θα αύξαναν την επιβιωσιμότητά τους. Επιπλέον ο James ήταν από τους πρώτους πιλότους της 75ης Μοίρας που πιστοποιήθηκαν στο Mustang. Στις 16:50 οι δύο Ελληνοαμερικανοί απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο του Hengyang με δύο P-51B Mustang και κατευθύνθηκαν προς την περιοχή των αεροδρομίων στο Tangyang και στο Kingmen. Η καιρική κατάσταση που συνάντησαν οι χειριστές πάνω από τον στόχο, συνίσταντο σε ένα λεπτό στρώμα νεφών στα 12.000 πόδια, με την ορατότητα να φθάνει στα 2 μίλια, ενώ στο έδαφος υπήρχαν πυκνές ομίχλες. Αν και η αναγνώριση, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, κατέστη δυσχερής, οι δύο Έλληνες πετώντας σε χαμηλό ύψος διαπίστωσαν ότι στο Tangyang δεν υπήρχαν εχθρικά αεροσκάφη, ενώ στον εναέριο χώρο πάνω από την ευρύτερη περιοχή του αεροδρομίου, δεν εντοπίστηκε κάποιος εχθρικός σχηματισμός. Η κακή ορατότητα αποδείχτηκε, ταυτόχρονα, εχθρός αλλά και σύμμαχος των χειριστών. Στο αεροδρόμιο του Kingmen η ομίχλη ήταν τόσο πυκνή που η παρατήρηση ήταν σχεδόν αδύνατη. Παράλληλα όμως απέτρεψε τον έγκαιρο εντοπισμό των δύο Mustang, από τις ομοχειρίες των αντιαεροπορικών. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν ο Vurgaropulos και ο Zavakos, κατάφεραν να βρουν κάποια μικρά ανοίγματα του καιρού και με χαμηλές διελεύσεις να διαπιστώσουν ότι και σε αυτό το αεροδρόμιο, δεν υπήρχαν σταθμευμένα εχθρικά αεροσκάφη. Πιθανόν να είχαν μετακινηθεί σε άλλους τομείς του μετώπου προς υποστήριξη των Ιαπωνικών επιχειρήσεων. Στις 19:00 ακριβώς οι δύο χειριστές, έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την αποστολή τους, επέστρεψαν στο αεροδρόμιο του Hengyang, όπου και προσγειώθηκαν με ασφάλεια».
Σύντομες βιογραφίες ακολουθούν στους παρακάτω συνδέσμους. Δεδομένου ότι ο Β' Τόμος της σειράς ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΑ COCKPIT είναι εξαντλημένος, στο μέλλον θα αναρτηθεί το κεφάλαιο σε μορφή pdf όπως ακριβώς είναι στις σελίδες του βιβλίου.
James Vurgropulos
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/james-vurgaropulos/
Greek Version:
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/james-vurgaropulos-gr/
Harry Zavakos
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/harry-zavakos/
Greek Version
https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/pilots-crews/fighter-pilots/harry-zavakos-gr/
George Santamouris’ painting (with his distinctive style which is close to comic or tribal art) was created to honour the mission when the two Greek pilots of the 23rd FG flew as a pair. Although they both actually flew P-51B in that mission we decided to feature the fighters they usually flew, a P-40N for Vurgaropulos and a P-51A for Zavakos.
Ο πίνακας του Γιώργου Σανταμούρη (με το ιδιαίτερο στυλ του, το οποίο είναι κοντά σε comic ή tribal art) δημιουργήθηκε προς τιμήν της συγκεκριμένης αποστολής κατά την οποία οι δύο Έλληνες πιλότοι της 23ης FG πέταξαν ως ζευγάρι. Αν και στην πραγματικότητα και οι δύο πέταξαν P-51B σε εκείνη την ημέρα, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τα μαχητικά που πετούσαν συνήθως, ένα P-40N για τον Vurgaropulos και ένα P-51A για τον Zavakos.
Recent Comments